Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Πολιτικός- ακαδημαϊκός. Ο Γεώργιος Μαύρος του Ιωάννη ήταν Έλληνας πολιτικός και αρχηγός κόμματος. Γεννήθηκε στο Καστελόριζο (Δωδεκάνησα) στις 15 Μαρτίου του 1909 και πέθανε στην Αθήνα στις 6 Μάιου 1995. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Βερολίνου Νομικά. Το 1937 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και υφηγητής του Διεθνούς Ιδιωτικού Δικαίου. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1938 μέχρι το 1942. Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και έλαβε μέλος στις συνομιλίες της Γενεύης για το Κυπριακό που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ πρώτης και δεύτερης εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο. 

Πολιτική 

Μετά την απελευθέρωση αναμίχθηκε με τη πολιτική. Από το 1946 μέχρι το 1977 εκλέχθηκε 10 φορές βουλευτής. Συμμετέχοντας σε όλες σχεδόν τις δημοκρατικές κυβερνήσεις είχε αναλάβει υπουργός Δικαιοσύνης (1945), Παιδείας (1946), Εμπορίου και Βιομηχανίας (1949), Οικονομικών (1951), Εθνικής Αμύνης (1952), Συντονισμού (1963, και 1964) και Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (1964-1966). Ο Γεώργιος Μαύρος συμμετείχε επίσης στη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος επί Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974 ως υπουργός Εξωτερικών όταν επί των ημερών του συνέβη ο «Αττίλας ΙΙ» στην Κύπρο.

Το 1981 εκλέχτηκε βουλευτής επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ.  Στο τέλος του ίδιου χρόνου εξελέγη αρχηγός του κόμματος της Ένωσης Κέντρου. Έγραψε πολλές μελέτες και άρθρα επί Διεθνούς Ναυτικού και Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου, καθώς και σχόλια επί δικαστικών αποφάσεων στο περιοδικό «Θέμις», στο οποίο και διετέλεσε διευθυντής (1935-1940). Θεωρούταν ο πλέον καταρτισμένος Έλληνας πολιτικός σε θέματα του Δικαίου της θάλασσας. Επίσης διετέλεσε μέλος του Συμβουλίου των διοικητών της Διεθνούς Τράπεζας στην Ουάσιγκτον (1949-1952). Έλαβε μέρος στις Διασκέψεις της Διεθνούς Κοινοβουλευτικής Ένωσης στο Κάιρο, Βελιγράδι, Ρώμη, Βαρσοβία, Λονδίνο, Αθήνα και Βρυξέλλες καθώς και σ΄ εκείνες της Διεθνούς Τράπεζας και του Νομισματικού Ταμείου στο Παρίσι, Ουάσιγκτον και Τόκιο. 

Συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ

Τον Οκτώβριο του 1981 συνεργάστηκε εκλογικά με το ΠΑΣΟΚ και εκλέχθηκε πρώτος βουλευτής Επικρατείας. Τον Ιούνιο του 1984 εκλέχθηκε ευρωβουλευτής. Τον Ιούνιο του 1985 ζητά με επιστολή του από τον πρόεδρο της Βουλής να καταγραφεί ως ανεξάρτητος βουλευτής του Κέντρου συνεργαζόμενος με το ΠΑΣΟΚ. Η συνεργασία του με το ΠΑΣΟΚ τερματίζεται με τη γραπτή δήλωση αιτιολόγησης της αποχής ψήφου που κατέθεσε στον Πρόεδρο της Βουλής στις 13 Μαρτίου 1989 προ της ψηφοφορίας για την πρόταση μομφής που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία εναντίον της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, εκφράζοντας συγχρόνως την αποδοκιμασία του «για την πρωτοφανή απουσία πολιτικής ευθιξίας και την απίστευτη για πολιτικούς άνδρες ατολμία έναντι της δημόσιας ευθύνης τους», ενώ λίγους μήνες νωρίτερα είχε απευθύνει έκκληση προς τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου για διενέργεια εκλογών με απλή αναλογική, για «έξοδο από την πολιτική κρίση που μαστίζει τη χώρα». Το 1994 το Ίδρυμα Μνήμης Ηρώων και Μαρτύρων του Ολοκαυτώματος «Γιαντ Βασσέμ» τού απένειμε τον τίτλο του «Δικαίου των Εθνών» για τη συμβολή του στη διάσωση καταδιωκόμενων Εβραίων κατά τη διάρκεια της Κατοχής. 

• Διετέλεσε μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (1948, 1951, 1952)
• Διετέλεσε μέλος του Συμβουλίου των Διοικητών της Διεθνούς Τραπέζης στην Ουάσινγκτον (1949-1952).
• Έλαβε μέρος στις Διασκέψεις της Διακοινοβουλευτικής Ενώσεως σε Κάιρο (1947), Ρώμη (1949), Λονδίνο (1957), Βαρσοβία (1959), Αθήνα (1960) και Βρυξέλλες (1961).
• Έλαβε μέρος στις Διασκέψεις της Διεθνούς Τραπέζης Ανασυγκροτήσεως και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε Ουάσινγκτον (1949, 1951, 1952, 1965), Παρίσι (1950) και Τόκιο (1964).
• Υπήρξε επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (Σεπτέμβριος 1974)
• Έγραψε πολλές μελέτες και άρθρα για το Εμπορικό, Αστικό, Διεθνές Ναυτικό και Διεθνές Ιδιωτικό Δίκαιο, καθώς και σχόλια επί δικαστικών αποφάσεων στο νομικό περιοδικό «Θέμις», του οποίου διετέλεσε διευθυντής (1935-1940).

Πηγές:

1. Wikipedia: Γεώργιος Μαύρος
2. Βιογραφία Γεώργιου Μαύρου
3. Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια