Λαμπρατζιά
Η λέξη λαμπρατζ'ιά σημαίνει μεγάλη ή γερή φωτιά (=λαμπρόν). Συνήθως λαμπρατζ'ιά είναι η μεγάλη φωτιά την οποία ανάβουν στους περιβόλους των εκκλησιών τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου.
Από το πρωί της ημέρας αυτής, ή ακόμη κι από τις προηγούμενες ημέρες, οι νέοι των χωριών και των ενοριών ανευρίσκουν και μεταφέρουν στους περιβόλους των εκκλησιών κορμούς δέντρων, ξύλα, κλαδιά και σανίδια. Όλα αυτά στοιβάζονται και ανάβουν τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου, ενώ μέσα στην εκκλησία τελείται η ακολουθία της Αναστάσεως.
Το άναμμα της φωτιάς αυτής, επί της οποίας συνήθως καίγεται και το ομοίωμα του Ιούδα, αποτελεί ένα από τα έθιμα της εβδομάδας του Πάσχα. Σε ομάδα ανθρώπων γύρω από μια φωτιά ο απόστολος Πέτρος είχε αρνηθεί τρεις φορές τον Χριστό, σύμφωνα προς την ευαγγελική περικοπή.
Περισσότερα βλέπε στο λήμμα Πάσχα.