Λαμπερτίνος Lambertinum Βαλδουίνος della Cecca
Λατίνος κληρικός που έδρασε στην Κύπρο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας και, μεταξύ άλλων, διετέλεσε κι επίσκοπος Λεμεσού. Καταγόταν από τη Μπολώνια της Ιταλίας. Στην Κύπρο βρέθηκε τουλάχιστον από το 1328, οπότε απαντάται να υπηρετεί ως νομοφύλακας της λατινικής επισκοπής Αμμοχώστου. Κατά την περίοδο αυτή είχε αποσταλεί από τον βασιλιά της Κύπρου Ούγο Δ' (1324-1359) στη Γαλλία μαζί με δυο άλλους, για να διευθετήσουν γάμο μεταξύ του Γουίδου Λουζινιανού (πρωτότοκου γιου του Ούγου Δ') πρίγκιπα της Γαλιλαίας, και της ευγενούς Μαρίνας ντε Μπουρμπόν (de Bourbon). Ο γάμος αυτός πράγματι συμφωνήθηκε κι έγινε.
Το 1340, ή και πιο νωρίς, ο Λαμπερτίνος Βαλδουίνος έγινε επίσκοπος Λεμεσού. Αναφέρεται ότι ως επίσκοπος Λεμεσού, παρευρέθη σε σύνοδο στη Λευκωσία που είχε συγκληθεί στις 17.1.1340 από τον Λατίνο αρχιεπίσκοπο Λευκωσίας Ηλία ντε Ναβινώ (de Nabinaux).
To 1341 ο επίσκοπος Λαμπερτίνος ανέλαβε άλλη, σοβαρότερη, αποστολή που του ανέθεσε και πάλι ο βασιλιάς της Κύπρου Ούγος Δ': πήγε στην Ευρώπη, κυρίως στη Βενετία και στη Ρώμη, κομίζοντας πρόταση του Ούγου για συμμαχία με τη Βενετική Δημοκρατία, τον πάπα και άλλες δυνάμεις χριστιανικές, ιδίως της Ανατολής, για κοινή αντιμετώπιση της ογκούμενης απειλής των Τούρκων.
Τη θέση του επισκόπου Λεμεσού διατήρησε μέχρι τις 3.11.1344, οπότε ο πάπας Κλήμης VI τον μετέθεσε στη Βρεσκία, στην οποία και πέθανε στις 3.9.1348.