Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ποιητής. Γεννήθηκε στη Λεμεσό τον Οκτώβριο του 1946. Φοίτησε στο Λανίτειο Γυμνάσιο Λεμεσού και στη συνέχεια σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε στην Κύπρο και την Αθήνα ως καθηγητής φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση.

 

Ο Γιώργος Μοράρης έδειξε από μικρή ηλικία ότι τον ενδιέφερε η λογοτεχνία και γενικά ο Πολιτισμός στις διάφορές του εκδοχές. Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1966 με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα» σε ηλικία 19 ετών. Δημοσίευε τακτικά ποιήματά του στον Τύπο της Κύπρου. Μάλιστα η εφημερίδα Τελευταία Ώρα της Κύπρου, έκανε το εξής σχόλιο για τα πρώτα του ποιήματα: «… τον στίχο του τον χαρακτηρίζει η μουσικότητα, το πάθος και ο παραδερμός στην ηδονή… δεν ήρθε όμως ακόμα αντιμέτωπος με τα μεγάλα προβλήματα της ζωής και της τέχνης».

 

Όμως στην πρώτη του, ουσιαστικά ποιητική συλλογή με τίτλο Συναναστροφές της σιωπής, την οποία εξέδωσε το 1991 στις Εκδόσεις Καστανιώτη βρήκε τη φωνή του για να δώσει στη συνέχεια ποίηση υψηλών προδιαγραφών. Ακολούθησαν τα Άνθη ράμνου το 1999, για τα οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας Κύπρου. Για τα ποιήματα της συλλογής αυτής ενδιαφέρθηκε η Βελγική Προεδρία της Ε.Ε. και κυκλοφόρησαν σε ειδική έκδοση με τίτλο Σύνορα (Borders).

 

Το 2008 εξέδωσε την τρίτη ποιητική του συλλογή, με τίτλο Ροσμαρίνος, έργο για το οποίο έτυχε διπλής τιμής και αναγνώρισης, αφού βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών και παράλληλα από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. Ο Γιώργος Μοράρης βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (Βραβείο Εμμανουήλ Ροΐδου για το βιβλίο του «Μια διπλή απόκλιση της κυπριακής διαλέκτου και του ποιητικού λόγου. Ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης (1849-1917)», Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2016).

 

 «Νιόβρη ‘74»

Ο Γιώργος Μοράρης επιλέγηκε το 2013 από τις Πολιτιστικές Υπηρεσείες για να συμμετάσχει στην εκδήλωση Transpoesie που πραγματοποιείται ετήσια στις Βρυξέλλες, με το ποίημα «Νιόβρη ‘74», το οποίο περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή  "Το ποίημα-πορτρέτο". Η εκδήλωση πραγματοποιείται ετήσια στο μετρό των Βρυξελλών και στο πλαίσιο της εκδήλωσης,  η οποία διοργανώνεται από το τοπικό ανεξάρτητο ευρωπαϊκό δίκτυο EUNIC Δίκτυο Εθνικών Πολιτιστικών Ινστιτούτων της Ευρωπαικής Ένωσης, ποιήματα ή μέρος αυτών αναρτώνται σε πινακίδες στο μετρό.

Οι διοργανωτές ζήτησαν γραπτώς στις 11 Απριλίου 2013 από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες της Κύπρου επανεξετάσουν την επιλογή του ποιήματος,  χωρίς να αναφέρουν κάποιους συγκεκριμένους λόγους. Στην επιστολή  τους επεσήμαναν ότι οι στόχοι της Transpoesie 2013 ήταν η προώθηση της εκμάθησης ξένων γλωσσών και η εξοικείωση με άλλες κουλτούρες.

Απαντώντας οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες προς το EUNIC Βρυξελλών υπογράμμισαν την τεράστια επίδραση που είχαν τα τραγικά γεγονότα του 1974 στην κυπριακή λογοτεχνία και τόνισαν ότι το ποίησμα εκφράζει όχι μόνο την αγωνία και την οδύνη του πολέμου που βίωσαν οι Κύπριοι το 1974 αλλά συναισθήματα και καταστάσεις που έχουν βιώσει άνθρωποισε ολόκληρο τον κόσμο. Με αυτά τα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη ότι το EUNIC δεν είναι κάποιο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο  ή οργανισμός που ελέγχεται ή υπάγεται στην εποπτεία κάποιου επίσημου ευρωπαϊκού θεσμού προς τον οποίο θα μπορούσαν να γίνουν παραστάσεις και διαβήματα, οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες έκριναν ότι η μόνη ενδεδειγμένη υπό τις περιστάσεις ενέργεια ήταν να αποσυρθεί η κυπριακή συμμετοχή από τη διοργανωση. Το όλο θέμα προκάλεσε αναστάτωση στην Κύπρο, δημιουργώντας εύλογες υποψίες ότι το EUNIC  ζήτησε από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες να επανεξετάσουν την επιλογή του ποιήματος για αυτό αναφερόταν σαφώς στην τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο.

 

Τιμή από το Δήμο Λεμεσού

Ο Γιώργος Μοράρης τιμήθηκε από τον Δήμο Λεμεσού στις 15 Οκτωβρίου 2018. Η εκδήλωση έγινε στο Δημοτικό Μέγαρο Λεμεσού Δήμο Λεμεσού όπου ο Δήμαρχος κ. Νίκος Νικολαΐδης απηύθυνε χαιρετισμό, ενώ για τον ποιητή και το έργο του μίλησαν οι Γιώργος Γιωργής, Νάτια Αναξαγόρου και Μίμης Σοφοκλέους.

Πέθανε στην Αθήνα στις 6 Οκτωβρίου 2022.

 

Νιόβη- Ποιητική συλλογή "Το ποιήμα- πορτρέτο"

Νιόβη (1974) (Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο ‘74) Δεν έχασε μόνο τη μάχη Έχασε περισσότερα από τη μάχη. Μια Νιόβη δίχως δάκρυα. Πέταξαν αίμα και ζωή πίσω από τον άπιαστο τοίχο του σκοταδιού

Νιόβη (1974)

 

 

(Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο ‘74)

 

Δεν έχασε μόνο τη μάχη

Έχασε περισσότερα από τη μάχη.

Μια Νιόβη δίχως δάκρυα.

Πέταξαν αίμα και ζωή

πίσω από τον άπιαστο τοίχο του σκοταδιού.

Ξέθαψαν τα παιδιά της απ' το πηγάδι

μ' ορθάνοιχτα τα στόματά τους

έτοιμα να τη φωνάξουν.

Κράτησε την ψυχή τους με το φιλί της.

Να ζωντάνευαν στην αγέννητη κραυγή τους

με τη διορία μιας μέρας.

Το ακτινοβόλο μικρό όραμα

από καπνό και παραλήρημα.

Είναι στην ανημποριά των ηττημένων,

να τους ξεγελούν

πλάσματα με χέρια αλαβάστρινα

μορφές μιας γλυπτικής που τους σκότωσαν.

Όταν δεν ξεπλένουν το κακό

με δάκρυα συντριβής

άσβεστη μένει η φωτιά στα μάτια.

Η δύναμή τους ακατάργητο πένθος.

 

 

 

Πηγή

Polignosi