Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ελλαδίτης θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας. Ασχολήθηκε επίσης με την κριτική του θεάτρου και με τη ζωγραφική. Καταγόταν από την Αθήνα. Γεννήθηκε εκεί το 1906 και πέθανε το 1979. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου και στη Βιέννη, καθώς επίσης στη Γερμανία και στη Γαλλία. Ίδρυσε και διηύθυνε (1933 - 1937) τη «Νέα Δραματική Σχολή» στην Αθήνα, όπου δίδαξε και σε διάφορα άλλα εκπαιδευτήρια. Εργάστηκε ως σκηνοθέτης στο Εθνικό Θέατρο (1943 - 46 και 1950 -53), καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (1942 - 46 και 1950 - 53) και διευθυντής της (1957 - 61). Υπήρξε επίσης ο πρώτος διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1961 - 67). Σκηνοθέτησε πολλά έργα, τόσο των αρχαίων Ελλήνων δραματουργών, όσο και του νεότερου κλασικού και του σύγχρονου δραματολογίου. Έγραψε κι εξέδωσε διάφορα έργα, κυρίως σχετικά με το θέατρο, όπως: Ἀγωγή τοῦ Λόγου (1935), Τό Ἀρχαῖο Δρᾶμα (1944), Περί Θεάτρου (1949), Ἡ  Ἀρχαία Κωμωδία καί ή Σκηνική Ἑρμηνεία της (1950) κ.ά.

Ο Σωκράτης Καραντινός υπηρέτησε και το κυπριακό θέατρο, από τη θέση του καλλιτεχνικού συμβούλου του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, στην οποία υπηρέτησε από το 1972 μέχρι το 1974. Από τη θέση αυτή στην ουσία διηύθυνε τον ΘΟΚ μετά την αποχώρηση του πρώτου διευθυντή του Οργανισμού Νίκου Χατζίσκου (1971 - 72).

Κατά το διάστημα της υπηρεσίας του στον ΘΟΚ, ο Σωκράτης Καραντινός σκηνοθέτησε την Τρισεύγενη του Κ. Παλαμά, τη Λοκαντιέρα του Γκολντόνι, τη Ζήλεια του Μπαρμπουγιέ του Μολιέρου, το Μια πόρτα πρέπει να είναι ανοικτή ή κλειστή του Μυσσέ, τη Θαυμαστή Μπαλωματού του Λόρκα, τον Αίαντα του Σοφοκλέους, τον Ταρτούφο του Μολιέρου και τη Νόρα του Ίψεν.

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια