Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

 

Η Μελουζίνη (Mere Luzine, η μητέρα των Λουζινιάν) ήταν η κόρη του βασιλιά Έλινά της Σκωτίας και της βασίλισσας Πρεσίν που του χάρισε τις τρίδυμες κόρες, τη Μελουζίνη, την Παλατίν, και τη Μελιάς. Η βασίλισσα Πρεσίν είχε βάλει όρο στον σύζυγό της να μην τη δεί μετά τον τοκετό παρά μόνον όταν αυτή το επιτρέψει. Ο Βασιλιάς αθέτησε τον όρκο του και η Πρεσίν και οι κόρες της έφυγαν από το παλάτι. Όταν μεγάλωσαν θέλησαν να τιμωρήσουν τον πατέρα τους. Το έμαθε η μητέρα Πρεσίν και καταδίκασε τη Μελουζίνη να μεταμορφώνεται κάθε Σάββατο σε ένα περίεργο είδος ερπετού, μισή γυναίκα, μισή φίδι για την υπόλοιπή της ζωή.

 

Η Μελουζίνη παντρέυτηκε τον κόμη Ρειμόνδο από το Ποιτιέ της Γαλλίας και για να μη μαθευτεί το μυστικό της, από το παλάτι το Σάββατο και επέστρεφε τη Δευτέρα. Μαθεύτηκε όμως, για κακή της τύχη, και έτσι η Μελουζίνη αναγκάστηκε να φύγει από το παλάτι της και να ζεί μακριά από όλα και καταδικασμένη στη “λυπηρή αιωνιότητα, χωρίς να μπορεί να αναπαυθεί σαν κοινή θνητή κάτω από τις καμπάνες της Παναγίας του Λουζινιάν”.

 

Η Μελουζίνη και ο Ρειμόνδος είχαν 8 παιδιά που ήταν περίφημα για την αντρειωσύνη τους.

Ο πρώτος ήταν ο Ουριανός, και ο δεύτερος ο Γουίδος. Η Μελουζίνη ίδρυσε το Βασίλειο των Λουζινιανών και θεμελίωσε το πρώτο παλάτι ενώ όλα τα άλλα τα ύψωσε μόνη της σε μια νύχτα. Όταν έμαθε ο Ουριανός και ο Γουίδος ότι το βασίλειο της Κύπρου ήταν σε κίνδυνο, έσπευσαν αμέσως και βοήθησαν τον βασιλιά, σκοτωσαν τον Σουλτάνο και γλύτωσαν το νησί. Ο ετοιμοθάνατος από το δηλητηριασμένο βέλος του Σουλτάνου της Δαμασκού βασιλιάς παράδωσε την κορη του Ερμίνα στον Ουριανό και τον έστεψε βασιλιά της Κύπρου!

 

Έτσι οι Λουζινιάν του Πουατιέ έγιναν οι Λουζινιάν της Κύπρου...

Όλα αυτά και πολλά άλλα γνωρίζουμε από το βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα Ζαν Ντ’ Αρράς, που έζησε τον 14ο αιώνα.

 

Με αφόρμηση τη Μελουζίνη η ποιήτρια Νάσα Παταπίου εξέδωσε στις 14 Νοεμβρίου 2019 την Ποιητική Συλλογή "Μελουζίνης Ενώτια". Πρόκειται για μια ατέρμονη συνομιλία με το παρελθόν. Με νεράιδες όπως η Μελουζίνη, με θρυλικές βασίλισσες όπως η Αικατερίνη Κορνάρο ή «η ωραία που έρχεται» Νεφερτίτη, με ποιητές όπως ο «αρχιθαλάσσιος» Ρεμπώ και ο Κύπριος βάρδος της ρωμιοσύνης. Με ηρωίδες όπως η Δυσδαιμόνα, με πόλεις όπως η Ουρανία, η Καρπασία, η Καλλινίκεση ή η πόλη των τεναγών Βενετία.

 

 

Πηγές