Λανίτου - Χριστοφάκη Αθηναΐς
Εκπαιδευτικός, με πλούσια δραστηριότητα στον τομέα της εκπαίδευσης στη Λεμεσό, από την οποία καταγόταν, κατά το πρώτο μισό του αιώνα μας. Γεννήθηκε το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Σπούδασε στην Αθήνα, στο γνωστό Αρσάκειο. Παντρεύτηκε τον Ζήνωνα Λανίτη από τη Λεμεσό. Δίδαξε στην πόλη της, στην οποία και ίδρυσε το 1920 δικό της σχολείο, την Ιδιωτική Σχολή Ξένων Γλωσσών. Αργότερα το σχολείο αυτό μετονομάστηκε, προς τιμήν της, σε Αθηναΐδειο Γυμνάσιο Θηλέων.
Το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο της Αθηναΐδος Λανίτου ήταν ένα από τα πρωτοποριακά σχολεία της Κύπρου και υπήρξε το επίκεντρο πολλών παιδαγωγικών πρωτοβουλιών και πειραματισμών. Δημιούργησε μάλιστα παράδοση σε μερικούς τομείς, όπως το ανέβασμα αρχαίων ελληνικών τραγωδιών από τα εκπαιδευτήρια. Τέτοια θεατρικά έργα παρουσίασε η σχολή της Λανίτου σε διδασκαλία, αρχικά, του Νίκου Νικολαΐδη και, αργότερα, του Γιάννη Λεύκη.
Η Αθηναΐς Λανίτου, εκτός από την εκπαιδευτική, ανέπτυξε και πλούσια κοινωνική δραστηριότητα. Η πόλη της Λεμεσού την τίμησε απονέμοντάς της χρυσό μετάλλιο.
Το Αθηναΐδειο Γυμνάσιο (αργότερα Β' Γυμνάσιο Λεμεσού) διηύθυνε για αρκετά χρόνια και η κόρη της Αθηναίδος Λανίτου, η Δομνίκη Λανίτου.
Αρχικά η Αθηναΐς Λανίτου είχε συνεργαστεί στην ίδρυση και λειτουργία της πρώτης της σχολής (πλήρης τίτλος της ήταν αρχικά Ιδιωτική Σχολή Ξένων Γλωσσών και Ελληνικών Μαθημάτων), με δυο άλλες ικανές γυναίκες, τη Μαρία Μορίδου και την Ευφροσύνη Χουρμουζίου. Η σχολή είχε αρχικά και οικοτροφείο, απασχολούσε δε στο προσωπικό της και Κυπρίους αλλά και ξένους εκπαιδευτικούς. Ήταν πρωτοποριακό σχολείο και συνάντησε αρκετές δυσκολίες. Λίγο αργότερα, μάλιστα, απεχώρησαν η Μορίδου και η Χουρμουζίου, οπότε η Αθηναΐς Λανίτου συνέχισε μόνη της.