Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Μικρή χερσόνησος στην επαρχία Πάφου, περί τα 6 χμ. βόρεια του Αγίου Γεωργίου της Πέγειας. Καταλαμβάνει το νοτιότερο τμήμα του δάσους του Ακάμα. Είναι γνωστή και ως «Αλυκή της Λάρας» γιατί οι κάτοικοι της γύρω περιοχής συνήθιζαν από παλιά να έρχονται εδώ για να μαζέψουν το λεπτό στρώμα του αλατιού πάνω στα βράχια, το οποίο θεωρείται γνήσιο.

Η χερσόνησος της Λάρας έχει στα βόρειά της το Αμμούδι και στα νότιά της την Αμμουδιά της Λάρας. Οι δυο αυτές όμορφες αμμουδιές είναι μοναξιασμένες, μια και ο πιο γειτονικός οικισμός, εκείνος της Ίνιας, απέχει περί τα 8 χμ. στα ανατολικά. Γι’ αυτό και συγκεντρώνουν λίγους μόνο επισκέπτες κατά τους θερινούς μήνες.

Βλέπε λήμμα: Χελώνες

Το Αμμούδι έχει πεταλοειδές σχήμα και τα δυο του άκρα καταλήγουν σε χαμηλούς γκρεμούς. Η αμμουδιά, που είναι καλυμμένη με λεπτόκοκκο άμμο, έχει μήκος 350 μέτρα και πλάτος 30 μέτρα. Γύρω απ’ αυτή αναπτύχθηκαν αμμοθίνες που το ύψος τους φθάνει τα 15 μέτρα και που συγκρατούνται από σχίνους σε σχήμα ομπρέλας. Στο Αμμούδι βρίσκεται το εκκολαπτήριο χελώνων του Τμήματος Αλιείας, που εγκαταστάθηκε το 1978, με σκοπό την προστασία και αναπαραγωγή των θαλασσίων χελώνων. Το Αμμούδι προσεγγίζεται από ένα σκυρόστρωτο δρόμο κάθετο προς τον κύριο δρόμο Αγίου Γεωργίου της Πέγειας - Ακάμα.

Η Αμμουδιά της Λάρας, με το ημικυκλικό της σχήμα, εκτείνεται σε απόσταση ενάμισι περίπου χιλιομέτρου και το πλάτος της σε μερικά σημεία, φθάνει τα 100 μέτρα. Πλαισιώνεται από χαμηλούς θάμνους, σχίνους, και στις δυο άκρες της υψώνονται χαμηλοί βράχοι. Ο άμμος είναι λεπτόκοκκος με σκόρπια μικρά και μεγάλα βότσαλα. Η Αμμουδιά της Λάρας προσεγγίζεται από ένα στενό χωματόδρομο κάθετο προς τον κύριο δρόμο Αγίου Γεωργίου της Πέγειας -Ακάμα.

Η διαβρωτική ενέργεια της θάλασσας, που περιβρέχει τη χερσόνησο της Λάρας στα βόρεια, δυτικά και νότια, πάνω στα ασβεστολιθικά πετρώματα, δημιούργησε στις ακτές της πολύ ενδιαφέροντα μορφώματα, όπως βαθιές θαλασσινές σπηλιές, απότομους κάθετους βράχους, αψίδες και απομονωμένους μεγάλους βράχους.

Στον χάρτη του ντε Μας Λατρί, που τυπώθηκε το 1862, σημειώνεται στη χερσόνησο της Λάρας μικρός οικισμός με το όνομα «Λάρα».

Η μικρή χερσόνησος της Λάρας έχει μεγάλη οικολογική σημασία γιατί φιλοξενεί ποικίλα είδη χλωρίδας και πανίδας. Η πράσινη χελώνα (Chelonia mydas) αναπαράγεται αποκλειστικά στις απομονωμένες αμμώδεις παραλίες από την Τοξεύτρα (τοποθεσία στα νότια του δάσους της Πέγειας) ως τη Λάρα. Επίσης στην ίδια περιοχή αναπαράγεται και η κοινή χελώνα (Caretta caretta), η οποία αναπαράγεται και στις βόρειες παραλίες του Ακάμα από το Λατσί και προς τα ανατολικά του. Ακόμη στις αμμουδιές της Λάρας ζει ο λεγόμενος σκατοκάβουρος (Ocypode cursor), που έχει εξαφανιστεί από τις περισσότερες αμμουδερές ακρογιαλιές της Κύπρου. Οι αμμόλοφοι της Λάρας αποτελούν ένα ιδιαίτερο βιότοπο όπου παρατηρήθηκαν κάπου 150 είδη χλωρίδας. Στον βιότοπο αυτό κατοικεί και η σαύρα Acanthodactylus schreiberi, η οποία απειλείται με εξαφάνιση στις περισσότερες παράκτιες περιοχές της νότιας Κύπρου.

Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η περιοχή της χερσονήσου της Λάρας εκατοικείτο κατά τα Προϊστορικά χρόνια, οπότε μάλιστα υφίσταντο εκεί και οχυρωματικά έργα. Καθ’ όλο το μήκος της χερσονήσου, παράλληλα προς τη θάλασσα, υπήρχε τείχος του οποίου ίχνη εξακολουθούν να είναι ευδιάκριτα και σήμερα˙ βλέπε σχετικά άρθρο ‘The fortification Wall at Lara’, στο RDAC 1978, pp. 58-67. To τείχος αυτό άρχιζε από τον ένα κόλπο της Λάρας κι εκτεινόταν μέχρι το δεύτερο, στην αντίθετη κατεύθυνση.

Κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια υφίστατο στην περιοχή οικισμός με την ονομασία Αρά ή και Λ΄ Αρά (L΄ Ara) απ’ όπου και η ονομασία Λάρα. 

Πηγή: 

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια