Καπουρά
Μικρός οικισμός της επαρχίας Λευκωσίας, στο δάσος Αδελφοί, που εγκαταλείφθηκε μετά το 1976. Βρίσκεται στη γεωγραφική περιφέρεια της Πιτσιλιάς, περί τα 56 χμ. νοτιοδυτικά της Λευκωσίας.
Η Καπουρά ήταν κτισμένη στην ανατολική πλαγιά του ρυακιού Καννάβια, παραπόταμου του ποταμού της Ελιάς, σε μέσο υψόμετρο 580 μέτρων. Από γεωλογικής απόψεως, ο οικισμός ήταν τοποθετημένος στις λάβες, πάνω στις οποίες αναπτύχθηκαν πυριτιούχα εδάφη. Η μέση ετήσια βροχόπτωση στην περιοχή είναι περί τα 500 χιλιοστόμετρα.
Η Καπουρά συνδέεται οδικά στα βόρεια με το χωριό Άγιος Γεώργιος Καυκάλλου (περί τα 4 χμ.) και στα νοτιοδυτικά με το χωριό Καννάβια (περί τα 4 χμ), στα διοικητικά όρια του οποίου περιλαμβάνεται.
Σε ελάχιστη απόσταση στα βορειοανατολικά της Καπουράς βρίσκεται ο ομώνυμος εκδρομικός χώρος και ο δασικός σταθμός.
Ο οικισμός υφίστατο τουλάχιστον από τα Μεσαιωνικά χρόνια, με την ίδια ονομασία, φαίνεται δε ότι ήταν και αρκετά σημαντικός τότε, ώστε να σημειώνεται σε παλαιούς χάρτες. Για παράδειγμα, στο χάρτη του Abraham Ortelius, του 1573, ο οικισμός βρίσκεται σημειωμένος ως Capura προς τα δυτικά του οικισμού Piatanista (Πλατανιστάσα). Σημειώνεται δηλαδή σε λανθασμένη τοποθεσία, αφού βρίσκεται προς τα βόρεια του χωριού αυτού.
Ο οικισμός ήταν μεικτός και είχε 5 κατοίκους το 1931 (εκ των οποίων 4 Ελληνοκύπριοι και 1 Τουρκοκύπριος), και 7 κατοίκους το 1976. Στη συνέχεια ο οικισμός εγκαταλείφθηκε με τη μετακίνηση των ελάχιστων κατοίκων του σε γειτονικά χωριά.
Ο οικισμός πιθανό να πήρε την ονομασία του από το αυτοφυόμενο στην Κύπρο ζιζάνιο κάπουρος* (Cyperus rotundus). Η ελληνική ονομασία του φυτού είναι κύπειρος, αλλά στην Κύπρο λέγεται κάπουρος ή και κάπουρας.