Πολιτικός παράγων της Κύπρου κατά την περίοδο της αγγλικής κατοχής, γνωστός ως ο "Λευκός Πολιτευτής" εξαιτίας της έντιμης πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Γεννήθηκε το 1850 στο χωριό Ζωοπηγή της επαρχίας Λεμεσού και πέθανε το 1955. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πήρε δε μέρος ως εθελοντής στους εθνικούς πολέμους του 1880 και του 1885. Από το 1892 άρχισε να ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου, αρχικά στην Πάφο κι αργότερα στη Λεμεσό. Αναμείχθηκε τότε ενεργά στα κοινά και, μεταξύ άλλων, διετέλεσε μέλος της Σχολικής Επιτροπής της Λεμεσού και μέλος του δημοτικού συμβουλίου της ίδιας πόλης από το 1893 μέχρι το 1896. Εξελέγη επίσης βουλευτής και υπήρξε μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου για τέσσερις περιόδους (για τις οποίες είχε κερδίσει τις εκλογές): κατά το 1891-1896, κατά το 1901-1906, κατά το 1906-1911 και κατά το 1911-1916. Ήταν εκ των ιδρυτικών μελών του Λαϊκού Ταμιευτηρίου Λεμεσού αφού πέρα από νομικός την ίδια περίοδο ήταν και ένας από τους πιο σημαντικούς επιχειρηματίες της Λεμεσού.
Ο Ιωάννης Κυριακίδης διετέλεσε επίσης μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και υπηρέτησε ως ηγετικό στέλεχος της Εθνικής Οργανώσεως Κύπρου (ΕΟΚ). Πήρε ενεργό μέρος στην εξέγερση του Οκτωβρίου του 1931 (τα γνωστά Οκτωβριανά) και αποτέλεσμα της συμμετοχής του ήταν να συλληφθεί και να φυλακιστεί στη Λεμεσό και στη Λευκωσία. Αργότερα εκτοπίσθηκε στην Αμμόχωστο, στις Πλάτρες και στον Άγιο Νεόφυτο.
Ως μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου, ο Ιωάννης Κυριακίδης ακολούθησε την πορεία και την πολιτική των αδιαλλάκτων, επικεφαλής των οποίων ήταν ο μητροπολίτης Κιτίου, κι έπειτα αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κύριλλος Β'. Για ένα διάστημα μάλιστα ο Κυριακίδης ήλθε σε οξεία ρήξη με τους διαλλακτικούς Έλληνες βουλευτές του Νομοθετικού, εκείνους δηλαδή που κατηγορούντο για διαλλακτική στάση έναντι των Βρετανών, κυρίως σε σχέση προς το ενωτικό αίτημα των Ελλήνων της Κύπρου, παραιτήθηκε κι απεσύρθη — μόνο προσωρινά — γιατί, όπως δήλωνε, δεν μπορούσε ν' ανεχθεί την «φιλοκυβερνητική πολιτική» των διαλλακτικών.
Το 1907 ο τότε Βρετανός ύπατος αρμοστής σερ Τσαρλς Κιγκ - Χάρμαν ανέθεσε στον Κυριακίδη τη σύνταξη ενός νομοσχεδίου που να έλυε διά νόμου το παρατεινόμενο αρχιεπισκοπικό ζήτημα. Ήταν μια από τις πολλές απόπειρες επίλυσης της οξύτατης αυτής διαμάχης (που δίχασε τον ελληνικό κυπριακό λαό καθ' όλη την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα), η οποία και συνέβαλε τελικά στην επίλυσή του.
Το 1938 ο Κυριακίδης ενήγαγε τον τότε Άγγλο κυβερνήτη της Κύπρου Πάλμερ, διότι ο δεύτερος τον είχε δυσφημήσει λέγοντας ότι όταν ήταν βουλευτής, κατά την εποχή που δρούσαν οι περιβόητοι ληστές οι γνωστοί ως Χασαμπουλιά, είχε χρησιμοποιήσει την τρομοκρατική επιρροή τους για να κερδίσει τις εκλογές!
Το ποδήλατο
Το 1890 ο Κυριακίδης όταν μετά την Πάφο, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Λεμεσό ασκώντας το επάγγελμα του δικηγόρου, έφερε από το εξωτερικό στην πόλη, ένα από τα πρώτα ποδήλατα που κυκλοφόρησαν στην Κύπρο.
Βλέπε λήμμα:
Το ποδήλατο τότε προκαλούσε μεγάλη εντύπωση, ενίοτε και πανικό αφού οι Τούρκοι της πόλης στη θέα του έτρεχαν να κρυφτούν αποκαλώντας το «σεϊττάν αραμπασί», δηλαδή πονηρό και επικίνδυνο όχημα.