Κυπριακής καταγωγής Έλληνας αξιωματικός του πυροβολικού. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1854 και πέθανε το 1921. Ήταν γιος του Θεοχάρη Χατζηλία Λαπαθιώτη που διέφυγε από την Κύπρο κατά τις εκτεταμένες σφαγές του Ιουλίου 1821 και κατέφυγε στην Ελλάδα.
Ο Λεωνίδας Λαπαθιώτης είχε διακριθεί ως μαθηματικός και ειδικός του πυροβολικού. Υπηρέτησε ως καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων (στην οποία είχε φοιτήσει κι ο ίδιος) και στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Το 1868 πολέμησε κατά των Τούρκων στη Θεσσαλία, ενώ το 1897 πολέμησε κατά των Τούρκων στην Ήπειρο. Το 1905 εξελέγη βουλευτής Τυρνάβου. Το 1909 ανέλαβε για λίγο ως υπουργός των Στρατιωτικών. Αποστρατεύθηκε το 1911, αλλά ανεκλήθη στην ενεργό υπηρεσία μετά το κίνημα της Θεσσαλονίκης, το 1916, στο οποίο είχε πάρει μέρος. Στη συνέχεια παρέμεινε στην ενεργό υπηρεσία με τον βαθμό του αντιστράτηγου, μέχρι τον θάνατό του.
Έγραψε διάφορα στρατιωτικά εγχειρίδια, μεταξύ δε αυτών τα βιβλία Ὁπλική και Συλλογή Στρατιωτικῶν Κωδίκων. Επίσης: Μαθήματα Ὁλοκληρωτικοῦ Λογισμοῦ, Μαθήματα Διαφορικοῦ Λογισμοῦ κ.ά.
Ο Λεωνίδας Λαπαθιώτης ήταν πατέρας του ποιητή Ναπολέοντος Λαπαθιώτη.