Θεά, μητέρα του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος από τον Δία. Ήταν κόρη των Τιτάνων Κοίου και Φοίβης και προστάτιδα της μητρότητας. Λατρεύθηκε σε διάφορα μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου και κυρίως στη Δήλο (όπου είχε γεννήσει τα παιδιά της, καταδιωκόμενη από την Ήρα) στην Τανάγρα, στο Άργος, στη Λήτη της Μακεδονίας, στα Πάταρα της Λυκίας κ.α.
Στην Κύπρο δεν αποδεικνύεται, από τα μέχρι τώρα αρχαιολογικά ευρήματα αλλά και τις φιλολογικές πηγές, διαδεδομένη λατρεία της Λητούς. Ωστόσο σε αλφαβητική επιγραφή που βρέθηκε στα Κούκλια (Παλαίπαφος) και χρονολογείται στα Ελληνιστικά χρόνια, αναφέρονται θυσίες που ετελούντο προς τιμήν της θεάς:
...ἂγειν ἐν Πάφῳ θυσιάζοντας τῇ Λητοῖ... αναφέρει ένας στίχος της επιγραφής.
Πιστεύεται ότι στην Παλαίπαφο η Λητώ είχε δικό της ιερό, λατρευόμενη όμως βασικά από ξένους (Λυκίους) στρατιωτικούς/ μισθοφόρους που στάθμευαν εκεί κατά τα Πτολεμαϊκά χρόνια.