Δαφνώντα αρχαιολογικός χώρος
Στην περιοχή του ομώνυμου δάσους και στην τοποθεσία, επί επίπεδης κορυφής λόφου, όπου βρίσκεται η ερειπωμένη εκκλησία της Παναγίας Δαφνώντα, μεταξύ Ριζοκαρπάσου και Γαληνόπωρνης, υπάρχει εκτενής αδιερεύνητος αρχαιολογικός χώρος. Η τοποθεσία προσφέρει φυσική οχύρωση καθώς οι πλαγιές του λόφου είναι απότομες. Προς τα νότια – νοτιοανατολικά η πλαγιά καταλήγει σε ωραία αμμώδη και εκτενή παραλία που κλείνεται στα δύο άκρα από βραχώδη ακτή και αποτελεί φυσικό λιμάνι. Η τοποθεσία προσφερόταν, δηλαδή, για την οικοδόμηση οικισμού. Και πράγματι, επιφανειακές παρατηρήσεις έδειξαν ότι ο χώρος είχε κατοικηθεί κατά την Αρχαιότητα. Θραύσματα αγγείων που υπάρχουν άφθονα στον χώρο παραπέμπουν στην Κλασική και την Ελληνιστική εποχή και αργότερα. Πολλά από τα θραύσματα ανήκαν σε αγγεία που έσπαζαν μέχρι και πρόσφατα οι τυμβωρύχοι αναζητώντας θησαυρούς σ’ αυτά. Εξάλλου είναι προφανές από την ύπαρξη της εκκλησίας ότι υπήρξε εκεί οικισμός μέχρι και τουλάχιστον τον 12ο αιώνα. Υπάρχουν λαξευμένοι στον βράχο αρκετοί μονοθάλαμοι υπόγειοι τάφοι, με μικρό «δρόμο» ο κάθε ένας μπροστά από το στόμιό του. Στα βόρεια του ναού της Παναγίας υπήρχε μεγάλη υπόγεια λαξευτή σύραγγα με κατεύθυνση κάθετη προς τον βόρειο τοίχο του ναού.
Σε παλαιούς χάρτες της Κύπρου (λ.χ. χάρτης του Abraham Ortelius, 1573) στην περιοχή βρίσκεται σημειωμένος μεσαιωνικός οικισμός με την ονομασία S. Nicola (Άγιος Νικόλαος).