Κοσσινάς
Είδος παραδοσιακού προφητικού ή μαντικού παιγνιδιού που παιζόταν παλαιότερα στην Κύπρο και που φαίνεται ότι οι καταβολές του ανάγονται στην κοσκινομαντεία προφητεία με τη χρήση κόσκινου) των αρχαίων. Το παιγνίδι παιζόταν ως εξής:
Πολλοί μετέχοντες κάθονταν ολόγυρα, σε κυκλική διάταξη. Στη μέση ετοποθετείτο ένα κόσσ'ινον (=κόσκινο) που στηριζόταν πάνω σε ένα ψαλίδι, με τρόπο που επέτρεπε την περιστροφή του. Το κόσσ'ινον περιστρεφόταν ενώ ταυτόχρονα γινόταν απαγγελία μιας συγκεκριμένης «μαντικής» προσευχής. Με το τέλος της περιστροφής, το άτομο εκείνο προς το οποίο μετεκινείτο το κόσσ΄ινον ήταν ο χαμένος ή ο ένοχος (λ.χ. κλέφτης), τον οποίο το κόσσ΄ινον υπεδείκνυε.
Παρόμοια είδη κοσκινομαντείας υφίσταντο και στην Ελλάδα κατά τα μεσαιωνικά χρόνια και αργότερα, με διάφορες παραλλαγές (λ.χ. το κόσκινο κρεμαζόταν από ένα σπάγγο και οι συγκεντρωμένοι φώναζαν ο καθένας το όνομα του προσώπου που υποπτευόταν ως ένοχο μιας κλοπής. Εάν, κατά την εκφώνηση ενός ονόματος το κόσκινο κουνιόταν, τότε εθεωρείτο ότι υπεδείκνυε με τον τρόπο αυτό τον κλέφτη).
Σε παλαιότερα χρόνια, ιδίως κατά τον Μεσαίωνα, το είδος αυτό της κοσκινομαντείας δεν φαίνεται να ήταν απλώς ένα παιγνίδι αλλά διεξαγόταν για να βρεθεί πράγματι ένας ένοχος.
Κατά την Αρχαιότητα η κοσκινομαντεία πιθανώς διεξαγόταν με το κούνημα του κόσκινου, οπότε εξαγόταν κάποιο συμπέρασμα από το είδος ή και τον αριθμό των ξηρών καρπών που διαπερνούσαν ή όχι το κόσκινο. Ο Θεόκριτος αναφέρει μια γυναίκα κοσκινομάντιδα, την Αγροιώ.