Ιωάννης Χριστοδούλου-Ιωάννης Κύπριος καπετάν.
Αξιόλογος αγωνιστής καθ’ όλη τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης του 1821, που πήρε μέρος σε πολλές όσο και αποφασιστικές μάχες, στη ξηρά και στη θάλασσα, πληγώθηκε επανειλημμένα και προβιβάστηκε σε λοχαγό. Γεννήθηκε το 1800 στο χωριό Κισσόνεργα της επαρχίας Πάφου. Είχε ένα αδελφό τον Χριστόδουλο. Σε ηλικά 18 χρονών έγινε κουρσάρος. Αγόρασε ένα καράβι και ασχολήθηκε με την μεταφορά προϊόντων μέχρι το 1821 όταν μετά από μια καταδίωξη από ένα αιγυπτιακό πλοίο για να σωθεί εντάχθηκε με το πλοίο του στις ομάδες των Ελλήνων πολεμιστών. Επέστρεψε στην Κύπρο μετά το 1878 και την έναρξη της αγγλικής αποικιοκρατίας. Πέθανε το 1890 και τάφηκε πίσω από τον Ιερό Ναό της Αγίας Ζηναϊδας και Φιλονίλλα στην Κισσόνεργα.
Στην Ελλάδα πάντως βρισκόταν πριν από την έναρξη της επανάστασης, δηλαδή πριν από τον Μάρτιο του 1821, οπότε στις αρχές του κρίσιμου αυτού χρόνου κατηχήθηκε από τον Φιλικό Α. Παξιμάδη κι εντάχθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Βρισκόταν τότε στην Τήνο, εργαζόμενος σε τουρκοαιγυπτιακό καράβι. Κατά τις παραμονές της έναρξης του αγώνα κατόρθωσε να καταλάβει το καράβι στο οποίο βρισκόταν και να το οδηγήσει στην Ύδρα. Αμέσως μετά την έναρξη της επανάστασης μετείχε, με το καράβι που κατέλαβε και που φαίνεται ότι στο μεταξύ μετετράπη σε πολεμικό με την τοποθέτηση σ' αυτό πυροβόλων, σε διάφορες κρίσιμες ναυτικές επιχειρήσεις όπως στον ναυτικό αποκλεισμό του Ναυπλίου, στην Ερεσσό, όπου πήρε μέρος στην πυρπόληση ενός εχθρικού δικρότου, και στη Σάμο η οποία και σώθηκε τότε από καταστροφή με την επέμβαση του ελληνικού ναυτικού και την πυρπόληση εννέα συνολικά τουρκικών πλοίων.
Με ημερομηνία 8 Δεκεμβρίου 1865, ο καπετάν Ιωάννης ο Κύπριος (ή, όπως επίσης είναι γνωστός, καπετάν Γιάννης Κυπριώτης) υπέβαλε προς την αρμόδια επιτροπή του Ελληνικού κράτους αίτηση συνοδευόμενη από αρκετά πολεμικά πιστοποιητικά που κατείχε, προκειμένου να συνεχίσει να παίρνει σύνταξη αγωνιστή, αλλά και για επίσημη αναγνώριση της συμμετοχής του στον μεγάλο αγώνα. Τα πιστοποιητικά του ήσαν υπογραμμένα από διάφορους γνωστούς οπλαρχηγούς του αγώνα όπως ο Νικήτας Σταματελόπουλος (ο γνωστός Νικηταράς), ο Γιάννης Κολοκοτρώνης, ο Θ. Γρίβας, ο Ηλίας Κατζάκος, ο Π. Μαυρομιχάλης κ.α.
Από τα πιστοποιητικά αυτά, που αναγνωρίστηκαν τότε από το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος, φαίνεται η πραγματικά πλούσια αγωνιστική δραστηριότητα του καπετάν Ιωάννη του Κυπρίου. Μεταξύ άλλων, ο αγωνιστής αυτός:
Κι αμέσως μετά ο Γρίβας προσθέτει:
Ὁ ἄνδρας οὗτος παρευρέθη καί εἰς ἄλλας ἐχθρικάς πεισματικάς συγκρούσεις καί τρανῶς ἀπεδείχθη παντοῦ πάντοτε γενναῖος...
Αναφέρονται, στα πιστοποιητικά του, και άλλες μάχες στη ξηρά και στη θάλασσα στις οποίες πήρε μέρος, όπως στη μάχη του Άργους όπου και πληγώθηκε σοβαρά στην κεφαλή.
Μετά το τέλος του αγώνα ο καπετάν Ιωάννης Κύπριος παρέμεινε στην ελεύθερη Ελλάδα και τιμήθηκε με τον βαθμό του λοχαγοῦ τῆς φάλαγγος, ενώ σε άλλο δίπλωμα που του εδόθη, ονομάζεται αξιωματικός εἰς τήν ξηράν καί τήν θάλασσαν.
Πηγές: