Δελφίνιον, κοινώς ψειρόχορτο ή και καπουτσίνος. Ένα από τα ωραία αγριολούλουδα που αυτοφύονται στην Κύπρο. Επιστημονική ονομασία: Delphinium peregrinum. Οικογένεια: Βατραχιωδών (Ranunculaceae). Αγγλική ονομασία: Violet larkspur.
Είναι φυτό που ανήκει σε γένος το οποίο περιλαμβάνει περί τα 50 είδη, ιθαγενή των εύκρατων περιοχών. Πρόκειται για φυτά ποώδη, ετήσια, διετή ή και πολυετή, εκ των οποίων αρκετά είναι κοσμητικά και όλα δηλητηριώδη. Η τοξική ουσία τους λέγεται δελφινίδη και χρησιμοποιείται σε μικρές δόσεις ενάντια στη ναυτία. Τα φυτά αυτά ήσαν γνωστά για τις φαρμακευτικές ιδιότητές τους από τα αρχαία χρόνια, ο δε Διοσκουρίδης αναφέρει το δελφίνιον, υπονοώντας το δελφίνιον το αιάντειον (D. Ajacis), αρκετά κοινό στην Ελλάδα. Ονομάζεται αιάντειον, από το όνομα του τρωικού ήρωα Αίαντα που αυτοκτόνησε με το ξίφος του ۬ κατά τον Οβίδιο, από το αίμα του Αίαντα γεννήθηκε το φυτό δελφίνιον που φέρει γραμμές στο άνω χείλος του άνθους του, οι οποίες, κατά τον ποιητή, συμβολίζουν το όνομα του Ομηρικού αυτού ήρωα. Στην Κύπρο δεν απαντάται το είδος αυτό, φύονται όμως κι άλλα τρία είδη εκτός από το Delphinium peregrinum, που είναι:
D. staphisagria
D. phrygium και
D. caseyi.
Το λαούδιν (D. peregrinum ή δελφίνιον το εξωτικόν) φύεται από τις παραλίες μέχρι και σε υψόμετρο 1.000 περίπου μέτρων κι απαντάται κυρίως στις περιοχές του δάσους της Αθαλάσσας, του Κιτίου, της Λάνιας, στον Ακάμα και σε άλλες τοποθεσίες της επαρχίας Πάφου. Αναπτύσσεται σε ύψος γύρω στα 50 εκατοστόμετρα και ανθίζει μεταξύ Μαΐου και Ιουλίου. Δίνει πολλά κι ωραία μικρά άνθη σε βιολετί χρώμα, με 5 σέπαλα και 4 πέταλα. Από τα άνθη του κατασκευαζόταν παλαιότερα φάρμακο που εχρησιμοποιείτο κατά των ενοχλητικών εντόμων και κατά της ψωρίασης (απ' όπου και η ονομασία ψειρόχορτον).
Βλέπε λήμμα: Γιατροσόφια
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια