Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με γέμισε με μεγάλη χαρά, τόσο ως νίκη για την Κύπρο όσο και ως απόδειξη ότι η Ευρώπη αναγνωρίζει τη δικαιοσύνη και ενδιαφέρεται για την απονομή δικαιοσύνης. Περίμενα την απόφαση για έξι χρόνια. Όταν κατέθεσα την αίτηση το 1989, γνώριζα ότι θα ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία που θα διαρκούσε τουλάχιστον τρία χρόνια. Μόλις τώρα, μετά από έξι μακρά και κατά καιρούς εξαιρετικά επώδυνα χρόνια, έχει ληφθεί απόφαση.

Είναι μια πολύ σημαντική απόφαση, όχι μόνο για μένα αλλά για όλους τους Κύπριους πρόσφυγες και ιδιαίτερα για τους συμπατριώτες μου Κερυνειώτες, οι οποίοι, όπως και εγώ, δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και στις περιουσίες τους από το 1974. Ελπίζω ότι η απόφαση αυτή θα αποτελέσει σημάδι ελπίδας για όλους τους Κύπριους πρόσφυγες. Για το λόγο αυτό αφιερώνω την απόφαση αυτή σε όλο τον κυπριακό λαό. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ανώνυμους Κύπριους που έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον και ενδιαφέρον ρωτώντας με για την υπόθεση κάθε φορά που με συναντούσαν, κάνοντάς με να νιώθω ότι είχα την υποστήριξή τους και ότι η υπόθεση άξιζε να αγωνιστώ. Θα ήθελα επίσης να εκφράσω την εκτίμησή μου στους διοργανωτές του κινήματος "Γυναίκες Επιστρέφουν ", καθώς και σε όλες τις γυναίκες που συμμετείχαν. Το θάρρος και η αποφασιστικότητά τους συνέβαλαν καθοριστικά στην απόφασή μου να καταθέσω αυτή την αίτηση. 

Αποφάσισα να κινηθώ νομικά κατά της Τουρκίας μετά τη σύλληψή μου από τον τουρκικό στρατό στα Λύμπια τον Μάρτιο του 1989 κατά τη διάρκεια της πορείας "Women Walk Home", η οποία είχε οργανωθεί για να διαδηλώσει, δυναμικά αλλά ειρηνικά, την επιθυμία των προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους και το αίτημά τους για την επανένωση της Χώρας μας. 

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Κυβέρνηση για την αμέριστη υποστήριξή της καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τόσο τον σημερινό Γενικό Εισαγγελέα κ. Αλέκο Μαρκίδη όσο και τον προκάτοχό του κ. Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη για την ενεργό συμμετοχή τους και την προώθηση της υπόθεσης αυτής, καθώς και όλους τους δικηγόρους που εκπροσώπησαν τη Δημοκρατία και στήριξαν τους δικηγόρους μου, Ιωάννα Λοϊζίδη και Αχιλλέα Δημητριάδη του Δικηγορικού Γραφείου Λέλλου Δημητριάδη. Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλονται στον καθηγητή Ian Brownlie Q.C., για όλες τις προσπάθειές του. Η εμπειρογνωμοσύνη του στο Διεθνές Δίκαιο αποτέλεσε μεγάλο πλεονέκτημα.

Πρέπει επίσης να ευχαριστήσω θερμά και να συγχαρώ τον δικηγόρο μου Αχιλλέα Δημητριάδη, ο οποίος με ενθάρρυνε πρώτος να ασχοληθώ με την υπόθεση αυτή. Η θετική του σκέψη και ο μεθοδικός του σχεδιασμός καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αποτέλεσαν τεράστιο στήριγμα για μένα και εξασφάλισαν ότι η υπόθεση έφτασε τελικά ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πιστεύω ότι η θετική αυτή απόφαση επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό χάρη στην επιμονή και τις αδιάκοπες προσπάθειές του.

Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, πρέπει να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, χωρίς την υποστήριξη της οποίας δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω: τον πατέρα μου, τις αδελφές μου και ιδιαίτερα τον σύζυγό μου Ανδρέα και τα παιδιά μου για όλη την αγάπη, την υποστήριξη και την υπομονή τους κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς, επίπονης, αλλά αξιόλογης προσπάθειας. Πρέπει επίσης να πω πόσο πολύ η μνήμη του παππού μου Δρ Σπύρου Χαραλαμπίδη από την Κερύνεια, ήταν μια συνεχής πηγή δύναμης και ενθάρρυνσης για μένα σε όλη αυτή την περίοδο.

Τιτίνα Α. Λοϊζίδου

Λευκωσία, 18 Δεκεμβρίου 1996