Γλύπτης. Γεννήθηκε το 1924 από Κυπρίους γονείς στην Αλεξάνδρεια, όπου φοίτησε στην εκεί Ιταλική Τεχνική Σχολή Don Bosco. To 1950 ήλθε στην Κύπρο. Ταξίδευε επίσης τακτικά στην Ελλάδα όπου εξέθετε έργα του.Υπήρξε μέλος του Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης Ελλάδας και του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδας.
Τα υλικά που χρησιμοποίησε στα έργα του είναι γύψος, ξύλο, μέταλλα κ.α. Από το 1974 και μετά εργάστηκε κυρίως με ανοξείδωτο χάλυβα.
Για το έργο του Δημήτρη Κωνσταντίνου, ο τεχνοκριτικός Τώνης Σπητέρης έγραψε ότι σ’ αυτό είναι φανερές δυο κατευθύνσεις, φαινομενικά αντιφατικές... Η μια, σχεδόν στατική, προσανατολίζει τον θεατή σε μια αμφίρροπη ισορρόπηση στοιχείων που υποβάλλουν μια ρυθμική κίνηση... Η άλλη περιέχει την κίνηση - σε διαφορετική όμως μορφή. Η κατασκευή των έργων - επιτρέπει πολυσύνθετες και πολύπλευρες παραλλαγές με τη μετακίνηση διαφόρων στοιχείων - (τρίγωνα, κύκλοι, ημικύκλια κ.ο.κ. ) - που παίζουν, γυρίζουν, περιστρέφονται στον άξονά τους προκαλώντας έτσι τη συμμετοχή του θεατή στην αναδημιουργία του ίδιου έργου.
Ο Δ. Κωνσταντίνου οργάνωσε πολλές ατομικές εκθέσεις (Λευκωσία από το 1971 μέχρι το 2007, Αμμόχωστος 1972, Αθήνα από το 1973, Θεσσαλονίκη, Λονδίνο) και πήρε μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις. Το 1970 πήρε μέρος στην 8η μπιεννάλε Αλεξανδρείας και τιμήθηκε με β΄ βραβείο γλυπτικής.
Πηγή