Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Από το 1972 τα Δημοτικά Σχολεία των Αρμενίων στην Κύπρο ονομάζονται «Ναρέκ» στη μνήμη του μοναχού, θεολόγου και φιλόσοφου Γρηγόριου του Ναρεκηνσίου. Έχουν κοινή διευθύντρια και τελούν υπό την εποπτεία μιας αυτόνομης 11μελούς Σχολικής Εφορίας.

Το σχολείο της Λευκωσία βρίσκεται σε γη που παραχώρησε η κυπριακή κυβέρνηση. Και τα τρία σχολεία, Λευκωσίας, Λεμεσού και Λάρνακας, γειτνιάζουν με τις τοπικές εκκλησίες.

Στον ίδιο χώρο με το δημοτικό της Λευκωσίας, ξεκίνησε τη λειτουργία του και το Γυμνάσιο ΝΑΡΕΚ το σχολικό έτος 2005-06 μετά το κλείσιμο της Σχολής Μελκονιάν.Η εκπαίδευση που παρέχουν είναι τρίγλωσση, ελληνικά, αρμενικά και Αγγλικά και η σχολική ύλη τους είναι αντίστοιχη με την ύλη των δημόσιων σχολείων της Κυπριακής Δημοκρατίας, με επιπρόσθετα μαθήματα αρμενικής γλώσσας, θρησκείας και ιστορίας.

Αρμενικά σχολεία λειτουργούν στη Λευκωσία από το 1870, στη Λάρνακα από το 1909 και στη Λεμεσό από το 1928. Στο παρελθόν, αρμενικά σχολεία λειτουργούσαν επίσης, στο Αρμενομονάστηρο, την Αμμόχωστο, τον Αμίαντο και αλλού. Μεταξύ 1897- 1904 ο λόγιος Βαχάν Κιουρκτζιάν (Παγκουράν) λειτουργούσε το «Εθνικό Εκπαιδευτήριο- Ορφανοτροφείο» στη Λευκωσία. Το 1928 ανεγέρθηκε η σχολή Μελικιάν και το 1938 κτίστηκε η σχολή Ουζουνιάν. Το 1950 το δημοτικό σχολείο μετονομάστηκε σε σχολή Μελικιάν-Ουζουνιάν.

Κατά τη διάρκεια των κοινοτικών ταραχών του 1963 το σχολείο έκλεισε και επαναλειτούργησε προσωρινά στο κτήριο Μιτσή στη Λευκωσία. Το επόμενο έτος, το 1964, μεταφέρθηκε και λειτούργησε για 8 χρόνια σε προπαρασκευασμένα κτίρια στο γήπεδο της Σχολής Μελκονιάν.

Το 1972 μεταστεγάστηκε στη θέση που βρίσκεται σήμερα, στην Ακρόπολη. Στον ίδιο χώρο κτίστηκαν μετά από βοήθεια της τότε κυβέρνησης, η Αρμένικη εκκλησία και η Μητρόπολη. Τα εγκαίνια τελέστηκαν από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ΄ και τον Καθολικό Πατριάρχη Αρμενίων του Μεγάλου Οίκου της Κιλικία, Χορέν Α στις 12 Νοεμβρίου 1972.

Πηγές

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια

Γραφείο Τύπου και πληροφοριών, έκδοση  "Οι Αρμένιοι της Κύπρου", Έρευνα, συγγραφή κειμένων, Αλέξανδρος Μιχαήλ Χατζηλύρας