Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Τουρκοκύπριος επιχειρηματίας. Γεννήθηκε την 1^η Μαϊου 1941 στο χωριό Λεύκα της Κύπρου. Ο πατέρας του, Ιρφάν Ναδίρ, ήταν αστυνομικός και παράλληλα ασχολείτο με οικογενειακή επιχείρηση. Ο Ασίλ ήταν έξι χρονών όταν οι γονείς του μετακόμισαν στο Λονδίνο. Εκεί, ο πατέρας του επέκτεινε την οικογενειακή επιχείρηση ένδυσης στο East End. Απασχόλησε τα διεθνή μεσα μέσω του σκανδάλου της εταιρίας Polly Beck.

Ο Ναδίρ σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, αλλά επέστρεψε στην Κύπρο πριν αποφοιτήσει, με σκοπό να δημιουργήσει μια επιχείρηση ένδυσης. Τη δεκαετία του ’60 επέστρεψε στο Λονδίνο όμως σύντομα και μετά την Εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 επαναπατρίστηκε αναλαμβάνοντας τη διαχείριση ενός εργοστασίου ρούχων στη Λευκωσία, κάνοντας εξαγωγές στη Μέση Ανατολή.

Εχει κάνει δύο γάμους. Από το 1962 έως το 1989 ήταν παντρεμένος με την Aysegul Tecimer. Στη συνέχεια το 2005 παντρεύτηκε την Nur Nadir. Με τις δύο γυναίκες του έχει αποκτήσει έξι παιδιά. 

Στο Λονδίνο
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ξαναγύρισε στο Λονδίνο όπου αγόρασε μια μικρή βρετανική εταιρεία κλωστοϋφαντουργίας, την Polly Peck, την οποία μετέτρεψε σε εταιρεία με την οποία έκανε διάφορες εταιρικές αγορές σε είδη ένδυσης, συσκευασίες φρούτων και αργότερα ηλεκτρονικών ειδών ευρείας κατανάλωσης, επιφέροντας του τεράστια κέρδη. Ενα σημαντικό μέρος των εσπεριδοειδών που εξήγαγε η εταιρία του, προέρχονταν από την κατεχόμενη Κύπρο και συγκεκριμένα τη Μόρφου. Μέσα σε μια δεκαετία, ο Ναδίρ είχε μετατρέψει την Polly Peck από το τίποτα σε μια εταιρεία μέλος του FTSE 100. 

Καταφύγιο στα κατεχόμενα

O Ναδίρ διώχθηκε στην Αγγλία το 2003 για διάφορες κατηγορίες κλοπής και απάτης, αλλά δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο, αντίθετα επέστρεψε στα κατεχόμενα. Με δηλώσεις του στο BBC υποσχέθηκε να επιστρέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο για να καθαρίσει το όνομά του. Ωστόσο, είπε ότι φοβόταν τις συνέπειες για την υγεία του και αρνήθηκε να επιστρέψει μέχρι η βρετανική κυβέρνηση να συμφωνήσει να του δώσει εγγύηση ότι δεν θα τον φυλάκιζε μέχρι την εκδίκασή της υπόθεσης. Στις 26 Αυγούστου 2010, με εγγύηση 250.000 στερλίνες  και εξασφαλίζοντας συμφωνία για μη προφυλάκιση μέχρι τη δίκη του, επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Στα κατεχόμενα ο Ναδίρ  ίδρυσε εκδοτική εταιρεία με την επωνυμία K Groupbrıs Media Group, η οποία εκδίδει, μεταξύ άλλων, την εφημερίδα Kıbrıs και την αγγλική εβδομαδιαία εφημερίδα Cyprus Today. Διαθέτει επίσης ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σταθμό. Τη διαχείριση του εκδοτικού αυτού γκρουπ έχει σήμερα η δεύτερη γυναίκα του η Nur Nadir. Η επέκταση του Ασίλ Ναδίρ στα ΜΜΕ των κατεχομένων θεωρήθηκε ως κίνηση ελέγχου των πολιτικών και της Κοινής Γνώμης. Η Κίπρις ειδικά άσκησε κατά καιρούς σφοδρή αντιπολίτευση και στο Τουρκικό Ρεπουπλικανικό Κόμμα επί ηγεσίας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ,  αλλά και στο Κόμμα Εθνικής Ενότητας επί Ντερβίς Έρογλου. 

Επιστροφή στο Ηνωμένο Βασίλειο

Στις 26 Αυγούστου 2010, ο Nαδίρ επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο για να δικαστεί, ταξιδεύοντας με ιδιωτικό αεροσκάφος Boeing 737, μισθωμένο από την Onur Airlines. Οι όροι περιελάμβαναν εγγύηση 250.000 λιρών που είχε ήδη καταβληθεί στο δικαστήριο, παράδοση του διαβατηρίου του, χρήση ηλεκτρονικής ετικέτας, αναφορά σε αστυνομικό τμήμα μία φορά την εβδομάδα και απαγόρευσή του να πηγαίνει κοντά σε οποιοδήποτε αεροδρόμιο. Εμφανίστηκε στο Old Bailey στις 3 Σεπτεμβρίου 2010 για να συμμορφωθεί με τους όρους της εγγύησης. Λόγω της πολυπλοκότητας των ισχυρισμών, η δίκη του ξεκίνησε στις 23 Ιανουαρίου 2012.

Στις 22 Αυγούστου 2012, ο Ασίλ Ναδίρ κρίθηκε ένοχος για δέκα κατηγορίες για κλοπή σχεδόν 29 εκατομμυρίων λιρών από την Polly Peck. Καταδικάστηκε σε κάθειρξη δέκα ετών. Τον Απρίλιο του 2016, μεταφέρθηκε σε τουρκική φυλακή. Κρατήθηκε μόνο μία ημέρα στη φυλακή προτού αποφυλακιστεί. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Κύπρο, όπου εξακολουθεί να ζει. 

Λευκόνοικο

Σε άρθρο της αγγλόφωνη "Cyprus Mail", στις 14 Σεπτεμβρίου 2016, κυκλοφόρησε με τίτλο «Nadir back in business with Lefkoniko airport contract» («Ο Ναδίρ επανέρχεται με συμβόλαιο για το αεροδρόμιο Λευκονοίκου»).  Όπως γράφτηκε στον τουρκικό Τύπο, η διαχείριση του στρατιωτικού αεροδρομίου Λευκονοίκου είχε δοθεί στον 75χρονο τότε Ασίλ Ναδίρ. Το οποίο στόχευε να μετατρέψει σε κέντρο εισαγωγών-εξαγωγών. Και ότι ο Ναδίρ είχε ζητήσει τη διαχείριση του αεροδρομίου από το 2010, αλλά δεν μπορούσε να προβεί σε επενδύσεις λόγω της καταδίκης του. Με τη συμφωνία «ο Ναδίρ θα έχει το δικαίωμα να μεταφέρει αγαθά από και προς το αεροδρόμιο για 20 χρόνια, όμως όχι επιβάτες», πρόσθεσε η εφημερίδα. Σήμερα το αεροδρόμιο Λευκονοίκου λειτουργεί ως βάση για στρατιωτικά drones της Τουρκίας.