Ιωάννου Θεόδωρος Κύπριος
Κύπριος αγωνιστής στην ελληνική επανάσταση του 1821. Όπως αναφέρεται σε επιστολή της συζύγου του που υπεβλήθη με ημερομηνία 10 Μαϊου 1865 στην ελληνική κυβέρνηση για εξασφάλιση συντάξεως μετά τον θάνατο του Κυπρίου αγωνιστή, ο Θεόδωρος Ιωάννου Κύπριος ἅμα ἐξερράγη ὁ ἱερός κατά τῶν Ὀθωμανῶν Ἑλληνικός ἀγών καί ἐγκαταλείψας τήν πατρίδα αὐτοῦ [την Κύπρο] καί τάς οἰκιακάς ἀναπαύσεις, ὁπλισθείς ἔτρεξεν εἰς τό στάδιον τοῦ πολέμου καί ἀνδρείως ἐπολέμησεν εἰς ὅσας παρευρέθη μάχας ἔχων στρατιώτας ὑπό τήν ὁδηγίαν του και ἀναγνωρισθείς Μπουλουκζής [= αξιωματικός] μέχρι τέλους τοῦ ἀγῶνος... Προκύπτει ότι ο Ιωάννου πήγε στην Ελλάδα ως εθελοντής από την αρχή του αγώνα και συμμετείχε σ' αυτόν καθ' όλη τη διάρκειά του. Τούτο μαρτυρείται και από σχετικά πιστοποιητικά που του εδόθησαν, υπογραμμένα από διάφορους οπλαρχηγούς όπως ο Χατζηχρίστος, ο Νικήτας Σταματελόπουλος, ο Μακρυγιάννης, ο Θ. Γρίβας, ο Ν. Πετιμεζάς κ.α.
Ο Θεόδωρος Ιωάννου παρέμεινε στην ελεύθερη Ελλάδα μετά το τέλος του αγώνα. Η κυβέρνηση, με απόφασή της ημερομηνίας 28 Μαρτίου 1832, διά τάς πρός τήν Πατρίδα ἐκδουλεύσεις του καί διά τήν πρός τούς Νόμους τῆς Πατρίδος εὐπείθειάν του, τον προβίβασε στον βαθμό του σημαιοφόρου.
Ο Ιωάννου εγκαταστάθηκε στο Άργος, όπου και νυμφεύθηκε κάποιαν Ασήμω. Μετά τον θάνατό του εκεί, η σύζυγός του υπέβαλε αίτηση συντάξεως, μαζί με τα σχετικά πιστοποιητικά της αγωνιστικής δράσεως του συζύγου της, που σώζονται σήμερα στα κρατικά αρχεία.