Αναχίδα
Μεσαιωνικός οικισμός της Κύπρου που δεν υφίσταται σήμερα. Βρισκόταν στην Καρπασία, ανατολικά του χωριού Γιαλούσα, στην πλαγιά λόφου, όπου επιβιώνει σήμερα το τοπωνύμιο Ανασσία. Στην ίδια περιοχή υπάρχει και το τοπωνύμιο Πύργοι. Ο οικισμός αυτός υφίστατο από τα Βυζαντινά χρόνια, εφόσον ένα των καταλοίπων του είναι η μικρή εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, κτίσμα του 11ου ή 12ου αιώνα. Στην περιοχή υπάρχει και άλλη εκκλησία, της Αγίας Παυλούς.
Πιθανότατα η Αναχίδα ήταν διάδοχος αρχαίου οικισμού που υπήρχε στην περιοχή, πράγμα που, μεταξύ άλλων, μαρτυρείται και από την ύπαρξη εκεί (νοτιοδυτικά του ναού της Αγίας Μαρίνας) δύο λίθινων μεγάλων αγαλμάτων που κείτονται μισοτελειωμένα στο έδαφος και κατά κάποιες εκτιμήσεις ανήκουν στην εποχή της Ρωμαϊκής κυριαρχίας.
Σε παλαιούς χάρτες της Κύπου (λ.χ. χάρτης του Abraham Ortelius, 1573) ο οικισμός βρίσκεται σημειωμένος ως Anacnida (με λάθος γραφή του γράμματος h ως n. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας ο οικισμός ήταν φέουδο. Ο Φλώριος Βουστρώνιος (16ος αιώνας) αναφέρει τον οικισμό στον πληθυντικό, Anachides. Γράφει σχετικά ότι ο βασιλιάς της Κύπρου Ιάκωβος Β΄ (1460 – 1473) είχε εκχωρήσει τις Αναχίδες, μαζί και άλλα 7 χωριά, στον αξιωματούχο Ιωάννη Πέρεζ Φαμπρέγκ.
Κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας, ο οικισμός απαντάται σε διάφορα κρατικά έγγραφα της εποχής. Αναφέρεται σε έκθεση του έτους 1520 του αξιωματούχου Φραγκίσκου Αττάρ. Αλλά και σε έκθεση του Μπαντόλφο Γκουόρο, του έτους 1563, αναφέρεται ως ο πολυπληθέστερος οικισμός της περιοχής, με 135 άρρενες κατοίκους (Φραγκομάτους), χωρίς αναφορά σε γυναικόπαιδα.
Ο οικισμός επιβίωσε μέχρι και τα πρώτα χρόνια της περιόδου της Αγγλοκρατίας και διαλύθηκε κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, με μετοίκηση των όσων κατοίκων του σε γειτονικά χωριά.