Καραβιώτης Φιλής
Ηθοποιός, από τους πρωτοπόρους του νεότερου κυπριακού θεάτρου, κι αυτοδίδακτος ζωγράφος. Γεννήθηκε το 1915 στη Λευκωσία και πέθανε τον Ιανουάριο του 1987. Μετά το δημοτικό σχολείο φοίτησε στην Αγγλική Σχολή από όπου όμως διέκοψε κι άρχισε να εργάζεται σαν τυπογράφος. Παράλληλα ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το σχέδιο.
Με το θέατρο άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά ως ηθοποιός στα χρόνια των μεγάλων δυσκολιών αλλά και της ακμής του, δηλαδή στα χρόνια του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Το 1942, μαζί με τους Νίκο Παντελίδη, Αχιλλέα Λυμπουρίδη, Κώστα Μόντη και Φοίβο Μουσουλίδη, ίδρυσε το «Λυρικό» θεατρικό συγκρότημα με έδρα τη Λευκωσία. Ακριβώς λίγο πιο πριν είχε γνωρίσει επιτυχία η επιθεώρηση Κυπριώτικη Σαλάτα των Μόντη - Κάρμιου - Ρώσσου, που ενθάρρυνε την ίδρυση του «Λυρικού». Το συγκρότημα στεγάστηκε σε γκαράζ της οδού Αριστοτέλους που εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο του 1942 με την επιθεώρηση του Μόντη Σού’ πα – Μού’ πες που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, δίνοντας 5 παραστάσεις την εβδομάδα. Ακολούθησαν οι επιθεωρήσεις Όλα Χύμα των Μόντη - Λυμπουρίδη και Βάρκα Γιαλό, στις οποίες πρωταγωνιστούσε και πάλι ο Καραβιώτης μαζί με τον Παντελίδη.
Εξαιτίας παρεξηγήσεων, όμως, το συγκρότημα διαλύθηκε το 1943 κι ο Καραβιώτης κι οι λοιποί ηθοποιοί ίδρυσαν αμέσως μετά το «Νέο Λυρικό» που κρατήθηκε στη ζωή για 5 περίπου χρόνια. Το «Νέο Λυρικό» παρουσίαζε στην αρχή αποκλειστικά ελληνικές οπερέτες που γνώρισαν πάλι επιτυχία, όπως οι Απάχηδες των Αθηνών, Μποέμικη Αγάπη κ.α.
Αργότερα παρουσίασε έργα όπως την Αγνή του Α. Τερζάκη, τη Βαβυλωνία του Βυζάντιου, τον Ρήγα Βελεστινλή του Β. Ρώτα κ.α. Σκηνοθέτης από το 1947 ήταν ο Ελλαδίτης Κωστής Μιχαηλίδης.
Το «Νέο Λυρικό» διαλύθηκε το 1948. Αργότερα ο Φιλής Καραβιώτης μετανάστευσε στο Ζαΐρ (Αφρική) όπου έζησε για 22 χρόνια (1950-1972). Εκεί ασχολήθηκε με το εμπόριο κι άνοιξε δικό του κατάστημα, παράλληλα όμως πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στο εκεί παροικιακό ερασιτεχνικό θέατρο. Στην Κύπρο επέστρεψε το 1972.
Με την επιστροφή του στην Κύπρο, συνεργάστηκε ως ηθοποιός με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου από το 1972 και για 10 περίπου χρόνια. Μεταξύ των έργων στα οποία πήρε μέρος κατά την περίοδο αυτή ήσαν Οι Ξερριζωμένοι του Λιδωρίκη, Η Λοκαντιέρα του Γκολντόνι, Καπετάν Γιακουμής του Δ. Κόκκου, Θεανώ του Μ. Πιτσιλλίδη, Όμηροι του Λ. Ακρίτα, Δον Καμίλλο του Πατατζή, Ρίζες του Ουέσκερ, Παραμύθι Χωρίς Όνομα του Καμπανέλλη, Η Γκανιότα του Ε. Λαπίς, Η Ηδονή της Τιμιότητος του Πιραντέλλο, Ο Κύκλος με την Κιμωλία του Μπρεχτ, Με το ίδιο μέτρο του Σαίξπηρ, Οι Μάγισσες του Σάλεμ του Μίλλερ, Φον Δημητράκης του Ψαθά, Λυσιστράτη του Αριστοφάνη κ.α. Πήρε επίσης μέρος σε έργα της παιδικής σκηνής του ΘΟΚ. Ταυτόχρονα συνεργάστηκε και με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ραδιόφωνο και τηλεόραση).
Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε εντατικότερα μετά την αφυπηρέτηση κι αποχώρησή του από τον ΘΟΚ, το 1982. Πήρε μέρος σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις. Ο ίδιος οργάνωσε την πρώτη ατομική έκθεση έργων του στη Λευκωσία το Δεκέμβριο του 1984.