Κάσος ο Ινάχου
Μυθολογικό πρόσωπο, ο Κάσος γιος του Ινάχου φαίνεται να σχετίζεται προς το όρος Κάσιον της Αργολίδος (Πελοπόννησος), αν και η αρχαία μυθολογική παράδοση τον αναφέρει και ως Κρητικό ή και βασιλιά της Κρήτης. Ο Κάσος σχετίστηκε και με την Κύπρο και με την ίδρυση της Αντιόχειας της επί του Ορόντου, της ενδοξότερης από τις 28 Αντιόχειες της Αρχαιότητας.
Ο Λιβάνιος, στον Αντιοχικόν λόγο του, αναφέρει ότι με θεϊκή παρακίνηση ο Κάσος έφυγε από την Κρήτη ακολουθούμενος από τους πιο αξιόλογους Κρήτες και, μαζί μ' αυτούς, έκτισε στη Συρία την πόλη Κασιώτιδα. Αργότερα, επιζητώντας να κερδίσει την εύνοια των Κυπρίων, νυμφεύθηκε την κόρη του Σαλαμίνου, βασιλιά της Κύπρου. Την Κυπρία πριγκίπισσα ακολούθησαν στη Συρία, όπου κι εγκαταστάθηκαν, πολλοί Κύπριοι.
Ο Ιωάννης Μαλάλας (Χρονογραφία, 8.256) γράφει ότι η Κυπρία σύζυγος του Κάσου λεγόταν Αμυκή ή Κιττία. Η Αμυκή πέθανε στη Συρία κι ετάφη σε απόσταση 100 σταδίων από την πόλη Αντιγονία. Η περιοχή στην οποία ετάφη πήρε το όνομά της: Αμυκή (πρόκειται για την πεδιάδα Αμκ στη Συρία).
Απόγονοι των πρώτων Κρητών και Κυπρίων που είχαν ακολουθήσει στη Συρία αντίστοιχα τον Κάσο και την Αμυκή, κατοικούσαν στην πόλη Αντιγονία μέχρι την καταστροφή της από τον Σέλευκο (ένα από τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Μετά την καταστροφή της πόλης, μεταφέρθηκαν και πήραν μέρος στην ίδρυση της μεγάλης Αντιόχειας της επί του Ορόντου.
Η Αμυκή θεωρείται ως η προσωποποίηση της πεδιάδας Αμκ της Συρίας, που αναφέρεται ήδη με το όνομα αυτό από τις αρχές του 14ου π.Χ. αιώνα στις πινακίδες της Αμάρνα. Η παράδοση αυτή εντάσσεται στον ευρύτερο κύκλο των σχέσεων Κύπρου - Συρίας - Παλαιστίνης, που αντανακλώνται και στον δεύτερο ομηρικό ύμνο. Στον ευρύτερο αυτό κύκλο σχέσεων είναι εμφανείς οι επαφές και της Κρήτης με την Ανατολή, μέσω Κύπρου, που αποδεικνύονται από αρχαιολογικά ευρήματα και που εκφράζονται μυθολογικά με την όλη παράδοση γύρω από τις δραστηριότητες του Κάσου, γιου του Ινάχου.