Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Μή πᾶσαν λύπην νόμιζε φευκτέαν εἶναι, τέκνον,

ὡς οὐδέ πᾶσαν ἡδονήν τῶν αίρετῶν τυγχάνειν˙

οὐκ ἔστι γάρ ἀπόνως τι γενναῖον κατορθῶσαι,

οὐδέ στεφάνους ἄρασθαι χωρίς πολλῶν ἱδρώτων.

Μακράν τόν ὄκνον ἀπωθοῦ, τήν ῤαθυμίαν φεῦγε˙

ἐν ἔργοις καλοῖς σπούδαζε νύκτωρ καί μέθ’ ἡμέραν·

μή γάρ, τόν συνεδρεύοντα ταῖς ἐνεργείαις πόνον

δεῖσας, τοῦ πράττειν ἀποστῇς καί τῶν καλῶν ἐκπέσης.

Τάς ἐπιούσας συμφοράς ὑφίστασο γενναίως,

εἰδώς οὐκ ὃν τῶν ἐφ’ ἡμῶν τό ταῦτα μεταβάλλειν,

ἀλλά προνοίας θεϊκῆς καί φύσεως καί τύχης˙

τό φέρειν δέ τάς συμφοράς οὐ γνώμης, ἀλλ’ ἀνάγκης,

τό δέ γενναίως καί καλῶς, ἀνδρός ἀξιολόγου.

Μή φανερώσῃς μηδενί τά δυστυχήματά σου,

ἲνα μή τέρπῃς τούς ἐχθρούς καί ἀνιᾶς τούς φίλους,

εἰ μή σοι χρεία συμβουλῆς ἐπί τῇ δυστυχίᾳ˙

τότε γάρ μόνον πίστευσον ἐκείνῳ τῷ συμβούλῳ.

Ἄν σέ διώξῃ τύραννος ὑπέρ τῆς εὐσεβείας,

μή δείσῃς τραύματα σαρκός, μηδέ μελῶν πηρώσεις,

μηδέ ζωῆς ἀφαίρεσιν, τῆς γε προσκαίρου ταύτης˙

ἀλλά προθύμως ἃρπασον τό κλέος τῶν μαρτύρων,

καί δόξαν τήν ἀΐδιον ἀντί μακρᾶς ὀδύνης.

Τό γάρ θανεῖν κοινόν ἐστι καί φαύλοις καί σπουδαίοις,

τό δέ θανεῖν ὑπέρ Χριστοῦ τῶν ὄντως ἀριστέων.

Ἄν ἔθνος τι βαρβαρικόν κατά τῆς σῆς πατρίδος

ἐπιστρατεῦσαν ἀπειλῇ δεινήν αἰχμαλωσίαν,

μή καταπλήξῃς καί προδώς αἰσχρῶς τούς σοί φιλτάτους

διά δειλίαν καί τρυφήν καί μαλακίαν γνώμης˙

ἀλλά προθύμως ἔξιθι καί τοῖς ἐχθροῖς συνάντα,

καί δεῖξον ὄμμα βλοσυρόν καί θαρσαλέαν φρένα,       

καί ὃρμημα δραστήριον καί ἀκάματον χεῖρα.

Κἂν μέν νικήσῃς, ἔσωσας γυναίκα τε καί τέκνα,

γονεῖς, καί φίλους ἃπαντας, πατρίδα τε φιλτάτην,

καί πάντες σέ θαυμάσονται, καί κλέος ἔξεις μέγα˙

εἰ δ’ ἀριστεύοντα συμβῇ τεθνάναι σέ γενναίως,     

ἀΐδιόν σοι κείσεται τό κλέος ἐν τῇ πόλει.

Εἶ γάρ μή τοῦτον τόν καλόν θάνατον ἀποθάνῃς,

τόν ἄδοξόν τε καί αἰσχρόν πάντως οὐκ ἄν ἐκφύγοις...

Γεώργιος Λαπίθης (Στίχοι πολιτικοί αὐτοσχέδιοι...)