Ιωακείμ ηγούμενος

Ηγούμενος του μοναστηριού της Παναγίας Παλλουριωτίσσης κατά την εποχή της διοίκησης της Κύπρου από τον εγκληματία Χατζημπακκή* (1775 και εξής). Όταν η διοίκηση του τυράννου Χατζημπακκή κατέστη αφόρητη, ιδίως από το 1782 και ύστερα, ο τότε αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρύσανθος και οι επίσκοποι Πάφου Πανάρετος, Κιτίου Μελέτιος και Κυρηνείας Σωφρόνιος ανέλαβαν την αποστολή να ταξιδέψουν στην Κωνσταντινούπολη για να καταγγείλουν τις αγριότητες του κυβερνήτη και για να επιτύχουν την απομάκρυνσή του.

 

Οι τέσσερις ιεράρχες, τους οποίους συνόδευε και ο ηγούμενος της μονής Κύκκου Μελέτιος, αναχώρησαν στις 22 Αυγούστου 1783 αλλά κυνηγήθηκαν από τον Χατζημπακκή, ο οποίος πέτυχε (προσωρινά έστω) την εξορία τους στο Άγιον Όρος. Οι αρχιερείς διέκοψαν το ταξίδι τους και κρύφτηκαν στη Σμύρνη απ' όπου αργότερα κατόρθωσαν να επικοινωνήσουν με τις αρχές στην Κωνσταντινούπολη και να εκτελέσουν τελικά την αποστολή τους.

 

Στο μεταξύ στην Κύπρο, ο Χατζημπακκής με διάφορες ενέργειές του εξανάγκασε τους Κυπρίους (μάλιστα και με εντολή του οικουμενικού πατριαρχείου ημερομηνίας 30 Οκτωβρίου 1783 που είχε αποσπάσει μέσω των υψηλών Τούρκων φίλων του) να εκλέξουν νέους αρχιερείς. Οι «εκλεγέντες» ήσαν ο ηγούμενος Μαχαιρά Ιωαννίκιος ως αρχιεπίσκοπος, ο ηγούμενος Παλλουριωτίσσης Ιωακείμ ως επίσκοπος Πάφου, ο ηγούμενος του Αγίου Λαζάρου Λάρνακος Χρύσανθος ως επίσκοπος Κιτίου και ο έξαρχος Κυρηνείας Ιωαννίκιος ως επίσκοπος Κυρηνείας. Σ' αυτούς δόθηκαν με ενέργειες του Χατζημπακκή και τα απαραίτητα βεράτια.

 

Προέκυψε όμως ζήτημα χειροτονίας των «εκλεγέντων», στο οποίο αναμείχθηκε και ο τότε πατριάρχης Αντιοχείας Δανιήλ*, καθώς και το οικουμενικό πατριαρχείο. Όμως τελικά οι εξόριστοι Κύπριοι αρχιερείς κατόρθωσαν να εξομαλύνουν τις σχέσεις τους με την Υψηλή Πύλη. Στη συνέχεια, το οικουμενικό πατριαρχείο επέβαλε, τον Ιούλιο του 1784, στον ηγούμενο Ιωακείμ και στους άλλους τρεις «εκλεγέντες» την ποινή της καθαίρεσης, αφού τους κατηγόρησε μεταξύ άλλων ότι είχαν αποδεχθεί το επισκοπικό αξίωμα ενώ οι έδρες στις οποίες είχαν «εκλεγεί» δεν είχαν κανονικά χηρέψει. Η ποινή αυτή δεν ήταν απόλυτα δικαιολογημένη, αφού λίγο πιο πριν το ίδιο πατριαρχείο είχε δώσει εντολή για την εκλογή τους!