Βενετός ευγενής, θείος της βασίλισσας της Κύπρου Αικατερίνης Κορνάρο (1473-1489). Όταν μετά τον θάνατο του βασιλιά της Κύπρου Ιακώβου Β' το 1473, συζύγου της Αικατερίνης Κορνάρο, εκδηλώθηκε η προσπάθεια του κόμματος των Καταλανών να θέσει υπό τον έλεγχό του την Κύπρο, στη συνωμοσία μετείχε και ο τότε διοικητής της Μεγάλης Κομμανταρίας* των Ιωαννιτών ιπποτών στην Κύπρο, Νικόλαος Ζαπλάνα. Μετά την ήττα των Καταλανών, η Αικατερίνη απάλλαξε το 1474 τον Ζαπλάνα από τη διοίκηση της Κομμανταρίας (που είχε έδρα της το Κολόσσι). Το τάγμα των Ιωαννιτών ιπποτών, που έδρευε στη Ρόδο, προκειμένου να εξευμενίσει τη βασίλισσα Αικατερίνη και να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντά του στην Κύπρο (μεταξύ άλλων και η είσπραξη μεγάλου χρηματικού ποσού που το τάγμα είχε δανείσει στον Ιάκωβο Β'), επέλεξε ως νέο διοικητή της Μεγάλης Κομμανταρίας της Κύπρου τον Μάρκο Κρίσπο, που είχε πιο πριν διατελέσει διοικητής της Βερόνας στην Ιταλία.
Στην εκλογή του Μάρκο Κρίσπο ως μεγάλου κομμαντάτορος πιθανό να συνέβαλε και η Δημοκρατία της Βενετίας, στο πλαίσιο των δικών της προσπαθειών να ενισχύσει την παρουσία και τη δύναμη των Βενετών στην Κύπρο. Ο διορισμός του Μάρκο Κρίσπο ενίσχυσε και την ίδια την οικογένεια Κορνάρο, που κατείχε ήδη μεγάλες εκτάσεις κοντά στο Κολόσσι, με έδρα την Επισκοπή, στην κυριότητα της οποίας περιήλθε τελικά και η Μεγάλη Κομμανταρία του Κολοσσιού.