Ιωσήφ ή Γιοσήφης Κυπραίος
Κύπριος αγωνιστής στην ελληνική επανάσταση του 1821. Δεν γνωρίζουμε από ποιο ακριβώς μέρος της Κύπρου καταγόταν. Στην Ελλάδα πήγε αμέσως μετά την έναρξη της επανάστασης, ως εθελοντής και πολέμησε σε διάφορα μέρη μέχρι το τέλος του αγώνα. Μετά τη λήξη του πολέμου, παρέμεινε στην απελευθερωμένη Ελλάδα όπου νυμφεύθηκε κι απέκτησε οικογένεια. Μας είναι γνωστό από έγγραφα το όνομα ενός γιου του, του Δημητρίου Ιωσήφ Κυπραίου. Ο Ιωσήφ ή (όπως υπογράφει σε έγγραφά του) Γιοσήφης, ζούσε μετά το τέλος του αγώνα στο χωριό Παλαιοχώριον του δήμου Φάριδος Λακεδαιμονίας (κοντά στη Σπάρτη), όπου και πέθανε πριν από το 1865.
Όπως αναφέρει ο ίδιος σε αίτησή του προς την ελληνική κυβέρνηση για παροχή συντάξεως, ημερομηνίας 1.10.1846, ὁ ὑποφαινόμενος Ἰωσήφ Κύπριος κατάγομαι ἐκ Κύπρου καί ἅμα ἐξερράγη ὁ Ἱερός ὑπέρ ἀνεξαρτησίας τῆς Ἑλλάδος ἀγών ἐλθών εἰς Στερεάν Ἑλλάδα καί ἀκολούθως εἰς Πελοπόννησον, ὑπηρετήσας μετά ζήλου καί τιμιότητος τήν πατρίδα καί ὑπέφερα ὅλα τά δεινά τοῦ πολέμου...
Μαζί με την αίτηση για σύνταξη, υπέβαλε και πιστοποιητικό για τη δράση του στον αγώνα, υπογραμμένο από τους οπλαρχηγούς Π. Μαυρομιχάλη, Π. Γιατράκο, Ν. Σταματελόπουλο και Χατζηχρίστο. Σ' αυτό οι οπλαρχηγοί αναφέρουν ότι ο Ἰωσήφ ἐκ Κύπρου κατετάγη ως εθελοντής επικεφαλής ομάδας ανδρών (πιθανώς Κυπρίων, επίσης εθελοντών) και πήρε μέρος στον αγώνα ως μπουλουξής (=διοικητής μπουλουκιού, δηλαδή αξιωματικός). Πήρε μέρος σε πολλές όσο κι αποφασιστικές μάχες, όπως στην Τρίπολη, στο Βαλτέτσι, στα Δολιανά, στα Δερβενάκια, στο Ναύπλιο, στην Κόρινθο, στην Πάτρα, στη Μεσσηνία και αλλού καί ἐξεπλήρωσε τά στρατιωτικά του χρέη ἐν γενναιότητι καί ἄκρᾳ τοῖς ἀνωτέροις του ὑπακοῇ καί ἀμέμπτῳ διαγωγῇ...