Καυκαλιά
«Δίπυρος άρτος», δηλαδή ψωμί ψημένο για δεύτερη φορά. Η καυκαλιά κατασκευαζόταν ως εξής: το ψωμί κοβόταν στη μέση οριζόντια, ώστε έδινε δυο στρογγυλά λεπτότερα τεμάχια. Αυτά τοποθετούνταν ξανά σε δυνατό φούρνο και παρέμεναν σ' αυτόν μέχρι να «ποξαμαδκιάσουν», να γίνουν δηλαδή εντελώς ξηρά όπως τα κουλούρια. Ο λόγος ήταν για να μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να χαλούν, σ' αντίθεση προς το μαλακό ψωμί που διατηρείται μόνο για λίγες μέρες. Κάθε φορά που ήθελαν να φάνε ψωμί καυκαλιά, έπαιρναν ένα κομμάτι και το έβρεχαν, οπότε μαλάκωνε.
Σε παλαιότερες εποχές οι καυκαλιές κατασκευάζονταν σε αρκετές ποσότητες από τις περισσότερες αγροτικές οικογένειες της Κύπρου. Καλύτερες καυκαλιές θεωρούνταν οι κριθαρένιες.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια