Λευκωσιάτης Κωνσταντίνος

Image

Κύπριος αρχιμανδρίτης. Γεννήθηκε το 1920 στην Λάρνακα. Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε στην Ιερατική Σχολή «Απόστολος Βαρνάβας» αμέσως μετά την ίδρυσή της (1950). Όταν το 1951 αναχώρησε για την Ελλάδα ο μέχρι τότε διευθυντής της Σχολής αρχιμανδρίτης Διονύσιος Χαραλάμπους, ο Λευκωσιάτης ανέλαβε τη διεύθυνσή της. Μερικά χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος (1955) και πρεσβύτερος (1956) και χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης. Λόγω της συμμετοχής του στον αγώνα της ΕΟΚΑ συνελήφθη από τους Άγγλους και κλείστηκε στις φυλακές (1956-59). Το 1969 ο Λευκωσιάτης ίδρυσε το φιλανθρωπικό ίδρυμα «Άγιος Νεκτάριος», στο οποίο υπηρέτησε ως πρόεδρός του μέχρι το θάνατό του. Στην διεύθυνση της Ιερατικής Σχολής παρέμεινε μέχρι το 1973. Τότε αναχώρησε από την Κύπρο και εγκαταστάθηκε στην Αίγινα όπου υπηρέτησε ως λυκειάρχης. Πέθανε το 1981.

 

Ο Λευκωσιάτης εξέδωσε κατά καιρούς διάφορα βιβλία και δημοσίευσε άρθρα και χρονογραφήματα σε περιοδικά και εφημερίδες. Τα βιβλία που εξέδωσε είναι τα ακόλουθα:

 

  1. «Έλεγχος των Χιλιαστών ή Μαρτύρων του Ιεχωβά», Λευκωσία, 1952.
  2. «Δεκαετηρίς Ιερατικής Σχολής Ἀπόστολος Βαρνάβας 1949-1959,» Λευκωσία, 1960.
  3. «Η Κυπριακή Βαστίλλη», Αθήναι, 1961.
  4. «Δεύτε προς με», Αθήνα, 1961.
  5. «Πάθος και Ανάστασις», Αθήναι, 1981.

 

Σημαντικά στοιχεία για τη ζωή και το έργο του περιέχονται στο βιβλίο της Ελενίτσας Σεραφείμ Λοΐζου «Κωνσταντίνος Λευκωσιάτης», που εξεδόθη το 1993.