Καραμάνοι - Καραμανιά
Η Καραμανιά (ή Καραμανία) είναι περιοχή της Μικράς Ασίας (σημερινή Τουρκία) που περιλαμβάνει τη Λυκαονία, την Πισιδία, την Παμφυλία, την Τραχεία Κιλικία και τμήματα της Καππαδοκίας και της Μεγάλης Φρυγίας. Κατά την Υστεροβυζαντινή εποχή η Καραμανιά αποτελούσε ανεξάρτητο κράτος, το εμιράτο Καραμάν (Karaman benlik) που ιδρύθηκε στα μέσα του 13ου αιώνα και σύντομα έγινε ένα από τα ισχυρότερα μεταξύ των ανεξαρτήτων κρατιδίων της Μικράς Ασίας. Ως ιδρυτής του, και ιδρυτής της δυναστείας των Καραμανιδών, θεωρείται ο Τουρκομάνος φύλαρχος Καραμάν ιμπν Μουσά Σούφι που ηγήθηκε προσφύγων οπαδών της επανάστασης των «Μπαμπαϊδών» (Babai) οι οποίοι είχαν επιχειρήσει (1239 - 1241) ν' ανατρέψουν τον Σελτζούκο σουλτάνο του Ρουμ (=Ικονίου) Καϊχοσρόη Β'. Κατά του Ικονίου επετέθησαν επανειλημμένα οι Καραμάνοι και το κατέλαβαν το 1276/77. Εκδιώχθηκαν απ' εκεί το 1289/90, αλλά κατόρθωσαν να το καταλάβουν και πάλι το 1307/8 (οπότε θεωρείται ότι τερματίζεται η ιστορία των Σελτζούκων της Μικράς Ασίας).
Το εμιράτο της Καραμανίας δέχθηκε εισβολή και κατακτήθηκε από τον Οθωμανό σουλτάνο Μουράτ Α', διατηρήθηκε όμως γιατί ο Μουράτ, εξαιτίας άλλων σοβαρών γεγονότων, αναγκάσθηκε να στραφεί εσπευσμένα προς τα Βαλκάνια. Νέα επίθεση δέχθηκε το εμιράτο από το σουλτάνο Βαγιαζίτ Α', που το κατέκτησε. Η οριστική ενσωμάτωσή του στο Οθωμανικό σουλτανάτο έγινε από τον Μωάμεθ Β' τον Πορθητή.
Παλαιότερα, οι Έλληνες κάτοικοι της Καραμανίας ονομάζονταν, από τους λοιπούς Έλληνες, Καραμανλήδες. Αρκετοί μάλιστα ονόμαζαν έτσι όλους τους Έλληνες που ζούσαν στα ενδότερα της Μικράς Ασίας.