Χρίστου Αργυρίδου Κρίστιαν

Image

Αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 13 Ιουνίου 1950. Μέλος της ΠΟΓΟ και της Κεντρικής Επιστροπής του ΑΚΕΛ.

Η Κρίστιαν Χρίστου αποφοίτησε από το Λανίτειο Γυμνάσιο το 1968, σπούδασε στο Βουκουρέστι στο Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας Ion Mincu και απέκτησε τα πτυχία B.Sc και M.SC στην Αρχιτεκτονική  (1968 – 1975). Είναι η πρώτη απόφοιτος από τη Κύπρο του εν λόγω Ινστιτούτου και η πρώτη εγγεγραμμένη γυναίκα αρχιτέκτονας στη Λεμεσό. Τιμήθηκε από τον Σύνδεσμο Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων ως μια από τις 16 πρώτες κυπρίες γυναίκες αρχιτέκτονες.

 

Επαγγελματική δραστηριότητα

Αρχιτεκτονικό Γραφείο Φώτη Κολακίδη  - Αρχιτέκτονας/Μελετητής (1975 – 1977). Τεχνική Εκπαίδευση Κύπρου  - Καθηγήτρια Τεχνολόγος (1977 – 1979). Ιδιώτης Αρχιτέκτονας (1980 – 1913)

Εκπόνησε σχέδια και επέβλεψε την οικοδόμηση κατοικιών, κτιρίων για γραφεία και εμπορικές χρήσεις, υπεραγορών και σχολείων.

Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με αποκαταστάσεις διατηρητέων οικοδομών όπως κατοικίες, καταστήματα, αποθήκες και βιομηχανικά κτίρια και τη μετατροπή τους σε πολιτιστικούς, εκθεσιακούς, εκπαιδευτικούς και ψυχαγωγικούς χώρους.

Για την εργασία της στην αποκατάσταση του Χαρουπόμυλου Λανίτη έχει τιμηθεί το 2004

από τον Σύνδεσμο Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Κύπρου με το « Βραβείο Αλέξη Θεοδοσιάδη».

Τα έργα της, ο Χαρουπόμυλος Λανίτη και η Νερομηχανή - Μουσείο Νερού του ΣΥΛ, περιλήφθηκαν από το Πανεπιστήμιο Κύπρου σε προγράμματα και διαδικτυακή βιβλιοθήκη της Σχολής Αρχιτεκτόνων, για φοιτητές που θα εξειδικεύονται σε αποκαταστάσεις διατηρητέων κτιρίων και αρχαίων μνημείων, στα πλαίσια του προγράμματος ERASMUS.

Το 2009 κλήθηκε από το πανεπιστήμιο στο οποίο σπούδασε, να είναι μέλος επιτροπής αξιολόγησης για τις διπλωματικές εργασίες τελειοφοίτων της Αρχιτεκτονικής εσωτερικού χώρου.

Με πρόσκληση του Συνδέσμου Αρχιτεκτόνων της Ρουμανίας ήταν μέλος κριτικής επιτροπής για την Εθνική Bienale Αρχιτεκτονικής 2021, στον τομέα της Αειφόρου - Πράσινης Αρχιτεκτονικής.

 

Κοινωνικη δραστηριότητα

Αναμίχθηκε ενεργά σε περιβαλλοντικές και επαγγελματικές οργανώσεις.

Ως μέλος του Ορειβατικού Ομίλου Λεμεσού και με επικεφαλής τον α. Γιαννάκη Ποταμίτη έλαβε μέρος σε εκστρατείες και εκδηλώσεις για τη διάσωση του Δασουδιού και την ελεύθερη πρόσβαση στη παραλία της πόλης.

Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Κύπρου (ΣΠΜΑΚ), του Τμήματος Λεμεσού (1982 -1986).

Εκπροσώπησε τον  ΣΠΜΑΚ στο Κοινό Συμβούλιο για το πρώτο σχέδιο Περιοχής του Κέντρου της Λεμεσού (1985 – 1988), στην Επιτροπή Διατήρησης του Δήμου Λεμεσού (1988 – 2000) και στην Επιτροπή του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για αποκατάσταση του ΡΙΑΛΤΟ (1990).

Υπήρξε για τρεις θητείες (1988 – 1996) μέλος του νεοσύστατου τότε Πολεοδομικού Συμβουλίου Κύπρου, το οποίο εφάρμοσε για πρώτη φορά, το 1990, την νέα Πολεοδομική Νομοθεσία στη Κύπρο. 

Κατά τη διάρκεια της θητείας της συνέβαλε ουσιαστικά στον επανασχεδιασμό του παραλιακού δρόμου Λεμεσού σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας, με μειωμένα χαρακτηριστικά και χωρίς την πολυσυζητημένη βύθιση στη περιοχή του Κάστρου.

Υπηρέτησε ως αιρετό μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Λεμεσού από το 1996 ως το 2006  

Διετέλεσε πρόεδρος της Πολεοδομικής Επιτροπής του Δήμου (2001 – 2006).

Κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν ενεργό μέλος πολλών  Αd Hoc Επιτροπών του Δήμου, όπως για την αποκατάσταση της Α΄ Δημοτικής  Αγοράς, την ανάπλαση της Πλατείας Ηρώων, την αποκατάσταση του Υδατόπυργου, την ανακατασκευή του Δημοτικού Κηποθεάτρου, την αποκατάσταση και επέκταση του Λιθογραφείου Κουβά και τη μετατροπή του σε Παγκύπριο Θεατρικό Μουσείο και Πολιτιστικό Πολυχώρο .

Εργάστηκε επίσης για την αποκατάσταση της Β’ Δημοτικής Αγοράς (γνωστής ως Τούρκικο Παντοπουλείο), καθώς επίσης και για την απόδοση στο Δήμο και την πλήρη επισκευή της μεγάλης αποβάθρας του Παλιού Λιμανιού, η οποία απετέλεσε συνέχεια του μόλου.

Στο επίκεντρο της προσφοράς της ως μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν ο στόχος να αποκτήσει η Λεμεσός ένα ευρύ, φιλικό και προσβάσιμο παραλιακό μέτωπο και να διατηρήσει και να προβάλει την αρχιτεκτονική της κληρονομιά και την πολιτιστική της ταυτότητα.

Σχετικά με τον στόχο αυτό είναι η υλοποίηση του έργου της Ακτής Ολυμπίων, η χωροθέτηση της Μαρίνας στη δυτική υποβαθμισμένη περιοχή της πόλης, η αναδόμηση και ανάδειξη του Παλιού Λιμανιού, και ο σχεδιασμός της επέκτασης  του ΤΕΠΑΚ στο β΄ πόλο, (Παλιό Νοσοκομείο. Αστυνομία, Α´ Τεχνική Σχολή).

 

Πολιτική Δραστηριότητα

Από τα μαθητικά χρόνια γίνεται μέλος της ΠΕΟΜ και για τη δραστήρια συμμετοχή της παίρνει από την Επ. Επιτροπή του ΑΚΕΛ, υποτροφία για σπουδές στο Βουκουρέστι. Για αρκετά χρόνια υπηρέτησε ως μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΓΟ και της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ

 

Δημοσιεύσεις

Αρθρογράφησε σε εφημερίδες και περιοδικά για ζητήματα πολεοδομίας, αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και ανάπτυξης, για περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα, για  το γυναικείο κίνημα και για προσωπικότητες που τη συγκίνησαν. Αρθρογράφησε επίσης για θέματα που αφορούσαν τον Δήμο Λεμεσού και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μέρος των δημοσιεύσεων της περιλήφθηκαν στο βιβλίο της « Η Λεμεσός η θάλασσα και η παπαρούνα» που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2016.

Γράφει στίχους για θέματα που την συγκινούν και κάποιοι από αυτούς συνοδεύουν τραγούδια κυπρίων συνθετών.

Είναι παντρεμένη με τον υπουργό και πρώην Δήμαρχο Λεμεσού  Ανδρέα Χρίστου και έχει ένα γιο και δύο εγγόνια.

 

Πηγή 

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια