Κατσουρίδης Ντίνος
Κύπριος οπερατέρ και σκηνοθέτης του κινηματογράφου που ζούσε κι εργάζόταν στην Ελλάδα. Γεννήθηκε το 1927 στη Λευκωσία. Το 1945, μετά τις γυμνασιακές του σπουδές, πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε οικονομικά και στη συνέχεια φοίτησε στην Ανώτερη Σχολή Κινηματογράφου των Αθηνών. Εργάστηκε στον ελληνικό κινηματογράφο από το 1950, αρχικά ως βοηθός σκηνοθέτης στην ταινία Πικρό Ψωμί του Γρηγόρη Γρηγορίου. Τον επόμενο χρόνο μεταπήδησε στον τεχνικό τομέα του κινηματογράφου, αρχικά ως βοηθός οπερατέρ και από το 1953 οπερατέρ (διευθυντής φωτογραφίας). Από το 1953 μέχρι το 1959 εργάστηκε ως οπερατέρ στη «Φίνος Φιλμς» και συνεργάστηκε με διάφορους σκηνοθέτες. Μεταξύ των ταινιών στις οποίες εργάστηκε κατά το διάστημα αυτό ήταν Η Καφετζού (1956) του Α. Σακελλάριου με τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Βασίλη Αυλωνίτη, Το Αμαξάκι (1957) του Ντ. Δημόπουλου με τον Ορέστη Μακρή, την Αντιγόνη Βαλάκου και τον Βασίλη Αυλωνίτη, Η Θεία από το Σικάγο (1957) του Α. Σακελλάριου με τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον Ορέστη Μακρή, την Τζένη Καρέζη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Η Κυρά μας η Μαμμή (1958) του Α. Σακελλάριου με τη Γεωργία Βασιλειάδου και τον Ορέστη Μακρή, Μια ζωή την έχουμε (1958) του Γ. Τζαβέλλα με τον Δημήτρη Χορν και την Υβόν Σανσόν, Αστέρω (1959) του Ντ. Δημόπουλου με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, Το ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο (1959) του Αλ. Σακελλάριου με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Μετά την περίοδο αυτή της εργασίας του στη «Φίνος Φιλμς», ο Ντίνος Κατσουρίδης μεταπήδησε στη σκηνοθεσία κινηματογραφικών ταινιών, αν και κατά καιρούς εργάστηκε και πάλι ως διευθυντής φωτογραφίας. Το 1960 σκηνοθέτησε την ταινία Έγκλημα στα παρασκήνια, με τους Αλέκο Αλεξανδράκη, Τίτο Βανδή, Μάρω Κοντού. Τον ίδιο χρόνο σκηνοθέτησε και την ταινία Είμαι αθώος με τους Δημήτρη Μυράτ, Αλέκο Αλεξανδράκη, Γιάννη Αργύρη. Τον επόμενο χρόνο εργάστηκε ως διευθυντής φωτογραφίας στην ταινία Αλοίμονο στους νέους του Α. Σακελλάριου με τον Δημήτρη Χορν και τη Μάρω Κοντού, καθώς και στην ταινία Αντιγόνη του Γ. Τζαβέλλα με τους Μάνο Κατράκη και Μάρω Κοντού. Συνεργάστηκε το 1962, με την ίδια ιδιότητα, στην ταινία Πολιορκία του Κ. Καραγιάννη με τον Τίτο Βανδή, και τον ίδιο χρόνο στην ταινία Εταιρεία Θαυμάτων του Στ. Στρατηγού με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και τη Γκέλυ Μαυροπούλου. Το 1963 σκηνοθέτησε την ταινία Της κακομοίρας, σε σενάριο δικό του, με τον Κώστα Χατζηχρίστο και τον Νίκο Ρίζο, ενώ εργάστηκε και ως διευθυντής φωτογραφίας στην ταινία Για λίγη στοργή του Α. Κατσιμητσούλια με τη Γκέλυ Μαυροπούλου και τον Στέφανο Στρατηγό. Επίσης το 1963 σκηνοθέτησε την ταινία Ο κύριος Πτέραρχος με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Το 1964, εργάστηκε ως διευθυντής φωτογραφίας στην ταινία Απαγωγή του Κ. Καραγιάννη με τη Γκέλυ Μαυροπούλου και τον Στέφανο Στρατηγό, καθώς και στην ταινία Τα δίδυμα του Κ. Καραγιάννη, με τον Θανάση Βέγγο. Τον επόμενο χρόνο σκηνοθέτησε την ταινία Αδίστακτοι με τον Νίκο Κούρκουλο και τη Μαίρη Χρονοπούλου. Το 1966 σκηνοθέτησε την ταινία Σύντομο Διάλειμμα (στης οποίας το σενάριο συνεργάστηκε) με τον Αλέκο Αλεξανδράκη και τη Βούλα Ζουμπουλάκη, ενώ εργάστηκε ως οπερατέρ και στην ταινία του Π. Βούλγαρη Τζίμης ο Τίγρης με τον Σπύρο Καλογήρου. Το 1968 συνεργάστηκε με τον παραγωγό Κλέαρχο Κονιτσιώτη ως διευθυντής φωτογραφίας σε τέσσερις ταινίες του: Χατζηρίνγκο ο τρομερός, Τέσσερα χρυσά κορίτσια, Κακός, ψυχρός κι ανάποδος και Θύμιος, σουβλάκια και Προ - Πο. Τον ίδιο χρόνο και με την ίδια ιδιότητα, γύρισε και τις ταινίες Η αγάπη μας με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και Ιμπεριάλε του Θ. Ρουμπάνη.
Γόνιμη ήταν και η συνεργασία του με τον κωμικό Θανάση Βέγγο, με τον οποίο γύρισε διάφορες ταινίες. Απ' αυτές ιδιαίτερα διακρίθηκαν οι δυο βραβευμένες Τί έκανες στον πόλεμο Θανάση και Θανάση πάρε τ' όπλο σου. Οι ταινίες αυτές, καθώς και άλλες, ήταν επίσης παραγωγές του Ντίνου Κατσουρίδη, ο οποίος ασχολήθηκε κατά καιρούς και με το μοντάζ.
Mε αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων της διαρκούς και γόνιμης παρουσίας του στο χώρο του ελληνικού σινεμά, το Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης απένειμε στον Ντίνο Κατσουρίδη (το 2000) το τιμητικό βραβείο του Φεστιβάλ, τον Xρυσό Aλέξανδρο.
Πέθανε στις 28 Νοεμβρίου 2011.