Λιβάδια- Livadia. ωριό της επαρχίας Λευκωσίας, περί τα 51 χμ. νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας. Βρίσκεται στη γεωγραφική περιφέρεια της Πιτσιλιάς, γι’ αυτό και είναι γνωστό και σαν Λιιβάδια της Πιτσιλιάς.
Τα Λειβάδια είναι κτισμένα σε μέσο υψόμετρο 1.000 περίπου μέτρων, με τα δυτικά τους σύνορα να αποτελούν μέρος των διοικητικών ορίων των επαρχιών Λευκωσίας - Λεμεσού. Το χωριό συγκαταλέγεται ανάμεσα στα 20 ψηλότερα χωριά της Κύπρου. Το ανάγλυφο είναι τραχύ βουνίσιο με στενές βαθιές κοιλάδες και απότομες πλαγιές. Απ’ όλες τις πλευρές του χωριού ξεπροβάλλουν ψηλές βουνοκορφές που το ύψος τους ξεπερνά τα 1.000 μέτρα. Η πιο ψηλή από αυτές είναι η κορφή Αδελφοί (1.613 μέτρα), που βρίσκεται στα βορειοδυτικά του οικισμού. Το τοπίο είναι διαμελισμένο από τα ποτάμια δίκτυα των ποταμών της Ελιάς και της Περιστερώνας.
Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι διαβάσες, οι γάββροι και οι βερλίτες του πυριγενούς συμπλέγματος του Τροόδους. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν πυριτιούχα εδάφη.
Τα Λειβάδια δέχονται μια πολύ ψηλή μέση ετήσια βροχόπτωση που κυμαίνεται περί τα 740 χιλιοστόμετρα. Παρά τη ψηλή βροχόπτωση, το τραχύ και απότομο ανάγλυφο του χωριού δεν αφήνει πολλά περιθώρια για γεωργική ανάπτυξη. Η πολύ περιορισμένη καλλιεργήσιμη γη, κυρίως κατά μήκος των κοιλάδων και στις λιγότερο απότομες βουνοπλαγιές, καλλιεργείται με αμπέλια (οινοποιήσιμες ποικιλίες), αμυγδαλιές, λίγα φρουτόδεντρα (κυρίως μηλιές), φουντουκιές και λίγα λαχανικά (κυρίως πατάτες). Η μεγαλύτερη ωστόσο διοικητική έκταση του χωριού είναι ακαλλιέργητη και σ' αυτή φυτρώνει άγρια φυσική βλάστηση, κυρίως πεύκα, ξισταρκές, λατζ'ιές και μαζ'ιές. Μεγάλο μέρος της διοικητικής του έκτασης καταλαμβάνεται από το κρατικό δάσος Αδελφοί. Η κτηνοτροφία του χωριού είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Η οδική σύνδεση των Λειβαδιών με τα γύρω χωριά γίνεται με ελικοειδείς δρόμους εξαιτίας του βουνίσιου ανάγλυφου της περιοχής. Στα βορειοανατολικά συνδέεται με το χωριό Αληθινού (περί το 1 χμ.) και στα νότια με το χωριό Πολύστυπος (περί το 1 χμ.).
Το δύσκολο γεωγραφικό περιβάλλον, η απομόνωση και η περιορισμένη εργοδότηση σε γειτονικά χωριά, είναι οι κύριοι παράγοντες που εμπόδισαν την πληθυσμιακή ανάπτυξη του χωριού, του οποίου ο πληθυσμός παρέμεινε αραιός ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σοβαρή τάση εγκατάλειψής του. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:
Χρονολογία | Κάτοικοι |
---|---|
1881 | 92 |
1891 | 104 |
1901 | 111 |
1911 | 142 |
1921 | 111 |
1931 | 144 |
1946 | 188 |
1960 | 188 |
1973 | 123 |
1976 | 103 |
1982 | 51 |
1992 | 23 |
2001 | 20 |
2011 | 18 |
2021 | 3 |
Το χωριό ευεργετήθηκε, στα πλαίσια του Σχεδίου Ενιαίας Αγροτικής Αναπτύξεως Πιτσιλιάς, με την εκτέλεση εγγειοβελτιωτικών έργων και τη βελτίωση υφισταμένων και κατασκευή νέων αγροτικών δρόμων στη διοικητική του έκταση.
Τα Λιβάδια δεν αναφέρονται σε μεσαιωνικές πηγές, ούτε σημειώνονται σε παλαιούς χάρτες. Ωστόσο είναι πιθανό ο οικισμός να υφίστατο από τα Μεσαιωνικά χρόνια, σε άμεση εξάρτηση από τους γειτονικούς και μεγαλύτερους οικισμούς (Αληθινού ή και Πολύστυπος).
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια