Λακευτής
Επίθετο του θεού Απόλλωνος στην αρχαία Κύπρο. Απαντάται σε μια μόνο επιγραφή, που βρέθηκε στην περιοχή του χωριού Πύλα της επαρχίας Λάρνακας. Πρόκειται για αλφαβητική επιγραφή σε βάση αγάλματος που χρονολογήθηκε στον 3ο π.Χ. αιώνα κι αναφέρει:
Ἁπόλλωνι Λακευτῇ Ἀρίσστους
μαντίαρχος ὑπέρ Κλέονος
[τ]οῦ υἱοῦ
ἀνέθηκεν ἐν τύχῃ
Το άγαλμα στη βάση του οποίου υπήρχε η επιγραφή, αποτελούσε προσφορά κάποιου Αρίστους που ήταν μαντίαρχος, δηλαδή αρχηγός των μάντεων που προφανώς υπηρετούσαν τον θεό Απόλλωνα, πιθανώς δε υφίστατο στην περιοχή της Πύλας και μαντείο του Απόλλωνος.
Πιστεύεται ότι το επίθετο Λακευτής παράγεται από το αρχαίο ρήμα λάσκω, που σημαίνει φωνάζω, αντηχώ, άρα εδώ ο Απόλλων είναι ο θεός που κάνει ν' αντιλαλεί η φωνή του μέσω των μάντεών του, δηλαδή εκείνος που χρησμοδοτεί. Η ερμηνεία αυτή ενισχύεται κι από το γεγονός ότι αφιερωτής ήταν ένας μαντίαρχος.
Μια άλλη ερμηνεία, την οποία διατύπωσε ο Louis Robert, παραδέχεται και πάλι ότι το επίθετο Λακευτής σημαίνει εκείνος που χρησμοδοτεί, αλλά παράγεται από το ρήμα λάσκω με τη σημασία που τούτο απαντάται στον Όμηρο, όπου χρησιμοποιείται για τα κόκκαλα ή τους θώρακες που αντηχούν από τα κτυπήματα των όπλων, ή με τη σημασία που απαντάται στον Ησίοδο, όπου χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τον θόρυβο που κάνουν τα ξύλα όταν καίγονται. Άρα, λοιπόν, οι μάντεις του Απόλλωνος χρησμοδοτούσαν από μέλη θυσιασμένων ζώων που καίγονταν σε φωτιά.