Αρκεοφών
Νέος από τη Σαλαμίνα της Κύπρου, γιος του Μιννυρίδη κατά τον Ερμησιάνακτα, που καταγόταν από τη Φοινίκη. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Αρκεοφών ερωτεύτηκε παράφορα την Αναξαρέτη κατά τον Οβίδιο, ή την Αρσινόη (υποτιθέμενη κόρη του βασιλιά της Σαλαμίνος Νικοκρέοντος) κατά τον Ερμησιάνακτα. Ο νέος αποφάσισε να τη ζητήσει σε γάμο. Η Αρσινόη όμως κρατούσε από τη γενιά του Τεύκρου, του οικιστή της Σαλαμίνας, ενώ του Αρκεοφώντα η καταγωγή ήταν ταπεινή. Γι΄ αυτό ο βασιλιάς αρνήθηκε να δώσει τη συγκατάθεσή του. Η άρνηση αυτή αύξησε το πάθος του Αρκεοφώντα για την Αρσινόη. Νύχτες ολόκληρες καθόταν στο κατώφλι της αγαπημένης του, ώσπου κάποτε αποφάσισε να την πλησιάσει με τη βοήθεια της τροφού της. Η Αρσινόη όμως αποκάλυψε στους γονείς της τις ενέργειες της τροφού, που καταδικάστηκε σε ακρωτηριασμό και διώχθηκε από το παλάτι. Μετά την αποτυχία αυτή ο Αρκεοφών πέθανε από πείνα μπροστά στην πόρτα της Αρσινόης. Την ημέρα που γινόταν η κηδεία του, η Αρσινόη έσκυψε από το παράθυρο να δει το πτώμα του άτυχου θαυμαστή της. Η Αφροδίτη τότε οργισμένη για την άκαρδη στάση της τη μεταμόρφωσε σε πέτρινο άγαλμα.
Βλέπε λήμμα: Αναξαρέτη
Ο μύθος αυτός σχετίζεται με το άγαλμα ή και την υποτιθέμενη λατρεία της Παρακυπτούσης Αφροδίτης στη Σαλαμίνα για την οποία μόνη μαρτυρία αποτελεί σχετική αναφορά του Οβίδιου, (Μεταμορφώσεις, XI, 698 κ,ε.). Δεν υπάρχει άλλη μαρτυρία για την ύπαρξη στη Σαλαμίνα ναού ή και λατρείας της Αφροδίτης με το επίθετο Παρακύπτουσα. Ωστόσο ο μύθος για την τιμωρία της άκαρδης κόρης που μεταμορφώθηκε σε πέτρα από την θεά ήταν γνωστός τουλάχιστον από τον 3ο π.Χ. αιώνα, αναφερόμενος από τον Ερμησιάνακτα τον Κολοφώνιο. Ο μύθος διασώθηκε κι από άλλους μεταγενέστερους συγγραφείς όπως ο Οβίδιος κι ο Αντωνίνος Λιβεράλις, με μικρές παραλλαγές, κυρίως στα ονόματα των ηρώων: ο Ερμησιάναξ ονομάζει την ηρωίδα του μύθου Αρσινόη και τον ερωτευμένο νέο Αρκεοφώντα γιο του Μιννυρίδη. Ο Οβίδιος ονομάζει την κοπέλα Αναξαρέτη και τον νέο Ίφι.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια