Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ο Γεώργιος Γκαράνης γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1895 στο Βρυσοχώρι στα Ζαγοροχώρια και πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου 1978. Ήταν οικονομολόγος και έγινε γενικός διευθυντής της Τράπεζας Κύπρου. Παντρεύτηκε τη Σταματία το γένος Σιανίδη (1906–2003) με την οποία απέκτησε δυο παιδιά. Γονείς του ήταν ο  Στέργιος και Χάιδω το γένος Τσιώμου.

Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στη Ροβέρτιο Σχολή Κωνσταντινουπόλεως. Ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στον Ελληνικό Στρατό έλαβε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική Εκστρατεία. Με την αποστρατεία του, προσλήφθηκε στην Ιονική Τράπεζα. Υπηρέτησε από διάφορες θέσεις, μέχρι Διευθυντής και Επιθεωρητής στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο.

Το 1939 μετακλήθηκε από την Ελλάδα για να αναλάβει ως Διευθυντής στην Τράπεζα Κύπρου. Αποχώρησε για λόγους υγείας το 1962.

Βιογραφία του Γεωργίου Γκαράνη 

Τὸν Ἰανουάριον τοῦ 1939 μετεκλήθη ἐξ Ἑλλάδος καὶ ἀνέλαβε τὴν διεύθυνσιν τῆς «Τραπέζης Κύπρου Λτδ», ἥτις εἶνε τὸ ἀρχαιότερον Κυπριακὸν Τραπεζιτικὸν Ἵδρυμα.

Ἱδρήθη ὡς «Ταμιευτήριον ἡ Λευκωσία» τὴν 1ην Ἰανουαρίου 1899 καὶ ἐλειτούργησεν ὡς τοιοῦτον μέχρι τῆς 17ης Δεκεμβρίου 1912. Τὴν 18ην Δεκεμβρίου 1912, ἀνεγνωρίσθη ὡς Ἀνώνυμος Ἑταιρεία ὑπὸ τὴν ἐπωνυμίαν «ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ.», συμφώνως πρὸς τὰς διατάξεις τοῦ Ἐμπορικοῦ Νόμου.

Εἷς τῶν κυριωτέρων σκοπῶν τῆς ἱδρύσεως τῆς Τραπέζης ὑπῆρξεν ἡ ἀνάπτυξις τοῦ ἀποταμιευτικοῦ πνεύματος παρά τῷ λαῷ διὰ τοῦ συστήματος τῶν μικρῶν ἑβδομαδιαίων καταβολῶν. Καὶ εἶναι ἀξιοσημείωτον ὅτι τὸ μεγαλύτερον μέρος τῶν πρώτων κεφαλαίων τῆς Τραπέζης προῆλθον ἐκ καταθέσεων δι’ ἑβδομαδιαίων καταβολῶν, αἵτινες κατὰ τὴν λῆξιν των μετετρέποντο εἰς μετοχάς.

Ἀπὸ τῆς ἀναλήψεως ὑπ’ αὐτοῦ τῆς Διευθύνσεως, ἡ Τράπεζα ἤρχισε νὰ ἀναπτύσσῃ γοργῶς τὰς ἐργασίας της καὶ νὰ ἐπεκτείνῃ τὴν δραστηριότητά της καὶ εἰς ἄλλους τομεῖς. Οὐ μόνον ἐξυπηρέτει τὰς ἀνάγκας τοῦ ἐμπορικοῦ κόσμου, ἀλλὰ προσέφερε τὴν συμβολήν της καὶ εἰς τὴν ἀνάπτυξιν τοῦ Τουρισμοῦ καὶ Βιομηχανίας διὰ τῆς παροχῆς δὲ ἐνυποθήκων δανείων, συνέτεινεν οὐκ ὀλίγον εἰς τὴν πολεοδομικὴν ἀνάπτυξιν τῶν Κυπριακῶν πόλεων, καὶ ἰδίως τῆς Λευκωσίας καὶ Ἀμμοχώστου.

Ἀλλὰ τὸ οἰκονομολογικὸν δαιμόνιον τοῦ κ. Γκαράνη ἐπεζήτει εὐρυτέρους ὁρίζοντας δράσεως. Διὰ τῶν ἐνεργειῶν καὶ ὑποδείξεων αὐτοῦ συνεχωνεύθησαν κατὰ τὸ 1943 μετὰ τῆς Τραπέζης Κύπρου αἱ τοπικαὶ Τράπεζαι Ἀμμοχώστου καὶ Λάρνακος, ὀλιγον δὲ βραδύτερον συνεχωνεύθησαν μετ’ αὐτῆς ἡ ἐν Πάφῳ Τράπεζα «Μέλισσα» καὶ τὸ Κυπριακὸν Ταμιευτήριον Λευκωσίας, δημιουργηθέντος οὕτω ἑνὸς τεραστίου ὀργανισμοῦ τοῦ ὁποίου τὰ λαμπρὰ ἀποτελέσματα βλέπομεν σήμερον.

Ἀλλ’ ὁ χαλκέντερος κ. Γκαράνης δὲν ἐθεώρησεν ἀκόμη ἀρκετὰ τὰ ὅσα ἐπετεύχθησαν. Τῷ 1944 ἡ Τράπεζα ἵδρυσε τὴν Κτηματικὴν Τράπεζαν Κύπρου, τὸν δὲν Ἰανουάριον τοῦ 1952 ἀπὸ κοινοῦ μετὰ τῆς Κτηματικῆς Τραπέζης ἵδρυσαν τὴν Κυπριακὴν Ἀσφαλιστικὴν Ἑταιρείαν «Γενικαὶ Ἀσφάλειαι Κύπρου», τῶν ὁποίων ἐπίσης εἶνε ὁ Γενικὸς Διευθυντής.

Εἶνε τόσον ἔκδηλος καὶ τόσον παραστατικὴ ἡ ἐκ τῶν ἔργων καὶ τῶν ἐκ τούτων ἀποτελεσμάτων ἐξαιρετικὴ οἰκονομολογικὴ ἀξία καὶ ἀκατάβλητος δραστηριότης τοῦ κ. Γκαράνη, ὥστε νὰ περιττεύη οἱαδήποτε φραστικὴ ἔξαρσις αὐτῶν.

Τὸ «Αἰγυπτιακὸν Λεύκωμα» θεωρεῖται ὑπερήφανον, διότι διὰ τῆς ἀμυδρᾶς αὐτῆς σκιαγραφίας τοῦ ἐξόχου αὐτοῦ ἀνδρός, τοῦ δίδεται ἡ ἀφορμὴ νὰ προσθέσῃ εἰς τὴν Παγκύπριον ἐκτίμησιν καὶ τὴν ἰδικήν του τοιαύτην καὶ νὰ συγχαρῇ τὸν Μεγάλον Τραπεζιτικὸν Ὀργανισμὸν διὰ τὸ πολύτιμον ἀπόκτημά του.

Ὁ Κυπριακὸς Λαὸς πρέπει νὰ εἶνε ὑπερήφανος διὰ τὸν οἰκονομικὸν αὐτὸν κολοσσὸν, ὁ ὁποῖος λέγεται «Τράπεζα Κύπρου Λτδ» καὶ ἡ ὁποία μὲ τὴν ἀμέριστον καὶ φανατικὴν ὑποστήριξιν τῶν Κυπρίων, δύναται νὰ ἀποβῇ ὁ σοβαρώτερος Οἰκονομικὸς Ὀργανισμὸς ὁλοκλήρου τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, καὶ ἐκ τοῦ ὁποίου πολλὰ θὰ ἔχῃ νὰ ὠφεληθῇ καὶ ἡ Κύπρος καὶ τὸ ἑλληνικόν ἐμπόριον γενικῶς.

«Αἰγυπτιακὸν Λεύκωμα» (σελίδες 142–144).

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΡΡΗΣ