Επιχειρηματίας - Αγωνιστής της ΕΟΚΑ. Γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1930 στην επαρχία Αμμοχώστου και πέθανε στις 6 Μαΐου 2022. Διετέλεσε σε δύο περιόδους πρόεδρος της Ανόρθωσης.
Ο Παύλος Παυλάκης, υπήρξε αγωνιστής της ΕΟΚΑ (τομεάρχης Βαρωσιών και Αμμοχώστου), συνιδρυτής του ΕΔΜΑ και βουλευτής Αμμοχώστου (με το «Πατριωτικό Μέτωπο») από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι το 1970. Μετά τη διάλυση του Πατριωτικού Μετώπου το 1969 συνέχισε ως ανεξάρτητος. Την περίοδο 1960-1961 διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Πατριωτικού Μετώπου. Διατήρησε το βουλευτικό αξίωμα μέχρι το 1970.
Κλητήρας
Γεννήθηκε στα Άρδανα, από μια φτωχική αγροτική οικογένεια και κατάφερε με μύριες στερήσεις και οικογενειακές θυσίες να συνεχίσει τη μόρφωσή του, μετά το Δημοτικό σχολείο στη γενέτειρά του, στην Ανωτέρα Αγγλική Σχολή Τρικώμου, ένα ιδιωτικό γυμνάσιο της περιοχής που ο ιδιοκτήτης του συμπεριφερόταν ανθρώπινα απέναντι στους φτωχούς γεωργούς που αδυνατούσαν να καταβάλλουν έγκαιρα και τακτικά τα δίδακτρα των παιδιών τους. Στα 17 του χρόνια, ο Παύλος Παύλου, όπως υπέγραφε, πριν γίνει γνωστός ως «Παυλάκης», αναζήτησε την τύχη του στο Βαρώσι, όπου εργάστηκε σε διάφορες εταιρείες, ξεκινώντας από κλητήρας.
Στην Αμμόχωστο και στο οίκημα της «Ανόρθωσης» έζησε το Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950 και εκεί γνώρισε δυο ανθρώπους με τους οποίους συνδέθηκε στενά: τον Γρηγόρη Αυξεντίου και τον Αντώνη Παπαδόπουλο.
ΕΟΚΑ
Μετά την 1η Απριλίου 1955 και την άμεση αναγκαστική αποχώρηση του Αυξεντίου από την περιοχή Αμμοχώστου, ο Αντώνης Παπαδόπουλος («Άγρας») μαζί με τον Παυλάκη («Μελά») ήταν οι δυο αντικαταστάτες του, που ανέλαβαν την ευθύνη της διοίκησης της ΕΟΚΑ στην πόλη των Βαρωσίων και την περιφέρεια της. Στις παραμονές των Χριστουγέννων και συγκεκριμένα στις 23 Δεκεμβρίου του 1955 οι Παπαδόπουλος και Παυλάκης συνελήφθησαν και ύστερα από ένα μήνα φυλάκισης στο κολαστήριο της Ομορφίτας, οδηγήθηκαν στα Κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς. Εκεί ο Αντώνης Παπαδόπουλος είχε τον αριθμό 182, ο Παυλάκης το 192 και ο Κυριάκος Μάτσης, ένας άλλος αγωνιστής της παρέας και του πυρήνα της «Ανόρθωσης», το 196. Στη συνέχεια οι «Άγρας» και «Μελάς» μεταφέρθηκαν στα Κρατητήρια της Πύλας, από όπου κατάφεραν να δραπετεύσουν στις 8 Σεπτεμβρίου 1956. Ο Παυλάκης, ως «Καψάλης» πια, ανέλαβε υπεύθυνος του τομέα Αμμοχώστου. Έμεινε ασύλληπτος μέχρι το τέλος του Αγώνα. Αυτήν την περίοδο έζησε γεγονότα που τον συγκλόνισαν και τα ζούσε έντονα μέχρι το τέλος της ζωής του: τον ηρωικό θάνατο των φίλων του Γρηγόρη Αυξεντίου και Κυριάκου Μάτση, τη μάχη του Αχυρώνα Λιοπετρίου και τα γεγονότα της εκτέλεσης του «προδώσαντος», Η.Σ., την ενέδρα σε ένα λεωφορείο της Σίντας με πέντε Τουρκοκύπριους χωρικούς νεκρούς, σε αντίποινα για τη σφαγή του Κιόνελι.
Επιχειρηματίας
Ο Παυλάκης μετά την Ανεξαρτησία ασχολήθηκε με επιχειρηματικές δραστηριότητες και ήταν από τους πρώτους που ξεκίνησαν την ανάπτυξη στην περιοχή Nissi Beach στην Αγία Νάπα μαζί με τον Κίκη Κωνσταντίνου. Ο Παύλος Παυλάκης διετέλεσε πρόεδρος του αθλητικού σωματείου Ανόρθωση Αμμοχώστου τις περιόδους 1961-1962 και 1966-1967. Η Ανόρθωση ήταν πάντοτε μέσα στην καρδιά του και χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του σε μια συνέντευξη λίγο πριν το θάνατο του: «Χαίρομαι και φεύγω ανανεωμένος, ότι υπάρχουν παιδιά σαν εσάς, που κρατάνε την Ανόρθωση».
» Βλέπε Βίντεο: Ο Παυλάκης για την Ανόρθωση
Στις το χρυσούν έμβλημα του Αγίου Επιφανίου, εφόρου και προστάτου της μητροπόλεως Κωνσταντίας-Αμμοχώστου. Ο Μητροπολίτης Αμμοχώστου Βασίλειος τίμησε τον Παύλο Παυλάκη για την μεγάλη προσφορά του προς την Ιερά Μητρόπολη, ανακηρύσσοντας τον σε Μέγα Ευεργέτη.
Στις 4 Δεκεμβρίου 2015 και στο πλαίσιο της χοροεσπερίδας της Ανόρθωσης, το Διοικητικό Συμβούλιο διά του Προέδρου κ. Χρήστου Πουλλαΐδη, ανακήρυξε τον πρώην πρόεδρο της Ανορθώσεως Παύλο Παυλάκη, Επίτιμο Πρόεδρο, ως ελάχιστη ένδειξη εκτίμησης και αναγνώρισης της μεγάλης προσφοράς του.
Πηγές: