Μεγαλέμπορος, μέλος της γνωστής οικογένειας Λανίτη της Λεμεσού. Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1872 και πέθανε το 1953. Εκτός από το εμπόριο, ασχολήθηκε και με τη βιομηχανία ενώ ήταν κάτοχος και μεγάλων εκτάσεων γης. Υπήρξε ο ιδρυτής της γνωστής εταιρείας Ν.Π. Λανίτης την οποία και ίδρυσε στη Λεμεσό το 1896. Υπήρξε επίσης ο ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Εταιρείας Οίνων (ΚΕΟ), που ιδρύθηκε το 1927. Από το 1927 διετέλεσε και πρόεδρος της Λαϊκής Τράπεζας Λεμεσού. Υπήρξε επίσης μέλος του συμβουλίου του Εμπορικού Επιμελητηρίου Κύπρου από το 1928. Υπηρέτησε επίσης ως μέλος της σχολικής εφορείας Λεμεσού και του δημοτικού συμβουλίου Λεμεσού (1913-1915). Μεταξύ άλλων, έφερε τον τίτλο του επιτίμου προξένου της Ολλανδίας στην Κύπρο, από το 1931. Τιμήθηκε με το παράσημο του τάγματος του Φοίνικος από την ελληνική κυβέρνηση.
Ο Ν.Π. Λανίτης είναι ιδιαίτερα γνωστός για τη μεγαλύτερη από τις δωρεές του προς την πόλη του, που συνίστατο από σημαντική οικονομική χορηγία για την οικοδόμηση κτιρίων κι εγκαταστάσεων για τη στέγαση του Γυμνασίου Λεμεσού. Το κτίριο αυτό, που απετέλεσε κόσμημα για τη Λεμεσό και κτίστηκε κατά το β΄ μισό της δεκαετίας του '40 και στη δεκαετία του ' 50, ονομάστηκε προς τιμήν του Λανίτειον Γυμνάσιον. Τα πρώτα τμήματα του Γυμνασίου Λεμεσού (που υφίστατο από το 1906), άρχισαν να λειτουργούν στο Λανίτειον από το 1952. Απετέλεσε δε έκτοτε το σημαντικότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Λεμεσού, στο οποίο ανήκει και τεράστια έκταση γης που εξυπηρετεί τις σχολικές ανάγκες (γήπεδα κ.α.). Τη γη αγόρασε ο Λανίτης, που ωστόσο δεν έζησε για να το δει τελειωμένο.