Κληρικός με πλούσια αγωνιστική δραστηριότητα, ηγετική φυσιογνωμία της μεγάλης εξέγερσης του 1931 (γνωστής ως Οκτωβριανά). Το επίθετο Κυκκώτης το πήρε από το μοναστήρι του Κύκκου, από το οποίο κι άρχισε τη σταδιοδρομία του.
Γεννήθηκε κατά τα τέλη του 19ου αι. στο χωριό Τσακκίστρα. Χειροτονήθηκε διάκονος στις 19 Μαϊου 1913 και δέκα χρόνια αργότερα στις 12 Μαρτίου 1923 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Το 1931 ο Διονύσιος Κυκκώτης υπηρετούσε ως οικονόμος στην εκκλησία της Φανερωμένης στη Λευκωσία με τον βαθμό του αρχιμανδρίτη (εργαζόταν στην πρωτεύουσα και ως καθηγητής των θρησκευτικών στο Παγκύπριο Γυμνάσιο), διαδραμάτισε δε πρωταγωνιστικό ρόλο στα γεγονότα του Οκτωβρίου. Υπό την εκκλησιαστική του ιδιότητα ευλόγησε την ελληνική σημαία κατά τη μεγάλη συγκέντρωση της Λευκωσίας στις 21 Οκτωβρίου 1931, χαρακτηρίστηκε δε από ένα των ομιλητών, τον βουλευτή Θεοφάνη Θεοδότου, ως «ο Κύπριος Παλαιών Πατρών Γερμανός». Στη συγκέντρωση εκείνη έκαμε φλογερή πατριωτική ομιλία και ο ίδιος ο Διονύσιος, που όρκισε και κάλεσε τα συγκεντρωθέντα πλήθη να τον ακολουθήσουν σε εξέγερση. Στη σχετική με τα γεγονότα έκθεσή του ο τότε κυβερνήτης της Κύπρου σερ Ρόναλντ Στορρς υπογραμμίζει ότι ο Διονύσιος Κυκκώτης «πρωθιερέας της σημαντικότερης εκκλησίας της Λευκωσίας, προχώρησε στην κήρυξη επαναστάσεως».
Ο Διονύσιος Κυκκώτης ηγήθηκε, ως σημαιοφόρος, ανεμίζοντας την ελληνική σημαία, της πορείας του λαού προς το κυβερνείο. Η πορεία αυτή κατέληξε σε βίαια επεισόδια και στην πυρπόληση του κυβερνείου που προκάλεσε και την εξέγερση στην υπόλοιπη Κύπρο (για τα γεγονότα αυτά βλέπε λήμμα Οκτωβριανά).
Ο Διονύσιος Κυκκώτης μίλησε και στην κηδεία του Ονούφριου Κληρίδη, του νεαρού που σκοτώθηκε στα γεγονότα του κυβερνείου, η οποία έγινε στις 23 Οκτωβρίου 1931 από την εκκλησία της Φανερωμένης.
Για τη δραστηριότητά του αυτή ο Διονύσιος Κυκκώτης συνελήφθη από τους Άγγλους στις 24 Οκτωβρίου 1931 στο σπίτι του (στον περίβολο της εκκλησίας Φανερωμένης) κι ήταν ένας από τους δέκα Έλληνες Κυπρίους που τελικά εστάλησαν στην εξορία. Οι εξόριστοι μεταφέρθηκαν με πλοίο στην Αγγλία, απ’ εκεί όμως αργότερα διέφυγαν κι έζησαν σε διάφορες χώρες. Ο Διονύσιος Κυκκώτης κατέφυγε στην Αίγυπτο όπου βοηθήθηκε από τους εκεί ομογενείς. Εντάχθηκε στη δύναμη του πατριαρχείου Αλεξανδρείας και έγινε επίσκοπος Μαρεώτιδος. Πέθανε στην Αλεξάνδρεια στις 9 Οκτωβρίου 1942.