Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Κεραμίστρια- γλύπτρια. Γεννήθηκε στο Βαρώσι, το 1931. Ο παππούς της ήταν ο ιερέας της εκκλησίας του Σταυρού, οι θείοι του παππού της, ο Ιγνάτιος και ο Μητροφάνης,  υπήρξαν ηγούμενοι στο Μοναστήρι του Μαχαιρά και ασχολήθηκαν με την αγιογραφία. Ο πατέρας της ήταν ο δάσκαλος Αρσένιος Νικολαΐδης, που είχε ασχοληθεί με τη λαογραφία.

Φοίτησε στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου σε μια εποχή που δεν είχε καθηγητή τέχνης. Εκδήλωσε το ενδιαφέρον της για τη ζωγραφική σε πολύ μικρή ηλικία. Μοναδική διέξοδος για να εκφράσει το ταλέντο της ήταν η κατασκευή των σκηνικών στις μαθητικές παραστάσεις. Τελειώνοντας το γυμνάσιο επεδίωξε να σπουδάσει τέχνη, κάτι όμως που δεν έγινε παρά μόνο όταν έγινε 21. Εξοικονόμησε μερικά λεφτά πήγε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου φοίτησε ένα ακαδημαϊκό έτος, μεταξύ 1953-54, κοντά στον καθηγητή της κεραμικής Γιώργη Γεωργίου.

Επέστεψε στην Κύπρο, παντρεύτηκε και απέκτησε δύο κόρες. Δέκα χρόνια μετά, ξαναγύρισε στην Αθήνα με υποτροφία της Μορφωτικής Υπηρεσίας και φοιτά ξανά κοντά στον Γιώργη Γεωργίου.

Επιστρέφοντας στην Κύπρο ήρθε σε επαφή με την αρχαία κυπριακή πλαστική, στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Βαρωσιού, που ήταν δίπλα στο σπίτι τους, και έμαθε την τεχνική της αρχαίας κυπριακής τερακότας και των γλυπτών από την αρχαιολόγο Αγγελική Πιερίδη. Σημαντική καμπή στην τέχνη της αποτέλεσε η γνωριμία της με την κουκκουμάρα, την ανθρωπόμορφη στάμνα της παραδοσιακής κεραμικής της Αμμοχώστου. Έκτοτε, η κουκκουμάρα υπήρξε η βάση της δουλειάς της. Εκεί, στο κουζαρκό του Μουσουπέτρου, κοντά στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, μαθαίνει την παραδοσιακή τέχνη του πηλού και δημιούργησε τα πρώτα της έργα, τα οποία έψηνε μαζί με τις γλάστρες και τις βάττες των αδελφών Μουσουπέτρου.

Βλέπε λήμμα: Κουκκουμάρα

Στην Αμμόχωστο δούλεψε σε μια εποχή που η πόλη γνώριζε μεγάλη άνθιση και φιλοτέχνησε πολλά έργα για να ξενοδοχεία που κτίζονταν τότε.

Βλέπε λήμμα: Αμμόχωστος πόλη- Τουρισμός, σύγχρονη ζωή

Το 1974 με την τουρκική εισβολή εγκατέλειψε την πόλη της και εγκαταστάθηκε Λάρνακα όπου ζει μέχρι σήμερα.  Τον Ιούλιο του 1997 η βασανιστική εμπειρία της εισβολής βγήκε με την «Κραυγή» και αργότερα με τις «Διαμαρτυρίες» και τον «Πόλεμο».

Πηγή

www.polignosi.com

Η Αμμόχωστος της εικαστικής δημιουργίας, Σύλλογος Αποφοίτων και Φίλων Ελληνικών Γυμνασίων Αμμοχώστου, Λευκωσία, 2003.