Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Οι Λουζινιανοί (Lusignan) ήταν μεγάλος μεσαιωνικός οίκος ευγενών της Γαλλίας, του οποίου κλάδος ήταν η οικογένεια των Λουζινιανών βασιλιάδων της Κύπρου κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1192-1489), περίοδο που θεωρήθηκε από μερικούς ξένους ιστορικούς ως η «χρυσή εποχή» της ιστορίας του νησιού.

 

Ο οίκος των Lusignan καταγόταν από την ομώνυμη γαλλική πολίχνη του Πουατιέ, κι εκτός από τους βασιλιάδες της Κύπρου έδωσε και σταυροφόρους, βασιλιάδες των Ιεροσολύμων, βασιλιάδες της Μικρής Αρμενίας και άλλους που έδρασαν στη Δυτική Ευρώπη. Γενάρχης του οίκου υπήρξε ο Ούγος Α΄ (Hugues), μεγάλος γαιοκτήμονας του 10ου αιώνα. Ωστόσο θεμελιωτής της ισχύος του οίκου των Λουζινιανών στάθηκε ο Ούγος Η΄. Ένας γιος του, ο Ούγος Θ΄, έγινε κύριος των πριγκιπάτων της Αγκουλέμ και της Μάρκης. Κλάδος του οίκου εγκαταστάθηκε στην Αγγλία ύστερα από πρόσκληση του βασιλιά Ερρίκου Γ΄, όπου απέκτησε γαίες, πλούτη και τίτλους˙ ύστερα όμως από εξέγερση των Άγγλων ευγενών εναντίον τους, οι Λουζινιανοί εγκατέλειψαν τη χώρα αυτή το 1258. Η πολίχνη Λουζινιάν (Lusignan), από την οποία πήρε το επώνυμο ο οίκος των Λουζινιανών, βρίσκεται στον νομό Βιέν, περί τα 4 χμ. μακριά από την πόλη Πουατιέ, πρωτεύουσα φεουδαρχικού κράτους κατά τον Μεσαίωνα.

 

Ένας από τους γιους του Ούγου Η΄, ο Γκυ ή και Γουίδος Λουζινιανός, υπήρξε ο γενάρχης της οικογένειας των Λουζινιανών βασιλιάδων της Κύπρου. Ο ίδιος ωστόσο δεν έγινε βασιλιάς του νησιού γιατί δεν πρόλαβε˙ πέθανε το 1194, δυο σχεδόν χρόνια μετά που απέκτησε την Κύπρο και πριν προλάβει να την οργανώσει σε βασίλειο. Ο πίνακας των Λουζινιανών βασιλιάδων της Κύπρου, καθ’ όλη την περίοδο της Φραγκοκρατίας, έχει ως εξής:

 

1. Γκυ ντε Λουζινιάν

(κύριος της Κύπρου)                                                                        1192-1194

2. Αμωρύ ντε Λουζινιάν

(βασιλιάς από το 1197)                                                                   1194-1205

3. Ούγος Α΄ ντε Λουζινιάν                                                               1205-1218

4. Ερρίκος Α΄ ντε Λουζινιάν                                                            1218-1253

5. Ούγος Β΄ ντε Λουζινιάν                                                               1253-1267

6. Ούγος Γ΄ ντε Λουζινιάν                                                               1267-1284

7. Ιωάννης Α΄ ντε Λουζινιάν                                                            1284-1285

8. Ερρίκος Β΄ ντε Λουζινιάν                                                            1285-1324

9. Ούγος Δ΄ ντε Λουζινιάν                                                               1324-1359

10. Πέτρος Α΄ ντε Λουζινιάν                                                             1359-1369

11. Πέτρος Β΄ ντε Λουζινιάν                                                            1369-1382

12. Ιάκωβος Α΄ ντε Λουζινιάν                                                           1382-1398

13. Ιανός ντε Λουζινιάν                                                                    1398 1432

14. Ιωάννης Β΄ ντε Λουζινιάν                                                            1432-1458

15. Καρλόττα ντε Λουζινιάν                                                              1458- 1460

16. Ιάκωβος Β΄ ο Νόθος                                                                   1460-1473

17. Ιάκωβος Γ΄ (πέθανε βρέφος)                                                       1473-1474

18. Αικατερίνη Κορνάρο                                                                  1474-1489

 

Εκτός από τους πιο πάνω βασιλιάδες, φυσικά, και πολλά άλλα μέλη της οικογένειας των Λουζινιανών διαδραμάτισαν πρωτεύοντες ή δευτερεύοντες ρόλους στα πράγματα της Κύπρου καθ’ όλη την περίοδο της Φραγκοκρατίας.  Όπως ήταν, εξάλλου, κανόνας στα μεσαιωνικά διοικητικά συστήματα, διάφορα μέλη της άρχουσας οικογένειας ανελάμβαναν τα υψηλότερα αξιώματα ούτως ώστε η άσκηση της εξουσίας να ευρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο της οικογένειας.

 

1. Γκυ ή Γουίδος ντε Λουζινιάν: Γιος του Ούγου Η΄, κυρίου του Λουζινιάν στο Πουατιέ που πέθανε στη Συρία γύρω στο 1165. Ο Γκυ ντε Λουζινιάν (Guy de Lusignan) γεννήθηκε στο Πουατιέ της Γαλλίας το 1140 και πέθανε στην Κύπρο το 1194. Νυμφεύθηκε την Σίβυλλα, κόρη του βασιλιά των Ιεροσολύμων Αμάλριχου Α΄. Η Σίβυλλα είχε ένα γιο από προηγούμενο γάμο της, τον Βαλδουίνο Ε΄, που ήταν ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου των Ιεροσολύμων, στον οποίο όμως δεν παρέμεινε για πολύ. Ο Βαλδουίνος Ε΄ πέθανε το 1186, οπότε στον θρόνο των Ιεροσολύμων ανήλθε ο Γκυ ντε Λουζινιάν, δηλαδή ο θετός του πατέρας. Τον επόμενο όμως χρόνο ο Γκυ ντε Λουζινιάν ηττήθηκε στην Τιβεριάδα από τις δυνάμεις του περιβόητου Σαλλαδίν και συνελήφθη μάλιστα αιχμάλωτος. Απελευθερώθηκε όμως λίγο αργότερα και συνέχισε ν’ αγωνίζεται κατά των Μωαμεθανών στους Αγίους Τόπους. Ουσιαστικά το βασίλειο των Ιεροσολύμων κατελήφθη το 1187 όταν κατέλαβε την πρωτεύουσα του Ιερουσαλήμ ο Σαλλαδίν και, παρά τις Σταυροφορίες που ακολούθησαν, παρέμεινε υπό την κυριαρχία των Μωαμεθανών μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Ο Γκυ ντε Λουζινιάν συνέχισε όμως να φέρει τον τίτλο του βασιλά των Ιεροσολύμων μέχρι το 1192 οπότε πέθανε η σύζυγός του Σίβυλλα. Εφόσον μέσω αυτής έφερε τον τίτλο, με τον θάνατό της τον απώλεσε για να περιέλθει στον Κορράδο.

 

Στο μεταξύ, στο πλαίσιο της τρίτης Σταυροφορίας, ο Γκυ ντε Λουζινιάν συνεργάστηκε με τον βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, του οποίου ενίσχυσε τις στρατιωτικές δυνάμεις. Βοήθησε μάλιστα τον Ριχάρδο να καταλάβει την Κύπρο το 1191.  Στις 11 Μαΐου έφθασαν στην Κύπρο από την Άκρα τρία πλοία, που μετέφεραν τον Γκυ ντε Λουζινιάν, έκπτωτο βασιλιά της Ιερουσαλήμ και υποτελή του Ριχάρδου στη Γαλλία, καθώς και άλλους 160 ιππότες, ανάμεσα στους οποίους και Ναΐτες, που τέθηκαν κάτω από τις διαταγές του Ριχάρδου. Αυτοί ζήτησαν από τον Ριχάρδο να βοηθήσει τον Γκυ να ανακτήσει το θρόνο του στην Ιερουσαλήμ και πιθανό να υπέδειξαν στον Ριχάρδο, που ως εκείνη τη στιγμή δεν φαίνεται να είχε οποιαδήποτε σχέδια για την Κύπρο, τη στρατηγική σημασία του νησιού για τις επιχειρήσεις των Σταυροφόρων στη Συρία και Παλαιστίνη, και την ανάγκη να την καταλάβει.

 

Βλέπε λήμμα: Ισαάκιος Κομνημός

 

Εν τω μεταξύ ο Ριχάρδος (που είχε νικήσει τον Βυζαντινό τύραννο του νησιού Ισαάκιο Κομνηνό) πώλησε την Κύπρο στους Ναΐτες ιππότες. Οι Ναΐτες επέβαλαν στυγνό και σκληρότατο καθεστώς στο νησί, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί ο λαός εναντίον τους. Κατόρθωσαν να καταστείλουν την εξέγερση με μεγάλη σφαγή, το Πάσχα του 1192, κατόπιν όμως τούτου και επειδή ήσαν ολιγάριθμοι, αντελήφθησαν ότι δεν μπορούσαν να διατηρήσουν επί πολύ την εξουσία. Γι’ αυτό, μέσα στον ίδιο χρόνο, επέστρεψαν το νησί στον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο από τον οποίο το είχαν αγοράσει. Από τον Ριχάρδο το αγόρασε τότε ο Γκυ ντε Λουζινιάν που έγινε, το 1192, κύριος της Κύπρου (lord of Cyprus). Ασφαλώς πρόθεσή του ήταν να οργανώσει την Κύπρο σε βασίλειο δυτικού μεσαιωνικού (φεουδαρχικού) τύπου, όμως δεν πρόλαβε να το πράξει και να στεφθεί βασιλιάς του νησιού. Πέθανε λίγο αργότερα, το 1194.

 

2. Αμωρύ ή Αμάλριχος ντε Λουζινιάν: Γιος του Ούγου Η΄ και αδελφός του Γκυ ντε Λουζινιάν. Ο Αμάλριχος ντε Λουζινιάν (Amaury de Lusignan) ανέλαβε την εξουσία στην Κύπρο το 1194, μετά τον θάνατο του αδελφού του. Ήταν κόμης της Γιάφφας από το 1193. Το 1197 οργάνωσε την Κύπρο σε βασίλειο και στέφθηκε βασιλιάς του νησιού. Βασίλευσε μέχρι το 1205. Μετά τον θάνατο της πρώτης του συζύγου, Εχίβης ντ’ Ιμπελέν, νυμφεύθηκε την Ισαβέλλα των Ιεροσολύμων το 1198 κι έγινε και βασιλιάς των Ιεροσολύμων. Βλέπε περισσότερα γι' αυτόν στο λήμμα Αμάλριχος ή Αμαλάριχος.

 

3. Ούγος Α΄ ντε Λουζινιάν: Γιος του Αμάλριχουκαι της Εχίβης ντ’ Ιμπελέν. Βασιλιάς της Κύπρου από το 1205 μέχρι το 1218 που πέθανε. Είχε γεννηθεί το 1195. Νυμφεύθηκε την Αλίκη της Καμπανίας και απέκτησε δυο παιδιά, τον Ερρίκο και την Ισαβέλλα.

 

Βλέπε λήμμα: Ούγος Α΄

 

4.Ερρίκος Α΄ ντε Λουζινιάν: Γιος του Ούγου Α΄.Γεννήθηκε το 1217. Βασιλιάς της Κύπρου από το 1218 (ήταν ενός χρόνου όταν πέθανε ο πατέρας του) μέχρι το θάνατό του το 1253. Νυμφεύθηκε τρεις φορές: με την Αλίκη Μομφερρατική, τη Στεφανία του Λαμπρόν και την Πλαιζάνς της Αντιοχείας. Απέκτησε ένα παιδί, τον Ούγο Β΄.

 

Βλέπε λήμμα: Ερρίκος Α΄

 

5.Ισαβέλλα ντε Λουζινιάν: Κόρη του Ούγου Α΄και αδελφή του Ερρίκου Α΄. Παντρεύτηκε τον Ερρίκο της Αντιοχείας (γιο του πρίγκιπα Βοημούνδου Δ΄) και απέκτησε ένα παιδί, τον βασιλιά της Κύπρου Ούγο Γ΄.

 

6. Ούγος Β΄ ντε Λουζινιάν: Γιος του Ερρίκου Α΄.Γεννήθηκε το 1253. Βασιλιάς της Κύπρου από τον ίδιο χρόνο (ήταν βρέφος όταν πέθανε ο πατέρας του) μέχρι το 1267. Νυμφεύθηκε σε νεαρή ηλικία την Ισαβέλλα ντ’ Ιμπελέν αλλά πέθανε χωρίς ν’ αφήσει διάδοχο.

 

Βλέπε λήμμα: Ούγος Β΄

 

7. Ούγος Γ΄ ντε Λουζινιάν: Εξάδελφος του προηγούμενου, γιος της Ισαβέλλας ντε Λουζινιάν. Ανήλθε στον θρόνο της Κύπρου το 1267 και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του το 1284. Νυμφεύθηκε την Ισαβέλλα ντ’ Ιμπελέν και απέκτησε μαζί της 11 παιδιά.

 

Βλέπε λήμμα: Ούγος Γ΄

 

8.Ιωάννης Α΄ ντε Λουζινιάν: Γιος του Ούγου Γ΄.Βασιλιάς της Κύπρου από το 1284 μέχρι τον θάνατό του τον επόμενο χρόνο. . Δεν έκαμε παιδιά.

 

Βλέπε λήμμα: Ιωάννης Α΄

 

9. Ερρίκος Β΄ ντε Λουζινιάν:Γιος του Ούγου Γ΄ και αδελφός του προηγούμενου τον οποίο διαδέχθηκε στον θρόνο της Κύπρου. Γεννήθηκε το 1271. Βασιλιάς από το 1285 μέχρι τον θάνατό του το 1324. Νυμφεύθηκε την Κωνστάνς της Αραγονίας.

 

Βλέπε λήμμα: Ερρίκος Β΄

 

10. Αμωρύ ντε Λουζινιάν:Γιος του Ούγου Γ΄.Λόρδος της Τύρου. Οργάνωσε κι εκτέλεσε πραξικόπημα κατά του αδελφού του βασιλιά Ερρίκου Β΄, τον οποίο κατόρθωσε να εκθρονίσει το 1306 και τελικά να εξορίσει στο βασίλειο της Μικρής Αρμενίας (Κιλικία, στη Μικρά Ασία). Για το πραξικόπημα αυτό βλέπε στο λήμμα Ερρίκος Β΄. Ο Αμωρύ έγινε αντιβασιλιάς της Κύπρου και άσκησε την εξουσία παράνομα από το 1306 μέχρι το 1310 οπότε δολοφονήθηκε. Μετά τη δολοφονία του, στον θρόνο ανήλθε και πάλι ο αδελφός του βασιλιάς Ερρίκος Β΄. Ο Αμωρύ ντε Λουζινιάν είχε νυμφευθεί την Ισαβέλλα, κόρη του βασιλιά της Αρμενίας Λέοντος Γ΄, με την οποία απέκτησε αρκετά παιδιά (περίπου 6). Μεταξύ των παιδιών του, γνωρίζουμε τον Ιωάννη ή Ντζιβάν που έγινε βασιλιάς της Αρμενίας με την ονομασία Κωνσταντίνος Γ΄, τον Γκυ ντε Λουζινιάν που έγινε επίσης βασιλιάς της Αρμενίας, διάδοχος του αδελφού του, τον Βοημούνδο ντε Λουζινιάν και την Αγνή (ή Μαίρη) ντε Λουζινιάν που παντρεύτηκε το βασιλιά της Αρμενίας Λέοντα Δ΄ που ήταν και πρώτος εξάδελφός της.

 

11. Γκυ ντε Λουζινιάν:Γιος του Ούγου Γ΄.Κατείχε το αξίωμα του κοντοσταύλη της Κύπρου. Νυμφεύθηκε την Εχίβη ντ’ Ιμπελέν και απέκτησε μαζί της δυο παιδιά, τον βασιλιά της Κύπρου Ούγο Δ΄ και την Ισαβέλλα.

 

12. Χαμερίν ντε Λουζινιάν:Γιος του Ούγου Γ΄.Κατείχε το αξίωμα του κοντοσταύλη της Κύπρου.

 

13. Μαίρη ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ούγου Γ΄.Παντρεύτηκε το βασιλιά της Αραγονίας (Ισπανία) Ιάκωβο Β΄.

 

 14. Μαργαρίτα ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ούγου Γ΄.Παντρεύτηκε το βασιλιά της Μικρής Αρμενίας Χαϋτόν Β΄.

 

15. Αλίκη ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ούγου Γ΄.Παντρεύτηκε τον Μπαλιάν ντ’ Ιμπελέν, πρίγκιπα της Γαλιλαίας.

 

 16.Ελοΐζ ντε Λουζινιάν: Κόρη του Ούγου Γ΄.Παντρεύτηκε το βασιλιά της Μικρής Αρμενίας Θορός Γ΄. Γιος τους ήταν ο βασιλιάς της Αρμενίας Λέων Δ΄ που νυμφεύθηκε την κόρη του Αμωρύ ντε Λουζινιάν (αρ. 10 του καταλόγου αυτού) Αγνή ή Μαίρη ντε Λουζινιάν που ήταν εξαδέλφη του.

 

17. Ισαβέλλα ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ούγου Γ΄. Παντρεύτηκε τον Οσίν, βασιλιά της Μικρής Αρμενίας.

 

18.Ούγος Δ΄ ντε Λουζινιάν:Γιος του κοντοσταύλη της Κύπρου Γκυ ντε Λουζινιάνκαι της Εχίβης ντ’ Ιμπελέν. Γεννήθηκε το 1300. Βασιλιάς της Κύπρου από το 1324 μέχρι το 1359 που παραιτήθηκε υπέρ του γιου του Πέτρου Α΄. Νυμφεύθηκε δυο φορές με συζύγους από την οικογένεια των ντ’ Ιμπελέν: τη Μαίρη και την Αλίκη. Απέκτησε 9 παιδιά. Ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις τέχνες και τη φιλοσοφία.

 

Βλέπε λήμμα: Ούγος Δ΄

 

19. Ισαβέλλα ντε Λουζινιάν:Αδελφή του Ούγου Δ΄.

 

20. Πέτρος Α΄ ντε Λουζινιάν: Ο σημαντικότερος ίσως βασιλιάς της μεσαιωνικής Κύπρου, με πολλές στρατιωτικές επιτυχίες στις γύρω χώρες. Γιος του Ούγου Δ΄.Γεννήθηκε το 1329. Βασίλευσε από το 1359 μέχρι το 1369 οπότε δολοφονήθηκε. Νυμφεύθηκε δυο φορές, την Εχίβη ντε Μονφόρ και την Ελεονώρα της Αραγονίας. Με την περιβόητη Ελεονώρα απέκτησε ένα γιο, τον Πέτρο Β΄.

 

Βλέπε λήμμα:  Πέτρος Α΄

 

21. Γκυ ντε Λουζινιάν:Πρωτότοκος γιος του βασιλιά Ούγου Δ΄.Έφερε τον τίτλο του πρίγκιπα της Γαλιλαίος. Νυμφεύθηκε τη Μαρία των Βουρβώνων και απέκτησε ένα γιο, τον Ούγο ντε Λουζινιάν, πρίγκιπα της Γαλιλαίας. Ο τελευταίος διεκδίκησε τον θρόνο της Κύπρου από το θείο του Πέτρο Α΄, χωρίς όμως επιτυχία.

 

22.Ιωάννης ντε Λουζινιάν:Έφερε τον τίτλο του πρίγκιπα της Αντιοχείας. Γιος του Ούγου Δ΄και αδελφός του Πέτρου Α΄. Γνωστός από την αντίστασή του κατά των Γενουατών που είχαν εισβάλει στην Κύπρο το 1373-1374. Νυμφεύθηκε με μέλος της οικογένειας των Ιμπελέν κι απέκτησε τρία παιδιά. Δολοφονήθηκε από τη σύζυγο του Πέτρου Α΄, τη βασίλισσα Ελεονώρα.

 

Βλέπε λήμμα: Ιωάννης Α'

 

23.Ιάκωβος Α΄ ντε Λουζινιάν:Γιος του Ούγου Δ΄και αδελφός του Πέτρου Α΄. Κοντοσταύλης της Κύπρου κατά την περίοδο της εισβολής των Γενουατών, προς τους οποίους αντιστάθηκε με επιτυχία. Βασιλιάς της Κύπρου από το 1382 μέχρι τον θάνατό του το 1398. Νυμφεύθηκε την Ελοΐζ του Μπρανσγουίκ με την οποία απέκτησε 12 παιδιά.

 

Βλέπε λήμμα: Ιάκωβος Α΄

 

24.Εχίβη ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ούγου Δ΄.Παντρεύτηκε τον Φερνάνδο, βασιλιά της Μαγιόρκας.

 

25.Πέτρος Β΄ ντε Λουζινιάν:Γιος του Πέτρου Α΄και διάδοχός του στον θρόνο. Γεννήθηκε το 1354. Βασίλευσε από το 1369 μέχρι τον θάνατό του το 1382. Νυμφεύθηκε την Βαλεντίνα, της οικογένειας Βισκούντι. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του συνέβη η καταστροφική εισβολή των Γενουατών στην Κύπρο (1373-1374).

 

Βλέπε λήμμα: Πέτρος Β' 

 

26.Μαργαρίτα ντε Λουζινιάν:Κόρη του Πέτρου Α΄και αδελφή του Πέτρου Β΄. Παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Ιάκωβο, γιο του Ιωάννη ντε Λουζινιάν.

 

27.Ιάκωβος ντε Λουζινιάν:Γιος του πρίγκιπα Ιωάννη ντε Λουζινιάν(αρ. 22 του καταλόγου αυτού). Έφερε τον τίτλο του κόμητα της Τριπόλεως. Νυμφεύθηκε την Μαργαρίτα ντε Λουζινιάν, εξαδέλφη του (κόρη του Πέτρου Α΄) και απέκτησαν 4 παιδιά.

 

28.Ιωάννης ή Τζανότ (=Ιανός):Νόθος γιος του πρίγκιπα Ιωάννη ντε Λουζινιάν (αρ. 22 του καταλόγου αυτού). Έφερε τον τίτλο του λόρδου της Βηρυτού.

 

29.Ιωάννης ντε Λουζινιάν:Γιος των εξαδέλφων Ιακώβου και Μαργαρίτας ντε Λουζινιάν.Έφερε τον τίτλο του κόμητα της Τριπόλεως.

 

30.Πέτρος ντε Λουζινιάν:Γιος των εξαδέλφων Ιακώβου και Μαργαρίτας ντε Λουζινιάν. Έφερε τον τίτλο του κόμητα της Τριπόλεως. Κατείχε το αξίωμα του κοντοσταύλη της Κύπρου. Νυμφεύθηκε μια Ισαβέλλα (αριθμός 36 πιο κάτω) της οικογένειας των ντε Λουζινιάν, δηλαδή συγγενή του (πρώτη εξαδέλφη του πατέρα του). Απέκτησε ένα νόθο γιο, το Φίλιππο.

 

31.Ιανός ντε Λουζινιάν:Γιος του Ιακώβου Α΄.Γεννήθηκε το 1374. Βασιλιάς της Κύπρου από το 1398 μέχρι τον θάνατό του το 1432. Επί ημερών του συνέβη η καταστροφική εισβολή των Μαμελούκων στην Κύπρο, που τον συνέλαβαν και αιχμάλωτο (1426). Νυμφεύθηκε δυο φορές, την Ελοΐς Βισκούντι και την Καρλόττα των Βουρβώνων. Απέκτησε πολλά παιδιά (ίσως 8).

 

Βλέπε λήμμα: Ιανός 

 

32.Ούγος ντε Λουζινιάν:Γιος του Ιακώβου Α΄και αδελφός του Ιανού. Έγινε αρχιεπίσκοπος Λευκωσίας και καρδινάλιος της Κύπρου.

 

Βλέπε λήμμα: Ούγος ντε Λουζινιάν

 

33.Φίλιππος ντε Λουζινιάν:Γιος του Ιακώβου Α΄ και αδελφός του Ιανού. Κατείχε το αξίωμα του κοντοσταύλη της Κύπρου.

 

34.Ερρίκος ντε Λουζινιάν:Γιος του Ιακώβου Α΄. Κατείχε τον τίτλο του πρίγκιπα της Γαλιλαίας. Από τον δικό του κλάδο προήλθε και ο ιστορικός Στέφανος (Estienne) ντε Λουζινιάν.

 

35.Μαριέττα (ή Μαίρη) ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ιακώβου Α΄.Παντρεύτηκε τον Λατισλάς, βασιλιά της Νεαπόλεως (Ιταλία).

 

36.Ισαβέλλα ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ιακώβου Α΄.Παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Πέτρο ντε Λουζινιάν (αρ. 30 του καταλόγου αυτού).

 

37.Ιωάννης Β΄ ντε Λουζινιάν:Γιος του Ιανού. Γεννήθηκε το 1414. Βασιλιάς της Κύπρου από το 1432 μέχρι τον θάνατό του το 1458. Νυμφεύθηκε δυο Ελληνίδες της οικογένειας των Βυζαντινών Παλαιολόγων, την Μήδεια Μομφερρατική και την Ελένη Παλαιολογίνα τη γνωστή βασίλισσα της Κύπρου.

 

Βλέπε λήμμα: Ιωάννης Β΄

 

38.Άννα ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ιανού. Έφερε τον τίτλο της δούκισσας της Σαβοΐας μετά από γάμο της.

 

39.Φοίβος ντε Λουζινιάν: Γιος του Ιανού. Γενάρχης του κλάδου των Λουζινιανών της Χίου, μέλη του οποίου έζησαν κι έδρασαν και στην Κωνσταντινούπολη.

 

40.Καρλόττα ντε Λουζινιάν:Κόρη του Ιωάννη Β΄.Βασίλευσε στο θρόνο της Κύπρου από το 1458 μέχρι το 1460 οπότε εκθρονίστηκε από τον νόθο αδελφό της Ιάκωβο Β΄. Παντρεύτηκε δυο φορές, τον Ιωάννη της Κοΐμπρα, πρίγκιπα της Αντιοχείας, και τον Λουδοβίκο της Σαβοΐας, γιο της Άννας ντε Λουζινιάν (αρ. 38 του καταλόγου αυτού).

 

Βλέπε λήμμα: Καρλόττα

 

41.Ιάκωβος Β΄ ντε Λουζινιάν:Γνωστός και ως Αποστόλες ή και Νόθος. Ήταν νόθος γιος του Ιωάννη Β΄. Γεννήθηκε το 1440. Βασίλευσε από το 1460, οπότε εκθρόνισε την αδελφή του Καρλόττα, μέχρι το 1473 που πέθανε, πιθανότατα δολοφονημένος από μέλη της οικογένειας Κορνάρο. Νυμφεύθηκε την Βενετή ευγενή Αικατερίνη Κορνάρο, τελευταία βασίλισσα της Κύπρου. Απέκτησαν ένα παιδί που πέθανε βρέφος, πιθανώς δολοφονημένο.

 

42.Ιάκωβος Γ΄ ντε Λουζινιάν:Γιος του Ιακώβου Β΄και της Αικατερίνης Κορνάρο. Γεννήθηκε το 1473 και πέθανε το 1474.

 

Οι Λουζινιανοί κατείχαν και κυβέρνησαν την Κύπρο από το 1192 μέχρι το 1489 οπότε το νησί εκχωρήθηκε από την Αικατερίνη Κορνάρο στους συμπατριώτες της Βενετούς. Στην ουσία η δυναστεία των Λουζινιανών στην Κύπρο τερματίστηκε το 1473, με τον θάνατο του βασιλιά Ιακώβου Β΄ του Νόθου. Αυτά τα 281 χρόνια (1192-1473) θεωρούνται από μερικούς ως η «χρυσή εποχή» της Κύπρου. Είναι πράγματι γεγονός ότι κατά τους τρεις σχεδόν αιώνες της Φραγκοκρατίας το νησί, οργανωμένο σε βασίλειο, είχε αποκτήσει και πλούτη και δόξα και φήμη και στρατιωτική δύναμη. Οι περισσότερες πόλεις του άκμασαν και παράλληλα κοσμήθηκαν με μεγαλόπρεπα οικοδομήματα (πύργους, παλάτια, ναούς, μοναστήρια κ.α.). Το εμπόριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης, παρά τα προβλήματα και τις συγκρούσεις μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, ανθούσε και η μεσαιωνική Κύπρος συγκέντρωνε αμύθητα πλούτη ως διαμετακομιστικός σταθμός. Εκτός από τον βασιλιά — πρώτο μεταξύ ίσων — πολυτελή ζωή είχαν και οι ευγενείς τιμαριούχοι /φεουδάρχες, κάτοχοι ενός ή περισσοτέρων κυπριακών χωριών. Στην ίδια προνομιακή θέση βρίσκονταν και οι αξιωματούχοι της Λατινικής Εκκλησίας και τα μέλη των διαφόρων λατινικών θρησκευτικών ταγμάτων που είχαν εγκατασταθεί στο νησί και εκτοπίσει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου. Σε πολύ καλή κοινωνική μοίρα βρίσκονταν και οι ιππότες /στρατιωτικοί, οι αστοί και οι έμποροι. Όλοι όμως αυτοί ήσαν ξένοι: Γάλλοι, Ιταλοί, Ισπανοί και άλλοι. Για τους ίδιους τους Κυπρίους δεν είναι δυνατό να γίνεται λόγος περί «χρυσής εποχής». Αυτοί βρίσκονταν υπό καθεστώς δουλείας, με ελάχιστα ή και καθόλου δικαιώματα. Η μεγαλύτερη πλειοψηφία του λαού ήσαν δουλοπάροικοι, εργάτες στα φέουδα και στα κτήματα της βασιλικής οικογένειας και των ευγενών, που ζούσαν κάτω από σκληρές συνθήκες, σε ανέχεια και αμορφωσιά. Οι Λουζινιανοί εγκαθίδρυσαν στην Κύπρο ένα καθεστώς παρόμοιο προς τα μεσαιωνικά φεουδαρχικά συστήματα της Ευρώπης, όπου ο διαχωρισμός των τάξεων ήταν απόλυτα σαφής, εις βάρος βέβαια του ντόπιου πληθυσμού. Όπως συνέβαινε σε παρόμοια συστήματα της Ευρώπης, έτσι και στην Κύπρο η εποχή των Λουζινιανών διακρινόταν για τη λαμπρότητά της και τον πλούτο της, αλλά χαρακτηριζόταν και από πάθη, μίση, συνωμοσίες, έρωτες, ίντριγκες, ηρωισμούς, παλικαριά, ιπποτισμό, σύναψη γάμων με βάση υπολογισμούς και συμφέροντα, πολέμους και συγκρούσεις, τρυφερότητα και σκληρότητα.

 

Σημαντικά στοιχεία για την περίοδο της Φραγκοκρατίας στην Κύπρο και φυσικά για τους ίδιους τους Λουζινιανούς έχουμε από πολλές πηγές, όπως είναι τα διάφορα χρονικά (Λ. Μαχαιρά, Γ. Βουστρωνίου, Στραμβάλδι, Αμάτι). Επίσης, από το σύγγραμμα Περί την Ιστορία της Κύπρου του Φλωρίου Βουστρωνίου, καθώς και το σύγγραμμα μέλους της οικογένειας των Λουζινιανών, του Στεφάνου ή Εστιέν ντε Λουζινιάν. Ενδιαφέρον έργο για τους Λουζινιανούς βασιλιάδες της Κύπρου, και γενικότερα για την περίοδο της Φραγκοκρατίας στην Κύπρο, αποτελεί επίσης και το σύγγραμμα του ιππότη Ερρίκου Γκιμπλέτ. Το έργο αυτό, γραμμένο στην ιταλική γλώσσα, εξεδόθη στη Βενετία το 1653, υπό τον τίτλο Historie de Re Lusignani, publicateda Henrico Giblet cavalier (Ιστορία των Λουζινιανών Βασιλιάδων, εκδιδομένη από τον ιππότη Ερρίκο Γκιμπλέτ).

 

Λεπτομέρειες για το καθεστώς των Λουζινιανών βλέπε στο λήμμα:  Φραγκοκρατία  και Βασίλεια- μεσαιωνικό βασίλειο της Κύπρου

 

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια