Κύριλλος Ε' Καράκαλος
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως δυο φορές, από το 1748 μέχρι το 1751 και από το 1752 μέχρι το 1757. Καταγόταν από το Ναύπλιο και είχε διατελέσει μητροπολίτης Μελενίκου αλλά και Νικομηδείας. Χαρακτηρίστηκε ως πατριάρχης ψευδευλαβής και πολυδάπανος, με αιρετικές τάσεις. Το 1757 εξορίστηκε πρώτα στο Σινά και ύστερα στο Άγιον Όρος όπου και πέθανε.
Βλέπε: Η βιογραφία του Κυριλλου Ε
Με την Κύπρο σχετίστηκε ιδιαίτερα το 1753, όταν αποστολή Κυπρίων κληρικών μετέβη στην Κωνσταντινούπολη με στόχο να επιτύχει με διάφορες παραστάσεις και διαβήματα ελάττωση της δυσβάστακτης φορολογίας του λαού. Επικεφαλής της αποστολής είχε τεθεί ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Φιλόθεος, μετείχαν δε και οι μητροπολίτες Πάφου Ιωακείμ, Κιτίου Μακάριος και Κυρηνείας Νικηφόρος. Εξαιτίας ασθένειάς του, ο αρχιεπίσκοπος διέκοψε το ταξίδι του στη Βηρυτό. Οι υπόλοιποι τρεις επίσκοποι έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη όπου άρχισαν ενέργειες κι όπου αρχικά συνάντησαν δυσκολίες. Η Υψηλή Πύλη χαρακτήρισε τις ενέργειες των Κυπρίων ιεραρχών ως ανταρτικές κι ο σουλτάνος θεώρησε αίτιο τόσο τον πατριάρχη Κύριλλο Ε' όσο και τον μεγάλο διερμηνέα της Πύλης Ιωάννη Καλημέρη. Έτσι διετάχθη η παύση του πατριάρχη και η εξορία του διερμηνέα στο νησί Τένεδος.
Λίγο όμως αργότερα επείσθη ο μεγάλος βεζύρης για τις πραγματικές προθέσεις όλων, με αποτέλεσμα να ανασταλεί το τιμωρητικό διάταγμα, να καθορισθεί από το 1754 νέα φορολογία για τους Κυπρίους, οι δε Κύπριοι αρχιερείς να επιστρέψουν στο νησί με εκδοθέν προς αυτούς φιρμάνι με το οποίο αναγνωρίζονταν επίσημα ως εθνικοί και πολιτικοί ηγέτες κι εκπρόσωποι του λαού τους, αναγνωριζόταν δηλαδή η εθναρχική ιδιότητα της Κυπριακής Εκκλησίας, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό.
Πηγή:
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια