Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Οι Αγιουβίδες (αραβικά: الأيوبيون , al-ʾAyyūbiyyūn) ήταν μουσουλμανική δυναστεία κουρδικής καταγωγής. Ιδρύθηκε από τον Σαλαντίν (Αραβικά: Σαλάχ αντ-Ντιν) και είχε κέντρο την Αίγυπτο. Η δυναστεία κυβέρνησε ένα μεγάλο τμήμα της Μέσης Ανατολής κατά τον 12ο και 13ο αιώνα μ.Χ. Η οικογένεια των Αγιουβιδών, υπό τους αδελφούς Αγιούμπ (από τον οποίο πήρε και το όνομά της) και Σιρκούχ, αρχικώς υπηρέτησε από στρατιωτικές θέσεις τη  δυναστεία των Ζενγκίδων μέχρι που την ανέτρεψε υπό τον Σαλαντίν, γιο του Αγιούμπ, που είχε τοποθετηθεί στην Αίγυπτο  ως κυβερνήτης από τους Ζενγκίδες.

Το 1174, ο Σαλαντίν αυτοανακηρύχθηκε  σουλτάνος, μετά το θάνατο του Νουρ αντ -Ντιν Ζενγκι, ηγέτη των Ζενγκιδών της Συρίας. Οι Αγιουβίδες πέρασαν την επόμενη δεκαετία εξορμώντας σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και ως το 1183 οι περιοχές τους περιελάμβαναν την Αίγυπτο, τη Συρία, τη  Βόρεια Μεσοποταμία, τη Χετζάζη της Αραβίας, την Υεμένη και τη βορειοαφρικανική ακτή ώς τα σύνορα της σημερινής Τυνησίας.

Οι Αγιουβίδες κατέκτησαν το μεγαλύτερο τμήμα του σταυροφορικού  Βασιλείου της Ιερουσαλήμ και έφτασαν έως πέρα από τον Ιορδάνη στην Υπεριορδανία, με τη νίκη του Σαλαντίν στη μάχη του Χαττίν  το 1187. Παρόλα αυτά, οι Σταυροφόροι  ανέκτησαν τον έλεγχο της παλαιστινιακής  ακτής τη δεκαετία του 1190.