Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ζωγράφος. Γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 10 Ιανουαρίου 1903. Είναι γιος του βιομήχανου Νεοκλή Ιωαννίδη εκ των Ιδρυτών του Λαϊκού Ταμιευτηρίου Λεμεσού και της Ελένης το γένος Σκυριανίδη. 

Φοίτησε στο Γυμνάσιο Λεμεσού (1915 - 1918) και στην Αμερικανική Ακαδημία Λάρνακας (1918 - 1919). Μετά από μια σύντομη παρουσία του ως λογιστής στις επιχειρήσεις του πατέρα του, με προτροπή του Νίκου Νικολαίδη,  εγγράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και αποφοιτά το 1929 με 'Αριστα. Ήταν ο πρώτος Κύπριος απόφοιτος της Σχολής. Δάσκαλοί του ήταν οι Γ. Ιακωβίδης, Σπ. Βικάτος και Νικόλαος Λύτρας. Κατά το διάστημα των σπουδών του εργάστηκε ως μόνιμος σκιτσογράφος στις αθηναϊκές εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και «Ελληνική», και ως εικονογράφος στους πρώτους τόμους της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Σκιτσογράφων Αθηναϊκών Εφημερίδων, μαζί με τους Φωκίωvα Δημητριάδη, Καστανάκη και Πρωτοπάτση.

» Βλέπε ιστοσελίδα: Βίκτωρ Ιωαννίδης 

Το 1931 επέστρεψε στην Κύπρο, στη Λεμεσό, σ' ένα περιβάλλον, από όπου απουσίαζε κάθε δραστηριότητα στον τομέα της ζωγραφικής. Ο Ιωαννίδης για πολλά χρόνια δεν ζωγράφιζε και επιδόθηκε σε πειραματισμούς και έρευνες πάνω σε ποικίλα χημικά χρωματικά μείγματα. Τελικά κατόρθωσε να ανακαλύψει δική του τεχνική σε τέμπερα, με βάση εκείνη των παλαιών εργαστηρίων της Ιταλίας. Τα έργα του, με την τεχνική αυτή, έχουν τη λάμψη της πορσελάνης.

Στην περίοδο 1936 - 37 ίδρυσε μαζί με τον Γεώργιο Φασουλιώτη το «Ατελιέ», το πρώτο εργαστήρι διακοσμήσεων και διαφημίσεων στην Κύπρο και μαζί άρχισαν να εκδίδουν τη σατιρική εφημερίδα «Το Γέλιο», με κείμενα του Φασουλιώτη και σκίτσα δικά του.

Από το 1942 ως το 1966 εργάστηκε ως καθηγητής τέχνης στη μέση εκπαίδευση, πρώτα στη Λάρνακα και στη συνέχεια στη Λεμεσό.

Την πρώτη του ατομική έκθεση την έκανε το 1951 στο Βρετανικό Ινστιτούτο στη Λεμεσό. Από τότε οργάνωσε πάνω από είκοσι εκθέσεις στην Κύπρο, κυρίως στη Λευκωσία και τη Λεμεσό. Πήρε επίσης μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο, την Αίγυπτο, την Ελλάδα κ.α. Η δουλειά του είχε ιδιαίτερη απήχηση στο πλατύ κοινό. Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Κύπρο και στο εξωτερικό, και επίσης κοσμούν δημόσιες πινακοθήκες. Το 1962 τιμήθηκε με Α' βραβείο στη Διεθνή Έκθεση Ζωγραφικής Λουλουδιών στη Λεμεσό.

Ο Βίκτωρ Ιωαννίδης ζωγράφισε κυρίως πορτραίτα, τοπία, σκηνές από την αγροτική ζωή της Κύπρου και θέματα σχετικά με τη θάλασσα (μια θαλασσογραφία του κοσμεί και κυπριακό γραμματόσημο).

Σε ένδειξη αναγνώρισης κι εκτίμησης για το έργο του, η πόλη της Λεμεσού του απένειμε το χρυσό κλειδί της πόλης. Σε τελετή στο Δημοτικό Μέγαρο του απονέμεται από το Δήμαρχο Λεμεσού και το Δημοτικό Συμβούλιο το Χρυσό Μετάλλιο της πόλης για την πολύπλευρη προσφορά του στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή της πόλης και της Κύπρου γενικότερα.

Στις 6 Ιουνίου 1984 χάνει τη μάχη με το θάνατο.

Λίγους μήνες μετά, στη Δημοτική Πινακοθήκη Λεμεσού, δημιουργείται αίθουσα «Βίκτωρα Ν. Ιωαννίδη». Το Δεκέμβριος του 1984 έργα του που απεικονίζουν την παλιά Λεμεσό κοσμούν όλα τα έντυπα που εκδίδονται στο πλαίσιο των εορτασμών για το «Έτος Παλιάς Λεμεσού».