Κουρούσης Νίκος
Αξιόλογος ζωγράφος και γλύπτης. Γεννήθηκε το 1937 στο Μιτσερό. Σπούδασε τέχνη στο St. Martins and Hornsen College of Art του Λονδίνου για 5 χρόνια (1960-65). Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του επέστρεψε στην Κύπρο όπου ζει και εργάζεται. Εκτός από τη ζωγραφική, ασχολείται και με τη γλυπτική, τη χαρακτική,τη σκηνογραφία, τη video art και τα δρώμενα.
Ο Νίκος Κουρούσης ανήκει στη μικρή εκείνη ομάδα των καλλιτεχνών που με το πρωτοποριακό και καινοτόμο τους έργο ανανέωσαν, κατά τη δεκαετία του ΄60 , το περιεχόμενο και ιδιαίτερα τη μορφή της σύγχρονης Κυπριακής τέχνης. Η γενιά αυτή των Κυπρίων καλλιτεχνών συγχρόνισε τις εικαστικές της αναζητήσεις με το παγκόσμιο εικαστικό γίγνεσθαι.
Μέχρι το 1968 η ζωγραφική του κινήθηκε στα πλαίσια των αφαιρετικών λεξιλογίων, αντλώντας ταυτόχρονα από τον αγγλικό κονστρουκτιβισμό αλλά και τη ζωγραφική των καλλιτεχνών του St.Ιves. Στη συνέχεια προχώρησε σε πιο αφαιρετικά σχήματα με έκδηλο το ενδιαφέρον του στην έννοια του χώρου. Σταδιακά οδηγήθηκε στην εξερεύνηση, πέρα από τον πλασματικό και του πραγματικού χώρου, καθώς και της έννοιας του χρόνου, με κατασκευές και εγκαταστάσεις στο χώρο. Ήδη από το 1976 άρχισε να δημιουργεί κατασκευές – περιβάλλοντα στο χώρο, εμπλέκοντας στο έργο του τον ευρύτερο φυσικό χώρο, με τον οποίο το έργο δημιουργεί μια δυναμική σχέση.
Η εξερεύνηση και η υιοθέτηση καινούργιων μέσων έκφρασης τον ώθησε να ασχοληθεί και με video και με τις νέες τεχνολογίες , τις οποίες άρχισε να χρησιμοποιεί στις διάφορες εγκαταστάσεις του. Η έρευνά του για την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην παραγωγή του έργου τέχνης ξεκίνησε το 1987, όταν προσκλήθηκε από το Pratt Institute της Νέας Υόρκης , ως επισκέπτης καθηγητής.
Η θεματογραφία του Νίκου Κουρούση συνδέεται άμεσα με το μύθο, από τον οποίο αντλεί αρχέτυπες υπερχρονικές έννοιες που συνδέονται με τη ζωή και το θάνατο και τις οποίες επεξεργάζεται ανιχνεύοντας νέες εικαστικές κατευθύνσεις και πειραματιζόμενος καινούργια εκφραστικά μέσα.
Οργάνωσε πολλές ατομικές εκθέσεις έργων του στη Λευκωσία, στην Αθήνα, στη Γερμανία, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη κ.α. Πήρε επίσης μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό, μεταξύ δε αυτών στην τριεννάλε του Νέου Δελχί (1968), στη μπιεννάλε νέων καλλιτεχνών στο Παρίσι (1969), στη Μπιενάλε Σάο Πάολο (1971), στη Μπιενάλε Χαρακτικής, Βενετία (1972), στη Διεθνή Μπιενάλε Χαρακτικής, Λουμπλιάνα (1975), στη Διεθνή Μπιενάλε Χαρακτικής, Fredrikastad, Νορβηγία (1976, 1978, 1980 και 1984), στη Διεθνή Μπιενάλε Χαρακτικής, Frechen, Γερμανία (1976), στη Μπιενάλε Αλεξάνδρειας (1984), στο Ινστιτούτο Πραττ, Νέα Υόρκη (1988), στη 1990 Μπιενάλε Βενετίας (1990), στο «Πανόραμα Ελληνικής Χαρακτικής», Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα (2000) κ.α.
Το 2004 ο Νίκος Κουρούσης επελέγη από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού (μαζί με τη Μελίτα Κούτα) για να εκπροσωπήσει την Κύπρο στην 7η Διεθνή Έκθεση Γλυπτών και Εγκαταστάσεων σε Ανοικτό Χώρο - OPEN 2004, στο Λίντο της Βενετίας. Ο Κουρούσιης παρουσίασε εγκατάσταση με τίτλο “Rape of Europe” (ψηφιακή εκτύπωση σε πλαστικό), μια μεταφορά του μύθου της Ευρώπης, δοσμένη μέσα από την εικαστική έκφραση του καλλιτέχνη.
Όπως έγραψε ο καθηγητής Χρύσανθος Χρίστου (1979), ο Κουρούσης διακρίνεται για τον εκφραστικό πλούτο των έργων του και για την τόλμη των αναζητήσεών του... Έχουμε ένα δημιουργό πάντα ανήσυχο και με κάθε είδους ενδιαφέροντα, επινοητικό και με ιδιαίτερη τάση για τις πειραματικές αναζητήσεις, με εξαιρετικά πλούσια μορφοπλαστική φαντασία και κάτοχο όλων των μυστικών της τεχνικής πραγματοποίησης των προθέσεων του. Στις παλαιότερες προσπάθειες του φαίνεται ...η μαθητεία του στα έργα των κονατρουκτιβιστικών τάσεων και ακόμη των δημιουργών της «OnApr», όσο κι αν σε καμιά περίπτωση δεν περιορίζεται μόνο σ' αυτά. Γιατί ίσως ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της καλλιτεχνικής δημιουργίας του, είναι η μόνιμη άρνηση του να παρασυρθεί από τους ξένους τύπους και να θυσιάσει το προσωπικό μορφοπλαστικό του ιδίωμα...
Ο Νίκος Κουρούσης ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία, συνεργαζόμενος κατά καιρούς με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου.
Έργα του Νίκου Κουρούση σε δημόσιους χώρους:
- «Ουράνιο Τόξο», βαμμένο μέταλλο, νησίδα Αεροδρομίου Λευκωσίας (1975),
- «Η Πόλις», μέταλλο, ξύλο, πέτρα, νερό, φώς, Πάρκο Σύγχρονης Τέχνης Λευκωσίας (1984)
- «Ύλη- Χρόνος», μάρμαρο, Βόλος (1986)
- «Ύλη- Χρόνος», Διεθνές Συμπόσιο Τέχνης, Άγιος Νικόλαος, Κρήτη (1990)
- «Ύλη-Χρόνος», αφιέρωμα στον Ζήνωνα Κιτιέα, μέταλλο, μάρμαρο, Πανεπιστήμιο Κύπρου (1996)
- Πανελλήνιος Διαγωνισμός για το Μνημείο του Αχυρώνα Λιοπετρίου, Πρώτο Βραβείο, ορείχαλκος (1996)
- Πανελλήνιος Διαγωνισμός για το Μνημείο της Εναρξης του Αγώνα της ΕΟΚΑ στην Ακτή της Χλώρακας, Πρώτο Βραβείο, ορείχαλκος, ανοξείδωτος χάλυβας (1997)
- «Ύλη-Χρόνος», μέταλλο, πέτρα, Συμπόσιο Γλυπτικής,Λεμεσός (2000)