Μέλος της οικογένειας των Λουζινιανών βασιλιάδων της Κύπρου της περιόδου της Φραγκοκρατίας. Έζησε κατά την τελευταία περίοδο της Φραγκοκρατίας, επί ημερών της βασίλισσας Καρλόττας (1458 - 1460) και του ετεροθαλούς αδελφού της βασιλιά Ιακώβου Β' (1460 -1473) των οποίων ήταν στενός συγγενής. Γιος του Κλαρίωνος Λουζινιανού ήταν ο Φίλιππος Λουζινιανός κι αυτού εγγονός ήταν ο ιστορικός Στέφανος Λουζινιανός.
Ο Κάρολος ή Κλαρίων φαίνεται ότι δεν είχε μείνει αμέτοχος στη διαμάχη για το θρόνο της Κύπρου μεταξύ της Καρλόττας και του Ιακώβου Β', υποστηρίζοντας την πρώτη προς την οποία παρέμεινε πιστός. Γι’ αυτό δέχθηκε, μετά την εκδίωξη της Καρλόττας και την άνοδο στον θρόνο του Ιακώβου Β', την εκδίκηση του βασιλιά που, μεταξύ άλλων, του αφαίρεσε το Κίτι, τη Λάπηθο και άλλα 22 τουλάχιστον κυπριακά χωριά που κατείχε.
Ο δισέγγονός του Στέφανος Λουζινιανός αναφέρει επεισόδιο κατά το οποίο είχε εκδηλωθεί βίαια η οργή του βασιλιά Ιακώβου Β' κατά του Κλαρίωνος: σε μια κυνηγετική εξόρμηση, στην οποία ο βασιλιάς είχε καλέσει τον Κλαρίωνα, τον είχε διατάξει να μη αφήσει ελεύθερο για κυνήγι το γεράκι του παρά μόνο ύστερα από βασιλική εντολή. Επειδή όμως ο Κλαρίων άφησε το γεράκι του να κυνηγήσει πριν δοθεί η εντολή, ο βασιλιάς του επετέθη με οργή, τον χτύπησε, τον έριξε από το άλογο στο έδαφος και τον πάτησε με τις μπότες του στο πρόσωπο, αφήνοντάς τον βαριά πληγωμένο.