Ιασονίδης Ονούφριος
Επίκλησις
ΕΠΙΚΛΗΣΙΣ
Παλληκάρια πού φλόγας σκορπᾶτε
καί ἀνδρείαν καί ρώμην πολλήν,
μέ πτερά ἐλευθερίας πετᾶτε
καί τυρράνων κτυπᾶτε φυλήν.
Ἄν δουλείας σκιά σᾶς σκιάζῃ
ἄν τό βάρος βαρβάρου ζυγοῦ,
ὁ μεγάλος Θεός σᾶς προστάζει
νά τόν θραύσητε ὅλοι ὁμοῦ.
Ἡ Πατρίς σᾶς φωνάζει, ὧ νέοι,
μέ ὀδύνης ἐσχάτης κραυγήν,
πώς ἁλύσεις φορεῖ καί πώς κλαίει
κι ὑποφέρει δουλείας ποινήν.
Τόσους χρόνους εἰς λάκκον θαμμένη
καί ἁλύσεων πόνων βορά,
σκοτεινή, πελιδνή, μαραμένη,
τήν δουλείαν της κλαίει πικρά.
Τήν δουλείαν ἧν βάρβαροι χεῖρες
ἐπιβάλλουν μέ βίαν καί πῦρ,
ὅτε δόξης δέν λάμπουν φωστῆρες,
ὅτε δόξης δέν καίει κρατήρ.
Ονούφριος Ιασονίδης Περιοδικό Ἑλικών, αρ. 1, Ιανουάριος, 1910