Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Γάλλος συγγραφέας και πολιτικός. Το πλήρες όνομά του ήταν Αλφόνς Μαρία –Λουί ντε Λαμαρτίν (Alphonse Marie - Louis de Lamartine). Καταγόταν από αριστοκράτη πατέρα. Γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1790 και πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου 1869. Αρχικά ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία, που όμως την εγκατέλειψε εξαιτίας πολιτικών καταστάσεων, κι εισήλθε στη διπλωματική υπηρεσία. Αργότερα αναμείχθηκε στην πολιτική κι από το 1833 υπηρέτησε ως βουλευτής. Απεσύρθη από την πολιτική το 1848. Η λογοτεχνική του σταδιοδρομία άρχισε από το 1820 οπότε είχε εκδώσει το πρώτο του βιβλίο, Ποιητικοί Στοχασμοί. Ο Λαμαρτίνος υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες της ρομαντικής γαλλικής ποίησης.

Μεταξύ των άλλων γνωστών ποιητικών έργων του περιλαμβάνονται οι Νέοι Ποιητικοί Στοχασμοί, ο Θάνατος του Σωκράτη και το Τελευταίο τραγούδι του Τσάιλντ Χάρολντ (1825), οι Ποιητικές και Θρησκευτικές Αρμονίες (1830), η Πτώση ενός Αγγέλου (1838), Η Λίμνη και ο Σταυρωμένος. Γνωστά επίσης βιβλία του είναι το Ταξίδι στην Ανατολή (1835, από ταξίδι του το 1833 στην Ελλάδα, Συρία, Λίβανο, Παλαιστίνη), η Ζοσελέν (1837), οι Περισυλλογές (1839), η Ιστορία των Γιρονδίνων (1847), Ραφαήλ (1849), Εκμυστηρεύσεις (1849), Γενοβέφα (1850), Νέες Εκμυστηρεύσεις (1851), Ιστορία της Παλινόρθωσης (1852), Ιστορία της Ρωσίας (1853), Ιστορία της Τουρκίας (1854) κ.ά.

Ο Αλφόνς Μαρία - Λουί ντε Λαμαρτίν συνδέθηκε κατά τρόπο έμμεσο με την Κύπρο κατά το 1833, οπότε είχαν συμβεί στο νησί τα τρία επαναστατικά κινήματα του Νικολάου Θησέως, του καλόγερου Ιωαννίκιου στην Καρπασία και του Γκιαούρ Ιμάμη στην Πάφο. Ο Λαμαρτίνος συνδεόταν με στενή φιλία με τον Νικόλαο Θησέα (για τον οποίο βλέπε στο λήμμα Θησεύς), που άρχισε όταν ο Νικόλαος Θησεύς, της γνωστής κυπριακής οικογένειας των Θησέων με αξιόλογη αγωνιστική δράση στην ελληνική επανάσταση, εργαζόταν στη Μασσαλία από το 1815 μέχρι το 1821. Όταν το 1833 ο Νικόλαος Θησεύς ηγήθηκε επαναστατικού κινήματος στην Κύπρο, πρόξενος στη Λάρνακα ήταν ο Μποτύ (Bottu) που γνωριζόταν επίσης με τον Λαμαρτίνο. Ο Μποτύ είχε συμπαρασταθεί στην προσπάθεια του Νικολάου Θησέως, την οποία φαίνεται κι ότι είχε ενθαρρύνει, είναι άγνωστο όμως εάν κι ο Λαμαρτίνος είχε κάποια ανάμειξη στο κίνημα, πάντως την εποχή αυτή (1833) βρισκόταν στην περιοχή (ταξιδεύοντας προς την Ελλάδα και τη Συρία).

Μετά την αποτυχία του κινήματός του, ο Νικόλαος Θησεύς κατέφυγε στο γαλλικό προξενείο της Λάρνακας απ' όπου ο φίλος του Μποτύ κατόρθωσε να τον φυγαδεύσει τον Μάιο του 1833 με ελληνικό πλοίο στη Ρόδο, όπου βρισκόταν ο Λαμαρτίνος. Ο Γάλλος ποιητής που είχε προσκαλέσει τον Κύπριο επαναστάτη, παρέλαβε τον Νικόλαο Θησέα και τον συνόδευσε — για περισσότερη ασφάλεια αλλά και για να τον βοηθήσει — στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο Κύπριος επαναστάτης προσπάθησε ανεπιτυχώς, έχοντας και σχετικές συστατικές επιστολές από τον Μποτύ, να του επιστραφεί η κατασχεθείσα περιουσία του. Ο Θησεύς πήγε τότε στη Γαλλία.

Ο Λαμαρτίνος περιγράφει τον Νικόλαο Θησέα (στο βιβλίο του Ταξίδι στην Ανατολή) ως άνθρωπο με σπινθηροβόλο πνεύμα και με τόλμη, που ομιλεί όλες τις γλώσσες και γνωρίζει όλες τις χώρες, με ικανότητα ενδιαφέρουσας κι ανεξάντλητης ομιλίας, εξίσου γρήγορο στη σκέψη και στη δράση.

Με την ίδια θέρμη γράφει ο Λαμαρτίνος και για τον τότε Γάλλο πρόξενο στη Λάρνακα Μποτύ, που τον φιλοξένησε όταν ο ποιητής πέρασε από την Κύπρο τον Αύγουστο του 1832 και, πάλι, τον Απρίλιο του 1833, λίγο πριν από το κίνημα του Νικολάου Θησέως τον οποίο θα πρέπει να είχε συναντήσει επίσης.