Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ελληνικό νησί, που βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά του ακρωτηρίου Μαλέας της Λακωνικής (Πελοπόννησος). Κατά την Αρχαιότητα το νησί εθεωρείτο ιερός χώρος της Αφροδίτης, σύμφωνα μάλιστα προς μερικές μυθολογικές αναφορές, η θεά του έρωτα αναδύθηκε από τη θάλασσα στα Κύθηρα, αντί στις ακτές της Πάφου. Έτσι στις αρχαίες φιλολογικές πηγές τα Κύθηρα αναφέρονται ως ιερός χώρος της Αφροδίτης, υπήρχε δε εκεί και φημισμένος ναός της θεάς. Πιστεύεται ότι τη λατρεία της Αφροδίτης στα Κύθηρα εισήγαγαν οι Φοίνικες από την Ανατολή, που ίδρυσαν και το ιερό της θεάς, κατά τον Ηρόδοτο. Έτσι τα Κύθηρα συχνά αναφέρονται στις αρχαίες φιλολογικές πηγές σε σχέση προς την Κύπρο και την Πάφο, με κοινό συνδετικό στοιχείο τη λατρεία της Αφροδίτης που, μεταξύ των εκατοντάδων επιθέτων της, είναι και τα: Κύπρις, Παφία και Κυθέρεια.

Αναφέρεται, τέλος, ότι μια μικρή πόλη στην Κύπρο, κατά την Αρχαιότητα, ονομαζόταν επίσης Κύθηρα. 

Βρετανοί

Κύπρος και Κύθηρα πέρα από την Αφροδίτη μοιράζονται επίσης παρόμοια ιστορία σε σχέση με την Βρετανία. Ως μέρος των Επτανήσων τα Κυθηρα υπήρξαν κάτω από τη Βρετανική Διοίκηση.   Το Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων (Stati Uniti delle Isole Ionie, αναφερόμενο και ως Ιόνιος Πολιτεία) ήταν ελληνικό ημιαυτόνομο κράτος και προτεκτοράτο του Ηνωμένου Βασιλείου μεταξύ του 1815 και του 1864. Συνιστούσε το διάδοχο κράτος της Επτανήσου Πολιτείας. Το 1850 το Κοινοβούλιο των Επτανήσων ψήφισε την ένωσή τους με την Ελλάδα, αλλά η Μεγάλη Βρετανία ως εγγυήτρια δύναμη απέρριψε το ψήφισμα. Τελικά, η ένωση των Ιονίων Νήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα επιτεύχθηκε με τη Συνθήκη του Λονδίνου που υπογράφηκε στις 29 Μαρτίου 1864. Η Κύπρος βρέθηκε κάτω από Βρετανική Κυριαρχία από το 1878 έως και το 1960. 

Πηγή:

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια